Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Breaking the Silence

Uit Wikisage
Versie door O (overleg | bijdragen) op 29 dec 2016 om 11:30 (Versie 207599 ongedaan gemaakt)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Breaking the Silence (BtS) (Hebreeuws: שוברים שתיקה‎‎ Shovrim Shtika) ('Verbreken van het stilzwijgen') is een Israëlische non-gouvernementele organisatie (NGO), een groepering van Joodse militairen die in het Israëlische defensieleger (IDF) gediend hebben in de periode 2000-2010 in de door Israël bezette gebieden. De groep werd na de Tweede Intifada in 2004 opgericht door soldaten die in Al Khalil/Hebron hadden gediend, onder wie Yehuda Shaul. Door middel van getuigenissen en het vertellen van hun ervaringen als Israëlisch militair hopen ze mee te helpen om de bezetting te beëindigen. Ze doen dit door lezingen, en op bijeenkomsten erover te vertellen, en zijn aanwezig bij diverse openbare gelegenheden.

Missie

Deze oudmilitairen voelen zich ervoor verantwoordelijk om het Israëlische publiek in te lichten over de realiteit van het leven van de Palestijnen onder de bezetting. En wat het doet met jonge Israëlische soldaten die dagelijks te maken hebben met Palestijnse burgers over wie ze controle moeten uitoefenen. Our testimonies portray a different, and much grimmer picture in which deterioration of moral standards finds expression in the character of orders and the rules of engagement, and are justified in the name of Israel's security Wanneer militairen terugkomen in de maatschappij vallen ze in een gat en worden ze gedwongen te ontkennen en te zwijgen over wat ze hebben gedaan en gezien. Met hun verhalen willen deze oud-militairen proberen het publieke debat erover op gang te brengen.[1]

Getuigenissen

Voor dit doel verzamelen ze getuigenissen van soldaten die sinds 2000 op de Westelijke Jordaanoever, de Gazastrook en Oost-Jeruzalem gediend hebben. Van meer dan 1000 militairen zijn deze al verzameld. De feiten en gebeurtenissen ervan worden nauwgezet onderzocht en gedocumenteerd. Regelmatig worden (foto-)tentoonstellingen georganiseerd, die vaak schokkend zijn voor het niet-wetende publiek. Op straat worden door reservisten ervaringen verteld. Er worden lezingen gegeven, opgenomen documentaires vertoond en rapporten uitgegeven. In Hebron/Al Khalil worden rondleidingen georganiseerd voor geïnteresseerden, met name buitenlandse toeristen. De ervaring van soldaten in Hebron was, dat de situatie daar heel moeilijk voor hen was omdat de kolonisten van het opperbevel veel meer ruimte kregen dan ze voor mogelijk hielden.

Zorgvuldigheid

Het is heel bijzonder dat deze gewone Israëlisch-joodse militairen tegen een grote druk in met hun verhaal voor de dag komen. Binnen de familiekring, waar de bezetting geen onderwerp van gesprek is, is deze druk voor de betrokken soldaten ondraaglijk, laat staan een gesprek over de misstanden die ze hebben meegemaakt en begaan. Veel getuigen willen naar buiten toe anoniem blijven. De organisatie besteedt de hoogste zorg aan interviews en onderzoek, vergelijkbaar met de nauwkeurigheid van onderzoeksjournalisten van grote kranten. Ernstige getuigenissen, die niet of onvoldoende nagegaan konden worden, zijn niet gepubliceerd.

Terwijl Breaking the Silence het stilzwijgen, niet alleen over de situatie van militairen binnen het leger maar ook over de voortdurende bezetting zelf, juist wil doorbreken kan er niets bespreekbaar gemaakt worden. Van het beoogde publieke gesprek is het nog niet gekomen. De organisatie en de militairen/reservisten worden eerder vijandig bejegend als “nestbevuilers”.

Beschuldigingen

Kritiek en aanvallen op Breaking the Silence komen voornamelijk uit politieke hoek, van de president van Israël tot de minister van Defensie tot de politie, vooral van rechts. In maart 2016 was er in Israël ophef over het feit dat de groepering door de getuigenissen van de reservisten militaire geheimen zou hebben prijsgegeven. Breaking the Silence reageerde met te zeggen dat zij elke getuigenis vóór openbaarmaking voorleggen aan de militaire censor van het IDF.

Breaking the Silence wordt door deze politici verweten dat:[2]

  1. Zij zijn niet geloofwaardig;
  2. Ze geven het leger de bewijzen niet die men zegt te hebben verzameld
  3. De getuigenissen van de soldaten zijn anoniem
  4. Men ontvangt donaties uit het buitenland
  5. Men opereert ook in het buitenland

De mannen en vrouwen van Breaking the Silence geven daarop een vijfvoudig antwoord:

  1. In de 12 jaar van hun bestaan kon BtS op geen enkele grote fout, zoals bijvoorbeeld een verzinsel, worden betrapt.
  2. In het begin gaf men de bewijzen wel. Echter:
    1. dan kwam de militaire politie die een onderzoek begon dat de getuigende soldaat als de schuldige partij beschouwde i.p.v. de bevelvoerder of het leger zelf, dat soldaten in die positie brengt.
    2. Of de militaire politie begint geen onderzoek of dit leidt nergens toe (bijvoorbeeld De mannen van Unit 8200).
    1. Er zijn genoeg getuigenissen die niet anoniem zijn.
    2. De Israëlische maatschappij is niet mild voor critici (met name van de IDF).
    3. Het leger beschouwt de soldaat, die "het zwijgen verbreekt", als de spreekwoordelijke rotte appel. Wangedrag kán niet in het systeem zitten.
  3. Buitenlandse financiering? En wat dan nog? De donoren zijn bekend.
  4. In het buitenland? Gaat voor een groot deel niet op. Men werkt in Israël zelf. Echter daar vindt men geen of een zeer onwillig oor. Dus ook maar naar het buitenland.

Nota bene: voor BtS zijn niet de soldaten primaire oorzaak van de problematiek, maar het leger en de staat. Die waren en zijn verantwoordelijk voor deze bezetting en het wangedrag van soldaten.

Meer dan 60% van de inkomsten van BtS komt uit het buitenland, waaronder Nederland (onder andere via de ambassade),[3] het Verenigd Koninkrijk en Spanje. Deze gegevens zijn openbaar. Het kantoor van Shovrim Shtika (Breaking the Silence) is in West-Jeruzalem.

Publicaties

Rapporten en getuigenissen van Breaking the Silence in het Hebreeuws en Engels zijn te vinden op hun website.[4]

Youtube

Op YouTube zijn verschillende video's te zien. (B.v. Yehuda Saul, Breaking the Silence, Seattle, 14 November 2013)

Bronvermelding

rel=nofollow