Bluesrock

Bluesrock ontstond door aan bluesmuziek rockelementen toe te voegen.

Blues is de muziek van de zwarte bevolking in Amerika, ontstaan aan het begin van de 20ste eeuw. Als in de jaren dertig de economische depressie opkomt, zien duizenden zwarten zich genoodzaakt naar de grote steden te trekken voor werk. Daar ontstaat een stadse variant van de blues, met slidegitaar en mondharmonica. Elektrisch versterkte blues. Harder, rauwer en grimmiger van karakter. Deze vorm van blues wordt in de loop van de jaren zestig herontdekt door blanke jongeren, die op zoek gaan naar de roots van hun rockmuziek. Omdat blues weinig akkoorden kent, zijn de grondbeginselen eenvoudig te leren en komen bluesklassiekers als Baby Please Don't Go en St. James Infirmary op het repertoire van zo ongeveer elke garageband. Gaandeweg ontstaat de bluesrock, gekenmerkt door elektrisch versterkte, stevig vertolkte standaard bluesakkoorden en veel ruimte voor lange improvisaties, in de vorm van gitaar- en orgelsolo's over groovende ritmes. Bluesrock kan samen met acidrock als voorloper gezien worden van de hardrock en southern rock.^[1]

Bekende artiesten in dit genre zijn Led Zeppelin, Gary Moore, Walter Trout en Stevie Ray Vaughan. Een nieuwe generatie is inmiddels opgestaan met als meest succesvolle artiest op dit moment Joe Bonamassa. Een van de bekendste bluesrocknummers is Come Together van The Beatles.

portaal Bluesrock