Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Maya Homburger

Uit Wikisage
Versie door O (overleg | bijdragen) op 10 dec 2015 om 08:30 (https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Maya_Homburger&oldid=45428723 - 84.84.211.64 26 nov 2015 Ds ricover)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Maya Homburger

Maya Homburger (Zürich, 17 december 1953) is een Zwitserse violiste (barokviool) en muziekproducente, die actief is zowel in het barokrepertoire, als in moderne muziek, o.a. met muziekstukken die voor haar geschreven zijn.

Biografie

Ze is geboren en opgegroeid in Zürich, Zwitserland en studeerde aan het conservatorium van Bern, waar ze haar vioolstudie afsloot bij Eva Zurbrügg. In 1986 verhuisde ze naar Engeland en speelde bij John Eliot Gardiner's English Baroque Soloists, Trevor Pinnock's The English Concert en andere ensembles op oude instrumenten. Ze gaf concerten en maakte opnamen als leider van the Chandos Baroque Players en richtte haar eigen Trio Virtuoso op. Meer en meer legde ze zich toe op het uitvoeren van kamermuziek en solo-optredens. In 1993 nam ze de Twaalf fantasieën voor soloviool van G.Ph. Telemann op en in 1995, samen met Malcolm Proud de zes sonates voor viool en klavecimbel van J.S. Bach.

Sinds de ontmoeting met de componist en solo contrabassist Barry Guy - tijdens een uitgebreide tournee met Christopher Hogwoods Academy of Ancient Music in 1988 - heeft ze haar tijd verdeeld tussen het ontwikkelen van een eigen persoonlijke stijl op de barokviool en de werkzaamheden als manager van the Barry Guy New Orchestra, the London Jazz Composers Orchestra en van haar eigen CD label MAYA recordings. Haar eigen stijl komt vooral tot uiting in het uitvoeren van solowerken uit de barokperiode in een context van geïmproviseerde muziek en van nieuwe werken, die uit de samenwerking van het duo Homburger/Guy Duo voortkomen. Samen hebben Maya Homburger en Barry Guy veel concerten gegeven in veel Jazz, Nieuwe Muziek and Barokmuziek Festivals op tal van podia in Europa. Nieuwe werken in haarr repertoire zijn o.a. Barry Guy’s composities Celebration, Inachis, Aglais en Lysandra voor solo viool, Ceremony voor viool en tape, Bubblets voor viool en klavecimbel and composities voor barokviool en contrabass, en speciale opgebrachten van het Homburger/Guy Duo aan Buxton Orr, Roger Marsh en Giles Swayne.

Na negen jaar wonen en actief musiceren op zowel oude muziek als hedendaagse muziek podia in Ierland zijn Maya Homburger en Barry Guy verhuisd naar Zwitserland, waarvandaan ze nog steeds samen veel concerten geven in heel Europa.

In 1999 organiseerde Maya Hamburger haar eigen muziekserie in Dublin onder de naam “Now and Then”. In 2000 was zij een van de concertmeesters and soloists tijdens J.E. Gardiner’s Bach pilgrimage die haar naar veel van Europa's mooiste kathedralen en kerken bracht en waar zij meespeelde in 52 cantaten van Bach.

Discografie (selectie)

  • Telemann: XII Fantasie per il violino senza basso 1735 (Maya Records 1993)
  • Ceremony (met Barry Guy; ECM 1999)
  • Maya Homburger, Walter Prati, Barry Guy Celebration (Auditorium 2003)
  • J.S. Bach: Sonata Nr. 1 BWV 1001/Partita Nr. 2 BWV 1002; Barry Guy: Inachis (Maya Recordings 2003)
  • Dakrayon (met Barry Guy & Pierre Favre; Maya Recordings 2005)
  • Barry Guy Folio, for baroque violin, violin, double-bass & chamber orchestra (met Münchner Kammerorchester olv Christoph Poppen; ECM 2005)
  • H.I.F. Biber: The Mystery Sonatas (met Camerata Kilkenny; Maya Recordings Recordings 2006)
  • J.S. Bach: Sonata Nr. 2 BWV 1003/Partita Nr. 2 BWV 1004; Barry Guy: Aglais (Maya Recordings 2008)
  • J.S. Bach: Musikalisches Opfer BWV 1079 (met Camerata Kilkenny: Wilbert Hazelzet, Maya Homburger, Marja Gaynor, Sarah McMahon, Malcolm Proud; Maya Records 2012)
  • J.S. Bach: Sonata Nr. 3 BWV 1005/Partita Nr. 3 BWV 1006; Barry Guy: Lysandra (Maya Recordings 2011) („CD of the month“; Gramophone)
  • Tales of Enchantment (met Barry Guy; Intakt Records 2012)

Weblinks

Q1914379 op Wikidata  Intertaalkoppelingen via Wikidata (via reasonator)

rel=nofollow

Wikimedia Commons  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Maya Homburger op Wikimedia Commons.

rel=nofollow