Elliott Roosevelt

Elliott Roosevelt (23 september 1910 - 27 oktober 1990) was een United States Army Air Forces officier en een auteur. Hij was een zoon van president Franklin D. Roosevelt (1882-1945) en de First Lady Eleanor Roosevelt (1884-1962).

Na de Tweede Wereldoorlog, Roosevelt werd gebeld door een Senaat subcommissie om te getuigen over financiële onregelmatigheden, waarin hij deel had genomen ten aanzien van een contract voor de experimentele Hughes XF-11 verkenning vliegtuigen. Vervolgens had hij een gevarieerde carrière, vooral bij de omroep, het fokken, de politiek en het bedrijfsleven.

Vroege leven

Elliott werd vernoemd naar zijn grootvader van moeders kant, Elliott Bulloch Roosevelt (1860-1894). Zijn broers en zussen waren:

• Anna Eleanor Roosevelt (1906-1975)
• James Roosevelt II (1907-1991)
• Franklin Delano Roosevelt, Jr. (1914-1988)
• John Aspinwall Roosevelt II (1916-1981)

Een oudere broer, Franklin, stierf in 1909 als een kind.

Elliott woonde de Hun School van Princeton en ging naar Groton School, net als zijn broers. Hij weigerde om Harvard University wonen. In plaats daarvan, werkte hij een serie kort gehouden banen, te beginnen met reclame en de vestiging in het uitzenden in de jaren 1930, met inbegrip van een leidinggevende functie in de Hearst. Radio keten

Militaire dienst

Elliott Roosevelt was altijd al geïnteresseerd in de vlucht geweest, en in 1933 was hij kort als algemeen directeur van Gilpin Airlines van Glendale, Californië, een kleine luchtvaartmaatschappij in handen van Rep. Isabella Greenway (D-AZ), een goede vriend van de familie. Later dat jaar werd hij redacteur van de luchtvaart voor de William Randolph Hearst papieren. Na controversiële betrokkenheid bij de Luchtpost Scandal en een geheime poging om bommenwerpers te verkopen in civiele vermomming aan de Sovjet-Unie, werd hij ingehuurd als vice-president van de Aeronautical Kamer van Koophandel (zie Aerospace Industries Association), een functie bekleedde hij tot 1935. In dat jaar verhuisde hij naar Fort Worth, Texas, en werd betrokken bij de omroep. Zijn gezichtsvermogen stond hem niet toe om een ​​vliegbrevet te houden.

Roosevelt kreeg opdracht van een kapitein in de United States Army Air Corps op 23 september 1940 zijn 30ste verjaardag. Zijn benoeming in het midden van de jaren 1940 verkiezingscampagne veroorzaakte een woedende politieke rij, hoewel General Henry H. Arnold, het hoofd van de Air Corps, beweerde dat er geen druk of vriendjespolitiek betrokken. Na korte dienst op Wright Field, Ohio, Elliott nam een ​​intelligentie cursus en geserveerd met de 21e Reconnaissance Squadron op de nieuwe Amerikaanse faciliteit in Gander, Newfoundland.

In de zomer van 1941, Roosevelt gezocht en gelegen luchtmachtbasis sites in Labrador, Baffin Island, en Groenland, en gerapporteerd over de omstandigheden in IJsland en langs de rest van de embryonale Noord-Atlantische ferry route. Gedurende deze tijd, coördineerde hij nauw samen met FDR, premier Winston Churchill, en General Arnold. Elliott Roosevelt was de eerste die Churchill interesseren in de Amerikaanse bases in Afrika (eerste, Bathurst in Gambia, nu Banjul), een stap waarvoor zijn vader was nog niet klaar {{Citation needed |. Date = april 2014} } Hij diende als een aanbesteding specialist, navigator en intelligentie en verkenning officer en steeg tot brigadegeneraal van januari 1945. Ondanks het feit dat een slecht gezichtsvermogen en worden ingedeeld 4-F (ongeschikt), werd hij ook een piloot en vloog naar verluidt 89 gevechtsmissies door de tijd van zijn inactivatie van de United States Army Air Forces (USAAF) in augustus 1945.

Terwijl Elliott bediend vanuit Gander in augustus 1941, FDR vrijstaande hem en zijn broer Franklin Jr. aan de Argentia (Atlantic Charter) top tussen Churchill en FDR wonen. In januari 1943, Roosevelt vergezeld FDR als een militaire attaché om het Casablanca vergadering en de daaropvolgende Cairo en Teheran Conference s in november-december 1943. Tijdens een diner tijdens de Conferentie van Teheran, Joseph Stalin voorgesteld te ronden en schieten sommige vijftigduizend officieren en technici na de oorlog naar Duitsland permanent onbekwaam. Elliott sprak in het voordeel van het voorstel , die hem Stalin gejuich en de vocale en blijvende vijandigheid van Churchill die zei "Ik zou liever buiten worden genomen in de tuin hier en nu en ikzelf worden geschoten".

Na een navigator / bombardier cursus in het najaar van 1941 en een korte stint op antisubmarine patrouille plicht met de 6e Reconnaissance Squadron op Muroc AAB, Elliott kreeg een top-secret opdracht om clandestiene verkenningsvluchten uit te voeren over de Sahara, met de nadruk op Frans West-Afrika, waarmee de Verenigde Staten niet in oorlog. Na succesvol met deze (Project Rusty), kreeg hij het commando van de nieuwe 3d Reconnaissance Groep aan Colorado Springs. Vanaf Gibraltar en vervolgens Oran, Algerije, leidde hij het toestel in Operation Torch, de invasie van Noordwest-Afrika in het begin van november 1942 Elliott (met een piloot) vloog de eerste Amerikaanse verkenningsmissies over het theater in een geleende RAF de Havilland Mosquito. Dit leidde tot een lange campagne voor de Amerikaanse aanneming van deze Britse luchtvaartuigen, zoals Elliott hield de Amerikaanse tegenhangers (gemodificeerd Boeing B-17 Cs en vroegtijdige Lockheed P-38 s) onvoldoende en waarschijnlijk niet overleven in betwiste luchtruim.

Vanaf Maison Blanche, Algerije, en na de val van Tunis, La Marsa in de buurt van Carthago, Elliott pionier nieuwe tactiek, met inbegrip van de nacht luchtfotografie, en verkregen voor en na de beeldtaal van Rome tijdens die stad de eerste zware bombardementen op 19 juli 1943.

Na zijn detachement op verkenning kwesties te onderzoeken in de Verenigde Staten (zie het schandaal sectie Hughes hieronder), Elliott ontvangen commando van de 8ste Air Force 's verkenning vleugel in Engeland: de 8ste Voorlopige RW, later omgedoopt tot de 325ste Reconnaissance Wing. Tijdens deze periode, Elliott gewerkt aan de shuttle-bombardementen project met de Sovjet-Unie, en nam deel aan de mei 1944 opdracht om de Sovjet-Unie, die de nieuwe Amerikaanse bases op Poltava, Mirgorod en Piryatin geïnspecteerd. Zijn eenheden ondersteund ook de invasie van Normandië en de bombardementen campagne tegen V-wapen sites.

Na dreigementen van berusting en de druk van "zeer hoge bovenzijde," in januari 1945 Algemeen Arnold besteld Algemeen Carl Spaatz in Engeland te benoemen Elliott een nominale piloot, en de president de naam van zijn zoon voorgelegd aan de Senaat voor promotie naar Brigadegeneraal . Door standaard regels, Elliott was in aanmerking voor de rang, maar niet voor de vleugels van de piloot. Elliott bleef in die rang in Europa tot de dood van zijn vader op 12 april 1945 Na VE-Day, de Air Forces kon niet langer een "geschikte vacature 'voor hem te vinden, en dat hij op verlof was en had het personeel taken in de Verenigde Staten. Bij toeval, zijn laatste dag van de dienstverlening was VJ-Day.

Roosevelt beval de volgende units:

• 3d Reconnaissance Groep, 11 juli - 13 augustus 1942 op de rang van majoor; 30 september 1942 - 1 maart 1943 eindigt bij de rang van kolonel

Toegewezen aan Twaalfde Luchtmacht en vloog aan boord van een groot aantal soorten vliegtuigen tijdens verkenningsmissies voor de Noord-Afrika campagne in Algerije en Tunesië

• Northwest Afrikaanse Photographic Reconnaissance Wing, februari 1943 - november 1943 als luitenant-kolonel en kolonel. Dit was een samengestelde eenheid met de Amerikaanse, Britse, Belgische en Franse eskaders.

• . 90 Photographic Wing 22 november 1943-25 januari 1944 op de rang van kolonel

Toegewezen aan Twaalfde Luchtmacht, commando en controle organisatie die fotografische verkenning verstrekt aan zowel Twaalfde en Vijftiende Luchtmacht s. Operationeel gecontroleerde zowel 3D en 5 Reconnaissance Groep s in Tunesië. De 90's ondergeschikte eenheden verkend airdromes, wegen, marshaling yards, en havens in Italië na de geallieerde landingen op Salerno.

• 325 Photographic Wing, 9 augustus 1944-1917 januari 1945 op de rang van kolonel; 22 januari - 13 april 1945 eindigt bij de rang van brigadegeneraal

Toegewezen aan Achtste Luchtmacht, commando en controle organisatie die door middel van ondergeschikte eenheden, vloog verkenning over de wateren die grenzen aan de Britse eilanden en het Europese continent om meteorologische gegevens te verkrijgen. Wing vliegtuigen verzamelde informatie over het weer nodig in de planning van operaties; vloog nacht fotografische missies om vijandelijke activiteit te detecteren; en op voorwaarde dat het daglicht fotografische en mapping missies. De vleugel vloog ook fotografische missies over de Nederland ter ondersteuning van de Operatie Market Garden in september 1944 en nauw samengewerkt met de tactische eenheden in de Slag om de Ardennen (december 1944 - februari 1945).

Roosevelt verklaarde dat hij vloog met 89 gevechtsmissies en 470 combat uur voorafgaand aan de rug voor de begrafenis van zijn vader in april 1945 genoemd (hij niet terug te keren naar actieve theaters). Zijn decoraties zijn opgenomen in het Distinguished Flying Cross (Hansen, blz..) Hij ontving ook de Orde van het Britse Rijk, de Croix de Guerre en Legion d'Honneur, de Marokkaanse Orde van Ouissam Alaouite, en de VS Legion of Merit. Hij eindigde de oorlog met de Air Medal met verluidt elf clusters. Als een achtervolging pilot voor de Operation Aphrodite vluchten in 1944, Elliott zei dat hij getuige van de dood van Joseph P. Kennedy, Jr. op Blythburgh, Engeland. (Er is geen bewijs in de Aphrodite bestanden die Elliott deelgenomen aan dit project, noch heeft hij vliegen als achtervolging piloot en getuige van de dood van Joseph P. Kennedy referentie:.. 519,428-1 Aphrodite Reel No. A5687, Luchtmacht Historische Research Agency, Maxwell AFB, Alabama)

Na de oorlog, Elliott Roosevelt niet langer een belangrijke rol gespeeld in de luchtvaart, hoewel hij onderhouden rijbewijs van een privé-piloot en eigenaar van een klein vliegtuig. Hij diende kort als voorzitter van korte duur Empire Airlines van New York (1946), onder vermelding van zijn invloed bij de Civil Aeronautics Board (CAB), die echter niet tot in de route awards. Gemeld pogingen om te helpen Howard Hughes TWA bij het verkrijgen van routes naar de Sovjet-Unie ook niet gelukt.

Warplanes aankoop schandaal

In augustus 1943 werd kolonel Roosevelt gevraagd door de chef van de Army Air Forces, General Henry H. "Hap" Arnold, een aantal verkenningsvliegtuigen onderzoeken in ontwikkeling om een ​​opvolger te kiezen voor de Lockheed P-38 (F-4 en F-5 in de recon versie), hoewel de reden voor Arnold's keuze van Roosevelt werd niet openbaar gemaakt. Roosevelt verzamelde een groep van vijf lucht officieren waaronder veteraan RAF verkenningspiloot Wing Commander DW Steventon. Bij hun aankomst in Los Angeles Roosevelt en zijn groep werden opgewacht door acht limousines geregeld door John W. Meyer, een publicist en voormalig nachtclub eigenaar die in dienst was van Hughes Aircraft. Op zijn eerste dag in de stad, Roosevelt werd genomen door Meyer aan de Hollywood filmstudio van Warner Bros. en ingevoerd om Faye Emerson, een actrice met wie Roosevelt snel romantisch was gekoppeld. In de komende drie dagen, Roosevelt en zijn groep werden gezien met Meyer in Hollywood nachtclubs en op feesten in luxe herenhuizen in het gezelschap van de aspirant-actrices betaalde $ 100-400 per nacht door Meyer, de hogere bedrag gelijk aan $ Sjabloon:Inflatie... in de huidige waarde

Op 11 augustus, Howard Hughes liet de groep zijn Culver City vliegtuigen fabriek, dan persoonlijk vloog ze naar de privé-onderneming zie Hughes D-2, een experimentele twin -motor, houten vliegtuig dan wordt test gevlogen bij een Hughes faciliteit in Harper Dry Lake in de Mojave-woestijn. Het vliegtuig was al naar beneden tien maanden eerder door de chef van Army Air Forces Materiaal Division, [draaide [Oliver P. Echols]], voor zijn onvoldoende om militaire dienst; het werd onwaarschijnlijk succesvol voor tal van redenen, houten constructie en beperkte faciliteiten Hughes 'onder hen worden beschouwd. Roosevelt en zijn commissie echter vurig aanbevolen de 108-109 D-2. Toen Roosevelt keerde terug naar de East Coast, Meyer gehost een nieuwe ronde van partijen en nachtclub uitstapjes in Manhattan, en regelde voor Faye Emerson naar Roosevelt te begeleiden. Onder de vele gunsten, Meyer gaf Emerson $ 132 ter waarde van nylon kousen, een zeldzame traktatie in oorlogstijd rantsoenering.

Op 20 augustus, Roosevelt stuurde een rapport aan generaal Arnold bevelen directe aankoop van de D-2. Op 1 september, Arnold beval Echols te contracteren met Hughes voor een all-metal verkenningsvliegtuigen "tegen beter weten en het advies van mijn medewerkers." Tijdens deze twee weken, Arnold, Elliott en FDR verleend vaak in het Witte Huis en het is gedocumenteerd dat Elliott klaagde bij zijn vader over Arnold's onwil om de F-11 te bestellen.

Generaal-majoor Charles E. Bradshaw schreef Arnold te suggereren dat de Lockheed XP-58 Chain Lightning was veel verder mee in de ontwikkeling en kon de D-2 in elk belangrijk aspect beter te presteren, maar was niet succesvol in het stoppen van de Hughes contract. implicating Roosevelt en Verenigde Staten minister van Handel Jesse H. Jones, adjunct-secretaris van Oorlog Robert A. Lovett merkte tot generaal-majoor Bennett E. Meyers dat "heeft Hughes kreeg machtige vrienden hier in Washington" en dat, als de achtergrond van het contract werden blootgelegd, " er zal een vreselijke geur zijn. " Toch Hughes kreeg $ 43.000.000 (ter waarde van $ Sjabloon:Inflatie in 2024 dollar) tot 100 volledig metalen vliegtuigen te bouwen, aan te wijzen de Hughes XF-11.

In 1947, Roosevelt Hughes belde om hem te waarschuwen dat een Senaat subcommissie (de "Brewster comité," vroeger de "Truman Committee"), bedoeld om hen beiden ter verantwoording te roepen voor financiële onregelmatigheden met betrekking tot de XF-11, alsook voor Hughes ' H-4 Hercules, in de volksmond bekend als de "Spruce Goose". Als onderdeel van de lopende "Onderzoek van de National Defense Program", op 4 augustus 1947 de subcommissie genoemd Roosevelt en Meyer om te getuigen over de Hollywood en Manhattan partijen en vrouwen dat Meyer had geregeld en betaald. Uitgebreide financiële administratie Meyer's tijdens dergelijke partijen toonde hem het betalen van $ 200 voor "cadeautjes voor vier meisjes" en $ 50 voor "meisjes in het hotel (late)." Op een gegeven moment, Roosevelt vroeg Meyer of "een van die meisjes die werden betaald, ze waren aangeschaft voor mijn entertainment? " Meyer antwoordde: "Ik hou niet van het woord" verkregen, 'omdat een meisje dat een partij bijwoont en krijgt een cadeau is niet noodzakelijkerwijs' ingekocht. De commissie vond dat Meyer ten minste $ 1000 had doorgebracht in het oppakken van Roosevelt's hotelrekeningen evenals zijn nachtclub en partij controles, en weddenschappen Faye Emerson's bij Agua Caliente Racetrack, en dat Meyer had geregeld voor het weekend in. Palm Springs en Washington, DC voor Roosevelt en Emerson, die uiteindelijk trouwden in december 1944 na Roosevelt gescheiden zijn tweede vrouw maart 1944. De bruiloft in de Grand Canyon werd ook betaald door Meyer.

Alle verteld, Meyer gemeld aan de commissie die hij had besteed $ 5,083.79 ($ Sjabloon:Inflatie in 2024 dollars) op entertainment voor Roosevelt. In zijn eigen verdediging, Roosevelt getuigde dat hij nooit had gehoord van de XF-11 totdat "Hap" Arnold hem laten weten, en dat een aantal van de partijen bleek te hebben plaatsgevonden op de dagen toen hij uit het land op actieve plicht. Roosevelt zei: "Als het waar is dat voor de prijs van entertainment Ik maakte aanbevelingen die op enigerlei wijze in gevaar het leven van de mensen onder mij zou hebben ..... dat feit bekend bij het publiek moet worden gemaakt."

Later leven

Na de dood van FDR's in 1945, Roosevelt en zijn familie verhuisde naar Top Cottage te zijn in de buurt van zijn moeder, die hem haar favoriete kind. Ze gaf hem de financiële steun gedurende haar leven. In 1947 kocht ze van de FDR landgoed Val-Kill boerderijen, het huis woonde ze in na de dood van FDR's en deeded de accommodatie aan Roosevelt. Na Elliott verhuisde naar Miami Beach en Havana met zijn vierde vrouw, in 1952, zijn broer John kocht het Hyde Park darmkanaal. Later, het pand werd Eleanor Roosevelt National Historic Site.

Roosevelt nagestreefd vele verschillende carrières tijdens zijn leven, met inbegrip van het bezit van een vooroorlogse radiostation netwerk (Texas State Network) in Texas en het leven als een rancher. Na korte ventures in Cuba en Colorado, was hij betrokken (niet strafrechtelijk) met een bank verduistering schandaal in Sheldon, Iowa (1960). Hij verhuisde weer Florida en werd verkozen tot burgemeester van Miami Beach, Florida (1965), wordt onttroond twee stormachtige jaar later. Na een carrière gekenmerkt door banden met de georganiseerde misdaad, werd hij onderzocht door de Senaat ( "Jackson comité") in 1973. Hij emigreerde naar Portugal in 1972, maar vertrok naar Engeland na de revolutie in 1975. Hij verhuisde terug naar de Verenigde Staten, die in Bellevue, Washington, [[Indian Wells, California] ], en tenslotte Scottsdale, Arizona. Als Roosevelt benaderde zijn tachtigste jaar, zijn laatste ambitie was om "overleven James." Echter, Roosevelt stierf op de leeftijd van 80 van hartfalen. Brother James overleed 10 maanden later, in augustus 1991.

Auteur en biograaf

Elliott auteur van talrijke boeken, waaronder een mysterie serie waarin zijn moeder, Eleanor Roosevelt, is de detective. Echter, deze moord mysteries onderzocht en geschreven door William Harrington. Ze bleven tot de dood Harrington's in 2000, tien jaar na de dood van Elliott's. Roosevelt beschreef zijn ervaringen met zijn vader tijdens de oorlog vijf belangrijke conferenties in zijn bestseller Als hij Zag Het . Hij heeft ook bewerkt FDR: Zijn persoonlijke brieven , gepubliceerd na de oorlog in vier delen. Met James Brough, Roosevelt schreef een zeer persoonlijk boek over zijn ouders genaamd The Roosevelts van Hyde Park: An Untold Story ', waarin hij onthulde details over het seksuele leven van zijn ouders, met inbegrip van zijn vader unieke relaties met mistress Lucy Mercer en secretaris Marguerite ("Missy") LeHand evenals grafische details rondom de ziekte die zijn vader kreupel. Gepubliceerd in 1973, de biografie bevat ook waardevolle inzichten in FDR's lopen voor vice-president, zijn aanleiding tot het gouverneurschap van New York, en zijn verovering van het presidentschap in 1932, in het bijzonder met de hulp van Louis McHenry Howe. Een vervolg op 'An Untold Story' 'met James Brough, gepubliceerd in 1975 en de titel' A Rendezvous With Destiny , droeg de Roosevelt saga tot het einde van de Tweede Wereldoorlog. Mother R .: Untold Story Eleanor Roosevelt's , eveneens met Brough, werd gepubliceerd in 1977; De Conservators , een politiek boek, in 1982. Eleanor Roosevelt, met Liefde: Een Centenary Remembrance , kwam uit in 1984.

Historische controverse

Terwijl alle FDR's zonen aangetrokken publieke controverse, Elliott en zijn oudere broer James waren schandaal geplaagde hun hele leven. Als Elliott Roosevelt publiceerde zijn verdediging van zijn vader buitenlands beleid Zoals hij het zag in 1946, veroorzaakt hij een langdurige historiografische geschil over de waarachtigheid van zijn herinneringen aan de oorlogstijd toppen. Veel historici waren zeer dubieuze van de schelle anti-Engels en pro-Sovjet-toon, en een aantal (waaronder de FBI) ​​dacht Elliott gebruik gemaakt van een ghost writer, die "was een communist." Een jonge Arthur M. Schlesinger Jr. meende dat andere memoires zou hebben om de rekeningen Elliott bevestigen voordat ze konden worden genomen tegen de nominale waarde. Wanneer Winston Churchill publiceerde zijn geschiedenis van de oorlog vijf jaar later, sprak hij Elliott's stories "onzin." Still, de frequente afwezigheid van gedetailleerde notulen leidt historici vertrouwen sterk op Zoals hij het zag , en zelfs de officiële Buitenlandse Betrekkingen van de Verenigde Staten (Foreign Relations Series) in de gaten met de Elliott's details vult soms.

De controverse werd aangewakkerd toen Elliott's trilogie over de FDR jaar kwam uit in de jaren 1970, hoewel Elliott weer gebruik gemaakt van een professionele schrijver en veel van de anekdotes waren duidelijk getrokken uit secundaire gevonden. De rij werd verergerd door frank geschriften Elliott's over seksleven van zijn ouders, hoewel deze rekeningen waren ook geen nieuws voor historici.

Oorlogstijd herinneringen Elliott Roosevelt werd aantoonbaar meer dramatische en heroïsche als de decennia verstreken. Zo kort voor zijn dood schreef hij in Remembering War '(Keyssar, Posner, 1990) dat hij drie keer neergeschoten, werd gevangen genomen door de Duitsers en, na een week, ontsnapte het berijden van een ezel; dat een Russische piloot per ongeluk schoot hem neer, en dat de Russische werd prompt neergeschoten; en dat hij onderhandelde de shuttle-bombardementen project direct met Stalin mei 1944. Niets van dit alles wordt ondersteund door officiële verslagen. Echter, sommige van deze dingen niet gebeuren met de piloten onder zijn bevel.

Meest beroemde, Elliott beweerde dat hij bijna zijn leven verloor tijdens het vliegen door de vuurbal van de explosie die gedood Joseph P. Kennedy, Jr. in augustus 1944. Air Force gegevens blijkt dat een Mosquito fotografische vliegtuig inderdaad te lijden deze dramatische het lot, maar de bemanning was een piloot en een fotograaf onder bevel van Roosevelt's, en de deelname Elliott is onvermeld in de officiële rekeningen.

Elliott's New York Times 'doodsbrief beweerde dat hij twee keer gewond, en zijn weduwe had geschreven (' 'Ik houd een Roosevelt' ', 1965), die hij vier paarse harten had gekregen ("voor elk van de vier keer dat hij was gewond "). Zijn ontslagpapieren expliciet dat hij niet gewond was (hoewel hij dicht gesprekken in vliegtuigen hadden). Bijgevolg is de Veterans Administration afgewezen zijn handicap claims.

De kwestie van Elliott's waarachtigheid in zijn oorlogstijd conferentie memoires hoort in verband met de vele andere schandalen en controverses was hij betrokken bij zijn hele carrière. Congres Elliott vele malen onderzocht: voor de poging tot verkoop van bommenwerpers naar de Sovjet-Unie (1934); voor beschuldigingen van broadcast industrie corruptie (1937-1945); voor de Blaze affaire (zijn hond reizen op noodhulp oorlog prioriteit, 1945); voor zijn promotie tot generaal, geëist door zijn vader (1945); voor de Hartford lening schandaal (1945); voor zijn opzegging van de Amerikaanse buitenlandse politiek tijdens een bezoek aan de Sovjet-Unie (afgetopt met een bezoek met Stalin) (1946); voor de Hughes F-11 aankoop (1947); en voor de betrokkenheid bij de georganiseerde misdaad en fraude met effecten in Miami en de Bahama's (1973). Van de breed opgezette activiteiten Elliott's, vele anderen aangetrokken politieke of wetshandhaving rente, maar de kosten waren nooit naar het ministerie van Justitie wordt verwezen. <Naam ref = "Hansen, passim" />

Huwelijken en kinderen

Roosevelt was getrouwd vijf keer:

• Op 16 januari 1932 trouwde hij met Elizabeth Browning Donner (1911-1980), dochter van William Henry Donner. Ze hadden een zoon, William Donner Roosevelt (1932-2003). Het huwelijk eindigde in een scheiding in 1933.
• Op 22 juli 1933, in de Burlington, Iowa, trouwde hij met Ruth Josephine Googins (1908-1974). Ze kregen drie kinderen: Ruth Chandler Roosevelt (b 1934.), Elliott "Tony" Roosevelt, Jr (b 1936.), En David Boynton Roosevelt (1942 b.). Elliott en Ruth waren gescheiden maart 1944. Zij trouwde Harry T. Eidson op 23 juni 1944.
• Op 3 december 1944, op de Grand Canyon in Arizona, trouwde hij met actrice Faye Emerson. Ze werden gescheiden op 17 januari 1950. Ze stierf aan maagkanker in 1983 in Spanje.
• Op 15 maart 1951 bij Miami Beach, Florida, trouwde hij Minnewa Bell (Gray Burnside Ross). Ze waren gescheiden in 1960. Minnewa overleed in 1983.
• Op 3 november 1960 aan Qualicum Beach, British Columbia, Canada, trouwde hij met Patricia Peabody Whitehead. Haar vier kinderen, James M. Whitehead, Ford Whitehead, Gretchen Whitehead, en David Macauley Whitehead, al Roosevelt als hun achternaam aangenomen. Het echtpaar enige kind samen, Livingston Delano Roosevelt, stierf in 1962 als een kind.

Onderscheidingen en prijzen

• Legion of Merit
• Distinguished Flying Cross
• Air Medal met elf eikenblad clusters
• Amerikaanse Defense Service Medal
• Amerikaanse Medaille van de Campagne
• Europees-Afrikaans-Midden-Oosten Campaign Medal
• Tweede Wereldoorlog Victory Medal
• Commandant van de Orde van het Britse Rijk (Verenigd Koninkrijk)
• Legion of Honor (Frankrijk)
• Croix de Guerre (Frankrijk)

Bibliografie

• Barlett, Donald L .; Steele, James B. Howard Hughes: His Life and Madness . W.W. Norton, 2004. ISBN 0-393-32602-0
• Flynn, John T. The Roosevelt Myth , (New York: Devin-Adair, 1948)
• Hansen, Chris. Enfant Terrible: The Times en schema's van General Elliott Roosevelt. Tucson: Able Baker Press, 2012. ISBN 978-0615-66892-5
• Higham, Charles. Howard Hughes: The Secret Life . Macmillan, 2004. ISBN 0-312-32997-0
• Maurer, Maurer. Air Force Combat eenheden van de Tweede Wereldoorlog . Maxwell Air Force Base, Alabama: Bureau van Air Force Geschiedenis, Diane Publishing, 1983. ISBN 0 -912799-02-1.
• Porter, Darwin. Howard Hughes: Hell's Angel . Blood Moon Productions, 2005 ISBN 0-9748118-1-5
• Roosevelt, Elliot en Brough, James. De Roosevelts van Hyde Park: een Untold Story (New York: GP Putnam's Sons, 1973)
• Roosevelt, Elliott. Zoals hij het zag , Greenwood Press, 1946.
• Ward, Geoffrey C. Dichtstbijzijnde Companion , Simon & Schuster, 1995.
• Montefiore, Simon Sebag. Het Hof van de Rode Tsaar, Random House: 2003.
• National Park Service. De Eleanor Roosevelt Papers
• The New York Times ', 28 oktober 1990. html "Elliott Roosevelt, General en auteur, overleden op 80 '.
• Tijd , 4 augustus 1947. Check, Alsjeblieft! .
• Tijd , 11 augustus 1947. Pay Dirt , pagina 2 van 3.

Externe links

• Lijst van Elliott Roosevelt 22 mystery boeken

Bronvermelding

Bronnen, noten en/of referenties:

  Intertaalkoppelingen via Wikidata (via reasonator)