Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Summer of Love
De Summer of Love was een van de hoogtepunten van de hippiecultuur in de jaren 60. De term wil het gevoel beschrijven dat in 1967 in San Francisco, Californië, hing.
Haight-Ashbury, een wijk in San Francisco, was al een poosje het middelpunt van jongeren die zich afzetten tegen de gevestigde orde, die wilden experimenteren met drugs en zich steeds meer verzetten tegen de oorlog in Vietnam.
De Summer of Love kwam niet uit de lucht vallen. Al enkele jaren daarvoor hadden met name Ken Kesey en zijn Merry Pranksters en de Diggers al een dubieuze reputatie verworven als promotors van met name LSD, hun oppositie tegen de oorlog en hun tegendraadse gedrag in het algemeen. Met enige regelmaat organiseerden de Merry Pranksters zogenaamde ’Acid Tests’: bijeenkomsten die de hele nacht duurden waarbij LSD gratis werd uitgedeeld en luide muziek uit tientallen luidsprekers schalde. Veel van die muziek werd verzorgd door Grateful Dead.
Op 24 maart 1965 organiseerde de SDS (Students for a Democratic Society) de eerste acties tegen de escalatie van de oorlog in Vietnam. Drieduizend mensen waren aanwezig.
Deze „zomer” begon op 14 januari 1967 met de Gathering of the Tribes, ook bekend als de Human Be-In, in het Golden Gate Park in San Francisco. Het verbod op LSD was een reden waarom deze happening georganiserd werd. Allen Ginsberg, een van de organisatoren, las voor uit eigen werk; groepen als Jefferson Airplane, Grateful Dead en Quicksilver Messenger Service omlijstten de optredens met muziek.
Duizenden jonge Amerikanen die zich aangetrokken voelden tot de idealen van de hippiebeweging, stroomden naar Haight-Ashbury, waardoor het jaar 1967 als hoogtepunt van de hippiebeweging wordt gezien. Er waren twintig- tot vijftigduizend mensen aanwezigen.
Op 10 april begon de ’Vietnam-week’: oproepkaarten voor militaire dienst werden verbrand en op 15 april demonstreerden 400.000 mensen in New York tegen de oorlog. Martin Luther King was een van de sprekers.
John Phillips van de groep The Mamas & The Papas schreef in twintig minuten de tekst van het lied San Francisco (Be Sure to Wear Flowers in Your Hair)
- If you’re going to San Francisco,
- be sure to wear some flowers in your hair…
- If you’re going to San Francisco,
- Summertime will be a love-in there.
Dit lied, gezongen door Scott McKenzie, werd in mei 1967 uitgezonden en was aanvankelijk bedoeld als promotiecampagne voor het Monterey International Pop Festival dat van 16 tot 18 juni zou plaatsvinden. Dit popfestival, het eerste muziekfestival van zijn soort, betekende het culturele hoogtepunt van de Summer of Love. Het betekende een doorbraak voor veel nieuwe bands en toonde de hippiecultuur aan een groter publiek. Het tijdschrift Time besteedde een gehele editie aan de hippies (The Hippies: The Philosophy of a Subculture). Haight-Ashbury trok steeds meer mensen – zowel sympathisanten als nieuwsgierigen - en hoewel de sfeer tijdens de Summer of Love uitstekend was, begon het stadsdeel de toenemende druk van die volksmassa’s te voelen.
De nadelen van de hippie-idealen – vrije seks, vrije drugs en vrij individualisme – kwamen naar voren. Het aantal mensen dat geïnfecteerd was met een geslachtsziekte nam toe, net als het aantal verkrachtingen. Mensen werden beroofd en drugsdealers begonnen elkaar te vermoorden. In de rest van het land braken rellen uit; met name rassenrellen.
Steeds meer oorspronkelijke hippies trokken zich terug uit San Francisco. Zelfs Grateful Dead – die Haight-Ashbury als thuisbasis hadden gehad – waren de nieuwe ontwikkelingen zat en gingen weg.
Het evenement Death of a Hippie op 6 oktober 1967 kan men als het einde van de Summer of Love zien. Een hippie werd toen symbolisch naar het graf gedragen. De organisatoren protesteerden hiermee tegen het feit dat mensen door de media-aandacht het hippie-zijn gingen nabootsen zonder het te voelen.
De Summer of Love ging ten onder aan haar eigen succes, maar wellicht ook aan haar eigen naïviteit.
Met de „Second Summer of Love bedoelt men de zomers van 1988 en 1989, waarin de muziekstijlen acid house in Engeland en new beat in België een hoogtepunt beleefden, en de opkomst van de rave-cultuur.
