Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Cet obscur objet du désir

Uit Wikisage
Versie door O (overleg | bijdragen) op 2 sep 2016 om 13:30 (vw 5 aug 2016 https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Cet_obscur_objet_du_d%C3%A9sir&oldid=45136422 19 okt 2015 ‎ Februari 3 feb 2010)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Cet obscur objet du désir is een Frans-Spaanse film van Luis Buñuel uit 1977. Het was de 32ste en laatste film van Buñuel, die de film schreef samen met zijn jarenlange vriend Jean-Claude Carrière. Het scenario is geïnspireerd op de roman van Pierre Louÿs, La Femme et le Pantin. De film werd genomineerd voor de Golden Globe, en voor een Oscar, maar won ten slotte geen van deze prijzen.

Inhoud

Leeswaarschuwing — Onderstaande tekst bevat details van de plot en/of de afloop van het verhaal
rel=nofollow

Tijdens een treinreis vertelt Mathieu Faber aan de passagiers van zijn compartiment over zijn liefde voor Conchita, een verleidelijke vrouw die hij poogt te veroveren. Maar zij ontloopt steeds zijn avances, nadat zij hem het hoofd op hol heeft gebracht.

Achtergrond

De film verwerpt elke vorm van realisme. Decor en kleur zijn opzettelijk kunstmatig. De acteurs worden gedubd en het verhaal wordt verteld door de hoofdrolspeler, Don Matteo, die speelt in een spel dat Conchita leidt. Matteo wordt sterk verouderd en verlaat steeds de omgeving. De techniek die Bunuel hier gebruikt is dezelfde als in Le charme discret de la bourgeoisie (verfilmd als een opeenvolging van toneelscènes). De regisseur vermengt ook hier voortdurend de beide kunstvormen, toneel en film. Naast de keuze van twee actrices om eenzelfde personage te spelen, wordt ook in vele kleine details alles in het werk gesteld om identificatie door de kijker te vermijden, zowel met de personages, hun handelingen als met het decor. De toeschouwer wordt gedwongen zich dingen af te vragen bij de rol van het beeld en van de nabootsing. Zo is in een van de scènes te zien hoe een dienstbode een muis, blijkbaar van plastic, weghaalt uit een muizenval.

Rolverdeling

Commentaar

De film gaat over het verlangen en Buñuel beschrijft het grenzeloos verlangen en de frustratie van een onbeantwoorde liefde. Toppunt van deze frustratie wordt verbeeld door het ondergoed van Conchita, dat als voorwerp van verlangen, verandert in een kuisheidsgordel.

Cet obscur objet du désir is tevens een politieke film waarin onderwerpen behandeld worden als de christelijke opvoeding, de burgerlijke samenleving en de aanslagen.

q1138798 op Wikidata  Intertaalkoppelingen via Wikidata (via reasonator)

rel=nofollow
rel=nofollow