Uitklappen
Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed
Emiel Hertecant
Emiel Hertecamp (Berlare 22 augustus 1919 -Brandenburg an der Havel 15 november 1943) was een lid van het Belgisch verzet in de Tweede Wereldoorlog.
Het Berlijnse Volksgerichtshof veroordeelde tussen 20 en 22 oktober 1943 een 21 Belgen tot de doodstraf wegens "Feindbegünstigung" en deels wegens "Freischärlerei".[1] De gevangen werden allen in november 1943 geëxecuteerd. Hertecant werd op 15 november 1943 onthoofd in Brandenburg an der Havel. Na de oorlog werd zijn asse teruggebracht naar België.[2]
Zijn oudere broer Paul overleefde het concentratiekamp van Dachau.
Ter herirnnering van Hertecamp werd in zijn geboortedorp een straat naar hem genoemd, de Emiel Hertecamplaan.
| Bronnen, noten en/of referenties |