Johann Jakob Wettstein

'Johann Jakob Wettstein (ook wel geschreven als Wetstein; Bazel, 5 maart 1693 – Amsterdam, 23 maart 1754) was een Zwitsers theoloog en een voorloper van de tekstkritiek van het Nieuwe Testament.

Leven

De zoon van het hoofd pastor bij de Leonhardskirche Johann Rudolph Wettstein en zijn vrouw Sara Sarasin had zijn eerste spirituele inspiratie in het ouderlijk huis ontvangen en in 1706 afgestudeerd aan de Universiteit van Basel zijn studie theologie, vooral de bijbelse filologie, kritiek en archeologie. In Basel, hij had in 1709 verwierf de academische graad van Magister. Zelfs als een student, Wettstein wijdde de Griekse manuscripten van het Nieuwe Testament, die hij kan bereiken door middel van een familielid die in de Universiteitsbibliotheek in Basel gewerkt had. 1713 verdedigde hij zijn proefschrift De variis Novi Testamenti lectionibus , waarin hij probeerde aan te tonen dat het bestaan van verschillende interpretaties niet het gezag van de Bijbel in kwestie te zetten.

Wettstein op een educatieve reis door Zwitserland, Frankrijk en Engeland in 1716, ontmoette hij Richard Bentley van de Universiteit van Cambridge te leren kennen. Door deze beroemde filologen Wettstein aanzienlijk uitbreiden van zijn talenkennis. Bentley was zijn beschermheer en haalde hem naar een editie van de Codex Ephraemi bewerken in Parijs. In die tijd ontmoette hij ook de Zwitserse Brigadier v. Ken Chambrier die bij het regiment, die vervolgens in Rochester was, een prediker hem gaf. Aangezien dit regiment later te 's-Hertogenbosch ging naar Nederland, gevolgd Wettstein dezelfde binnen drie maanden, doordat ze eerder reisde met toestemming van zijn baas naar Parijs in de plaatselijke Koninklijke Bibliotheek, het Nieuwe Testament kopie van de Syrische Ephraem vergelijken.

Kort, slechts een half jaar, Wettstein hield haar predikant in 's-Hertogenbosch. Teruggeroepen naar zijn geboortestad Basel, was hij daar in 1717 diaken bij de Leonhardskirche. Hij bekleedde meerdere jaren en zat in die tijd zette zijn kritisch onderzoek Dat kantoor. 1729 maar dreigde hem zijn eerdere relaties veranderen. Want anders dan het geloof van de Gereformeerde Kerk verschillende doctrines, moet hij hebben verklaard in zijn preken en private lezingen, werd hij verantwoordelijk gehouden en betrokken bij een onderzoek dat in 1730 leidde tot het verlies van zijn predikant resultaat voor hem. Holland bood hem op dat moment een toevluchtsoord. Maar hij keerde terug naar Basel en predikte 1732 1733. Rond die tijd werd hij benoemd tot lid van Amsterdam. Op deze universiteit college van Arminianisme was hij voor het eerst griffier van de zwakke John Clerc (ook le Clerck, 1657-1736) en kreeg na zijn dood in 1736 van dezelfde datum geklede professor in de filosofie en de kerkgeschiedenis. Sindsdien zette hij zijn studie tot aan zijn dood.

Werken

Wordt algemeen erkend haar 1751-1752 verschenen editie van het Griekse Nieuwe Testament. Hij voegde toe dat het werk meestal verklarende aantekeningen, die in het bijzonder voor zijn grondige kennis van de joodse schrijvers en Profanskribenten en als een belangrijke bijdrage aan sprak tekstkritiek worden beschouwd. Voor sommige Nieuwe Testament critici was dit een nuttig instrument.

Zijn 1730 publiceerde Prolegemena werd door Johann Salomo Semler in 1764 heruitgegeven met aantekeningen en een verdere bijlage. Bovendien had hij zijn handgeschreven Codex van het Nieuwe Testament die in 1752 in het Syrisch twee brieven van Clemens van Rome uitgegeven volgens de traditie van Origenes om een discipel van St. Peter en waarvan de derde opvolger zijn geweest.