Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Zwijgershoek museum

Uit Wikisage
Versie door O (overleg | bijdragen) op 14 mrt 2016 om 23:05
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Bestand:Stem sint-niklaas.JPG
Museum

De Zwijgershoek is een museum in de Oost-Vlaamse stad Sint-Niklaas. Dit museum vinden we terug in het Stedelijk museum naast het breimuseum, open depot en het ex-libriscentrum.

In het museum de Zwijgershoek vinden we 3 verhaallijnen terug. Deze zijn:

Mens en materie

In dit deel zien we hoe onze voorouders creatief werkten met bepaalde grondstoffen zoals ijzererts en klei. Er zijn verschillende gebruiksvoorwerpen in keramiek en metaal te zien. De opgravingen van de Archeologische Dienst Waasland op diverse sites hebben een enorme schat aan informatie opgeleverd over het leven van de vele generaties voor ons. Hierdoor is het mogelijk om een aantal blikvangers te bekijken die nog nooit eerder getoont werden. Bij de opgravingen in de bodem werden vooral objecten teruggevonden die te maken hadden met het alledaagse menselijk handelen zoals bv. jagen en kweken, braden en koken, eten en drinken, verzorging en kledij, verwarmen en verlichting, kopen en verkopen maar ook genezen en sterven. Er gaat een speciale aandacht naar de middeleeuwse abdij van Boudelo te Klein-Sinaai. In het museum zijn er duidelijke wandteksten en levengrote illustraties van onze regio van 12.000 v.Chr. tot in de vroege 18de eeuw.=== Mens en machine ===

Mens en machine

Mens en machine is de tweede verhaallijn in het museum. Vroeger was het Waasland een landbouwgewest waar de vlasteelt en -bewerking de belangrijkste plattelandsindustrie was. Deze landbouwproducten werden verhandeld op het marktplein. Je hebt de mogelijkheid om in het museum naar oude filmbeelden te kijken van belangrijke gebeurtenissen op de markt zoals de ballonvaarten. De textielindustrie kwam voorgoed op gang in de tweede helft van de 19de eeuw door de introductie van de stoommachine. Hierdoor evolueerde het Waasland van een landbouwstreek met huisnijverheid naar een streek met een bloeiend textielcentrum. Dit alles bracht een ongekende welstand voor de fabrikanten met zich mee. Maar dit had een donkere keerzijde nl. armoede en kinderarbeid. Je kan in dit museum zien hoe moeilijk de levensomstandigheden waren voor de fabrieksarbeiders. Anderzijds zie je welke luxueuze levenswijze de burgerij had. Je kan naar een TV-Journaal van 1870 - 1880 kijken. Dit is een uniek tijdsdocument met beelden van de grote gebeurtenissen en de kleine faits-divers uit dat decennium.

Mens en lichaam

De verhouding van de mens tot zijn lichaam was, is en zal altijd een actueel thema blijven. Hierover gaat het in de historische verhaallijn 'mens en lichaam'. De grens tussen volksdevotie en de vroege geneeskunst zijn flinterdun. Er zijn acht beelden van heiligen die u uitleggen op welke manier ze u van één of andere verveelden kwaal kunnen afhelpen. Verder is er een interactief aanraakscherm die ons vertelt welke volksmiddelen men vroeger gebruikten om hun zieke lichaamsdelen te genezen. Verder is er nog een verzameling apothekerspotten uit de 18de eeuw die ons dichterbij bij de reguliere geneeskunde brengt.

Een vroegere barbier-chirurgijn is met tijd geëvolueert naar een haarstylist. Een doorgedreven persoonlijke verzorging was tot het begin van de 20ste eeuw het voorrecht van de maatschappelijke elite: uitgebreide toiletkoffers, sierlijke accessoires en wassen bustes. De aandacht voor het lichaam evolueerde in de eerste helft van de 20ste eeuw in de richting van een massacultuur en -consumptie: permanenttoestellen, buitenissige haardrogers en krultoestellen. Ook heb je de mogelijkheid om zelfs eens plaats te nemen in een kapperstoel. Onder een droogkap kan je luisteren naar vier gewone mensen die een relaas over hun kapsel brengen. Het zijn deze mensen die u terug met beide voeten in de 21ste eeuw brengen. Vele voorwerpen uit dit deel komen uit Barbierama, de vroegere kapperscollectie van Raymond Resmann ( 1913 - 2006). Hij was een exentrieke man die zowel kapper, verkoper, fabrikant, verzamelaar als liedjesschrijver was. In het jaar 1963 stelde hij zijn verzameling voor het publiek open in zijn privé Barbierama. In 1985 werd dit museum door de stad Sint-Niklaas overgenomen. Het levensverhaal van Raymond Resmann werd neergeschrevn in het boekje 'zonder haar kan ik niet leven.'

Externe links

Zoek op Wikidata

rel=nofollow


[[Categorie:]]

[[Categorie:]]