Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Politieke economie
Politieke economie was de originele term voor de studie van productie, het kopen en verkopen, de relatie tot wetten, klanten en overheid. Het is ontwikkeld in de 18de eeuw als de studie van 'economie van de staat'. In tegenstelling tot de theorie van de Fysiocraten, waarbij land wordt aanzien als de bron van rijkdom, sommige politieke economisten stelden de 'arbeid theorie' voor (deze werd geïntroduceerd door John Locke, ontwikkeld door Adam Smith en later Karl Marx). Hierbij is arbeid de echte bron van rijkdom. Vele politieke economisten verwezen ook naar de versnelling van de ontwikkeling van de technologie. Deze ontwikkeling had een economische rol en de sociale relaties werden nog meer belangrijk.
In de late 19de eeuw werd de term 'politieke economie' meestal vervangen door de term economie, deze werd gebruikt door de mensen die de studie van economie meer op mathematische basis bekeken eerder dan op een structurele relatie van productie en consumptie.
Hedendaags verwijst 'politieke economie' naar een grote variëteit van verschillende manieren van het bestuderen van economie en het politieke gedrag. Dit in een straal van het combineren van economie met andere doelen, dit om de fundamentele veronderstellingen te gebruiken voor de uitdaging van de orthodoxe economisten.
In de culturele antropologie wordt deze laatste opvatting van politieke economie gebruikt. Antropologen duiden met de term een samenleving aan waar de distributie en soms ook de productie van (belangrijke) goederen niet plaats vindt op een vrije markt, maar via politieke instituties. Met name in West-Afrika zijn een aantal samenlevingen aan te wijzen waar het grootste deel van de economie werd beheerst door politiek verhoudingen. Mensen zijn verplicht bepaalde goederen/diensten aan de koning te geven. De koning deelt de goederen dan weer uit of geeft mensen voedsel en onderdak in ruil voor militaire ondersteuning. Ook de zogenaamde feodale samenleving in Europa van ca. 600 tot 1400 met zijn wederzijdse verplichtingen tussen horigen en heren zou een politieke economie genoemd kunnen worden.