Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Willem Johannes Dominicus van Dijck (1899-1969)
Prof. Dr. Willem Johannes Dominicus van Dijck (Utrecht, 11 maart 1899 - Den Haag, 1969) was bijzonder hoogleraar aan de Technische Universiteit Delft.
Biografie
Hij volgde de Nederlands Hervormde lagere school en de H.B.S. te Utrecht. Daar studeerde hij ook fysica en rondde in 1923 zijn doctoraalstudie summa cum laude af. Daarna promoveerde hij op 8 juli 1927 met het proefschrift Der Becquereleffekt an Kupjferoxydelektrode, gedrukt te Leipzig in dat jaar.
In november 1927 trad hij in dienst bij de Bataafse Petroleum Maatschappij (B.P.M) als eerste fysicus van de afdeling technische adviezen, waar hij zich steeds meer toelegde op onderzoek. In 1936 werd hij, naast zijn werkzaamheden voor de B.P.M, bijzonder hoogleraar aan de Technische Universiteit te Delft in het toenmalige gebied van de fysische technologie. Dit deed hij tot 1949.
Van 1946 tot 1950 was hij adviseur van de directie van B.P.M, waarna hij als chef van de coördinatiegroep Research International de research van de Shell Group tot een geheel maakte. Vanaf januari 1953 was hij adviseur in bijzondere dienst bij de directie van B.P.M., waarbij zijn focus op nucleaire energie lag.
Van Dijck heeft tijdens zijn werkzame leven veel uitvindingen gedaan. Er zijn 85 uitvindingen van hem vastgelegd in onafhankelijke octrooien. Op het gebied van de hoog-vacuüm destillatie werkte hij een semi-technisch continuproces uit, dat is vastgelegd in publicaties en in een octrooi. Voorts heeft hij baanbrekend werk verricht op het gebied van de extractie en zag hij als eerste de analogie tussen destillatie en extractie. Voor dit werk ontving van Dijck in 1967 een onderscheiding van Stichting Hoogewerff-Fonds.
Van Dijck had vele nevenfuncties, waaronder:
- Lid college van curatoren Universiteit Leiden
- Curator Reactorcentrum Nederland
- Curator Mathematisch Centrum
- Bestuurslid Centrale Organisatie voor Toegepast Natuurwetenschappelijk Onderzoek
- Lid van de raad van bestuur van de Stichting voor Fundamenteel Onderzoek der Materie
Familie
Op 10 april 1924 huwde hij met Anna Maria Huffnagel, drs. in de wins- en natuurkunde, met wie hij twee dochters kreeg. Een van deze dochters was de operasopraan Jeanette van Dijck.
Van Dijck is de kleinzoon van Willem Frederik van Dijck.