Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Axel Buyse

Uit Wikisage
Versie door O (overleg | bijdragen) op 29 jun 2017 om 23:30 (https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Axel_Buyse&oldid=49294912 16 jun 2017)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Axel Jules Buyse (Kortrijk, 27 april 1955) is een Vlaams diplomaat. Buyse is sinds 1 september 2014 de hoogste diplomatieke vertegenwoordiger van de Vlaamse regering in Den Haag. Hij draagt er de titel van Algemeen Afgevaardigde van de Vlaamse Regering in Nederland.

Levensloop

Axel Buyse studeerde geschiedenis en politieke wetenschappen aan de KU Leuven. Op 1 januari 2003 begon hij aan zijn carrière als diplomaat in Den Haag. Vervolgens was hij van 1 september 2008 tot 31 augustus 2014 Algemeen Afgevaardigde van de Vlaamse Regering op de Permanente Vertegenwoordiging van België bij de Europese Unie in Brussel. De Vlaamse overheid besliste om hem vanaf 1 september 2014 opnieuw uit te sturen naar Nederland..

Voorafgaand aan zijn diplomatieke carrière was Buyse gedurende negentien jaar buitenlandjournalist, waarvan vijf jaar chef-buitenlandredactie en commentator bij het in Brussel verschijnende dagblad De Standaard. Buyse was gedurende jaren de specialist inzake Centraal en Zuidelijk Afrika van de krant. Hij verdiepte zich ook in de Balkan en later in de algemene veiligheidsproblematiek. In al die hoedanigheden verbleef hij langere periodes in Afrika, in het voormalige Joegoslavië, in de Verenigde Staten en in Rusland. Hij versloeg woelige periodes in de geschiedenis van Zuid-Afrika en van Angola, van de huidige Democratische Republiek Congo, Somalië, Rwanda en Burundi. Hij volgde ook nauwgezet de ontbinding van Joegoslavië en andere ontwikkelingen op de Balkan.

In 2013 kreeg Buyse de Orde van de Vlaamse Leeuw uitgereikt.[1] Dat was een erkenning van zijn verdiensten rond een "consequente en kordate houding in de sociale en culturele ontvoogding van de Vlamingen, prestaties die de integratie van de Nederlanden bevorderen of acties en initiatieven met het oog op de uitstraling van de Nederlandse taal en cultuur".

In 2011 was Buyse al tot Overheidsmanager van het jaar benoemd, samen met toenmalig federaal en tegenwoordig Europees diplomaat Didier Seeuws.[2] Die onderscheiding dankte hij aan zijn inzet voor het welslagen van de Vlaamse inbreng in het Belgisch Voorzitterschap van de Raad van de Europese Unie, in de tweede helft van 2010.

Op 1 september 2014 werd Buyse Algemeen Afgevaardigde van de Vlaamse Regering. Hij is de diplomaat die namens de Vlaamse regering de deelstaat Vlaanderen vertegenwoordigt in andere landen en/of bij internationale organisaties.[3][4]

Als diplomaat was Buyse betrokken bij het tot stand komen van onder meer de Scheldeverdragen tussen Vlaanderen en Nederland in 2005. Tijdens zijn nieuwe termijn in Den Haag voerde hij onder meer de onderhandelingen aan over een nieuw samenwerkingsakkoord tussen de Vlaamse overheid en het Nederlands Loodswezen.

Publicaties

  • Vlaanderen voert resoluut zijn eigen buitenlands beleid. In: Internationale Spectator 7 – 2015 (jrg. 69)[5]
  • De verlokking van de eenvoud. In: Van alle slagvelden thuis. Liber Amicorum Luc De Vos, Davidsfonds, Leuven, 2012
  • Gevecht in de polder. De moeizame uitvoering van de Scheldeverdragen van 2005. In: Het geheugen van de Lage Landen. Jo Tollebeek en Henk te Velde red. Ons Erfdeel, Rekkem, 2009
  • Europa en zijn democratische paradox. In: Versta me niet verkeerd. Elf lessen in reputatiemanagement. Peter-Frans Anthonissen, red. Lannoo, Tielt, 2007
  • Een harde test voor journalistieke professionaliteit. In: B. Pattyn en J. Wouters, Schokgolven. Over Terrorisme en Fundamentalisme, Davidsfonds, juni 2002
  • Nieuw Radicaal Rechts in Europa (samenstelling en theoretisch kader). Houtekiet, Antwerpen-Baarn, april 2002
  • Journalisten als luizen-in-de-pels van de diplomaat? Over de wisselwerking tussen media en buitenlands beleid. In P. Van Kemseke red., Diplomatieke Cultuur. Universitaire Pers, Leuven, 2000, blz. 263-279
  • Cuba, België en de Koude Oorlog. In: M. Van den Wijngaert en L. Beullens, Oost West West Best. België onder de Koude Oorlog (1947-1989), Lannoo, Tielt, 1997, blz. 117-123
  • Joegoslavië. Integratie en desintegratie in Europa. In: A. Daelemans e.a., “Met Uitzicht op Europa”. Garant, Leuven-Apeldoorn, 1995, blz. 167-172
  • Joegoslavië. Het Gemanipuleerde Model. In: Wij waren hier het eerst. Etnische Minderheden in Centraal- en Oost-Europa. Davidsfonds-Pax Christi, Leuven, 1996, blz. 45-61
  • De Staat van het Nationalisme, (samenstelling). Scoop, Groot-Bijgaarden, 1995
  • Democratie voor Zaïre. De bittere nasmaak van een experiment. Scoop, Groot-Bijgaarden, 1989, 1993
  • Internationale Politiek. In: Wegwijs Cultuur. Davidsfonds, Leuven, 1992-1993.

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. º rdc. Axel Buyse ontvangt Orde van de Vlaamse Leeuw 2013. De Standaard (2013-06-18) Geraadpleegd op 2017-06-12
  2. º PAM. EU-diplomaten zijn overheidsmanagers van het jaar. Knack (2011-11-01) Geraadpleegd op 2017-06-12
  3. º AAVR. De Algemene Afvaardiging van de Vlaamse Regering in Nederland (2017-03-02) Geraadpleegd op 2017-06-12
  4. º Hella Zoutenbier. Algemene Afvaardiging van de Vlaamse Regering Geraadpleegd op 2017-06-12
  5. º https://www.internationalespectator.nl/pub/2015/7/
rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow