Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Nynke Tynagel
Nienke Tijnagel (Bergeijk, 26 mei 1977) is een Nederlandse ontwerpster.
In 2000 is zij afgestudeerd aan de Design Academy Eindhoven.
De ontwerpen van Nynke Tynagel (en Job Smeets) zijn in veel gevallen gematerialiseerde, uitvergrote strip-achtige tekeningen. In de traditie van de stripschool 'De Klare Lijn', waar toe onder meer Joost Swarte en Evermeulen behoorden, wordt de vorm tot contour en kleur teruggebracht. De meubels zijn kloek en aaibaar tegelijk, zo te zien volstrekt vandaalbestendig maar ook vrolijk gekleurd en altijd wel een glimlach oproepend. Met zijn functieloze bronzen, sommige unica, andere in zeer beperkte oplage gemaakt schurkt Smeets tegen de beeldende kunst aan.
Nynke Tynagel vormt samen met Job Smeets Studio Job. Een eigenzinnig vormgeversduo dat internationaal alom lof en bewondering oogst. Ze maken spraakmakende objecten die op het snijvlak van design en autonome kunst balanceren. Time Magazine nam het duo al op in The Design 100.
Sinds de oprichting van Studio Job proberen Smeets en Tynagel greep te krijgen op die wereld door hem mede vorm te geven. Hun bijdragen zijn persiflages of betoveringen, de taal van de nar en de taal van de fee. Het levert een curieus soort verhalende beelden op, die een opgeblazen Disney-esthetiek ademen. Crafts, een van de eerste successen, bestond bijvoorbeeld uit oversized hamers, sikkels en kannen, uitgevoerd in massief brons. Het was een ode aan de ambachtelijkheid, zowel die de handwerksman als die van de Wiener Werkstätte en de Arts & Crafts-beweging. Niet dat Smeets en Tynagel nou zo ambachtelijk zijn, verre van dat. Ze ontwerpen op de computer en laten net als Jeff Koons, ook zo iemand werkzaam op de rand van de kitsch de uitvoering over aan medewerkers. En hoewel het resultaat er solide en eerlijk uitziet, is dat vaak bedrieglijk. De Rockchair, die tijdens de Salone di Mobile de show stal, lijkt gemaakt van ruw gehakt steen maar bestaat uit gegoten aluminium.
Strak en sober zijn de exclusieve en persoonlijke meubels van Job Smeets, met zo min mogelijk details. De keuze van het materiaal is gerelateerd aan de stemming die hij wenst uit te drukken. Smeets is ervan overtuigd dat kleur en vorm in staat zijn gevoelens op te roepen zoals we ook ervaren bij het beluisteren van muziek of het beschouwen van een schilderij. Zijn meubels en quasi-gebruiksvoorwerpen werden door Smeets getekend in een handschrift dat de invloed van de Catalaanse ontwerper Mariscal verraadt. Zijn organische vormen ogen massief, maar zijn dat vaak niet. Met fineer en kunststof coatings versterkt hij het monolithische beeld van zijn tafels, kasten en stoelen.
Op de prestigieuze designbeurs Salone di Mobile in Milaan presenteerde hij naast sobere stoelen van gebogen eikenhout, een bizarre verzameling objecten waarvoor zelfs de diffuse term 'accessoires' niet helemaal past. Een levensgrote kruiwagen van glasbakgroen polyurethaan leek te zijn weggeplukt uit een hightech kaboutersprookje. En Smeets 'ode aan de arbeider' - robuuste sikkels, hamers en suikerlepels van massief brons - baarde veel opzien.
Hun bekendste reeks is de serie 'Curved Chairs' (1998-1999), uit multiplex vervaardigde in polyurethaanlak gespoten 'Freiswingers', die in bepaald opzicht een vervolg zijn op de zigzagstoel van Gerrit Rietveld. Op basis van de Curved Chairs is de Modular Serie ontwikkeld; sofa's of Chaises longue die zijn opgebouwd uit inschuifbare onderdelen.
Bron: Kunstbus 2008
Externe link
- Nynke Tynagel op de website van het RKD-Nederlands Instituut voor Kunstgeschiedenis
