Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Congregatie van Monte Vergine
De rooms-katholieke Congregatie van Monte Vergine vindt zijn ontstaan in de bouw van een klooster van de strikte observantie op de Monte Vergine, nabij Avellino, door de heilige Wilhelmus van Vercelli in 1119. Wilhelm van Vercelli stichtte naast het klooster te Monte Vergine nog vele andere kloosters, voornamelijk in het koninkrijk Napels, met onder andere een dubbelklooster voor mannen en vrouwen te Guglieto (bij Nusco). Celestinus III bevestigde deze congregatie door een pauselijke bul op 4 november 1197.
In de 15e eeuw gaf paus Clemens VIII de opdracht aan Johannes Leonardi, stichter van de Reguliere Clerici van de Moeder Gods, orde op zaken te stellen. Door paus Paulus V werd een nieuwe constitutie aanvaard in 1611, die onder meer stipuleerde dat het habijt van de monniken wit moest zijn en zij het brevier van de camaldulenzen dienden te gebruiken. In dat jaar waren er 26 grote en 19 kleine vestigingen van de wilhelmieten van Monte Vergine.
De abdij heeft steeds een bijzondere, geprivilegieerde positie ingenomen.
Benedictus XIV bevestigde nieuwe constituties, die werden toegevoegd aan de voorheen geaccepteerde regel en constituties. Het moederhuis (de hoofdzetel) van de congregatie was de enige vestiging die overbleef, sloot zich aan bij de Cassinese Congregatie van de Primitieve Observantie in 1879. De kloostergemeenschap van Monte Vergine bewaarde de witte habijt, die er voor de rest uitziet zoals de zwarte hbbijt van de benedictijnen. Er zouden naar verluidt een vijftigtal wilhelmitische nonnenkloosters geweest zijn, waarvan er aan het begin van de 18e eeuw nog twee overbleven. Het nonnenhabijt was iit met een zwarte sluier. De regel was zeer streng wat betreft vasten en onthouding.
(en) Williamites, in: Catholic Encyclopedia, New York, Robert Appleton Company, 1907-1912. (vertaal via: 
)
Intertaalkoppelingen via Wikidata (via reasonator)