Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Northern Ireland Open Challenge 2013
Northern Ireland Open Challenge | ||
Plaats | Noord-Ierland | |
Oprichting | 2013 | |
Golfbaan | Galgorm Castle Golf Club | |
Par | 71 | |
Tour(s) | Europese Challenge Tour | |
Datum | augustus |
De Northern Ireland Open Challenge was in 2013 een nieuw toernooi op de agenda van de Europese Challenge Tour. Het wordt gespeeld op de Galgorm Castle Golf Club in Ballymena van 29 augustus - 1 september. De officiële naam is Northern Ireland Open Challenge presented by Clannah and XJET.
Galgorm Castle
In 1607 kreeg Rory Og Macguillan een stuk land van koning James I. Sir Faithful Fortescue was de volgende eigenaar en hij bouwde een kasteel, waarvan de ruïne de green van hole 10 domineert. Naast de ruïne is een tuincentrum. Andere resten uit voorgaande eeuwen zijn ondergrondse gangen en gewelven bij hole 5 en 8.
De golfbaan werd door Simon Gidman aangelegd. Hij wordt aan de ZW- en ZO-kant begrenst door de rivier Maine en in de baan zijn vijf aangelegde meren. In 2010 kwam hier een toernooi van de PGA EuroPro Tour.
Verslag
De par van de baan is 71.
Ronde 1
Na de ochtendronde gingen Jens Dantorp, Michael McGeady en Andrew McArthur met -6 aan de leiding, maar ze werden ingehaald door Bernd Ritthammer die als laatste speler in de ochtendronde speelde en een bogey-loze ronde van -7 maakte. Andrew Johnston maakte een hole-in-one op hole 7. Wil Besseling maakte een ronde van -3.
In de middagronde maakte James Ruth ook een ronde van 64 en kwam naast Ritthammer aan de leiding. De twee Belgen en de overige Nederlanders speelden ook 's middags. Daan Huizing startte op hole 10 en kwam op hole 5 op -6 te staan waar hij de 3de plaats deelde met met Dantorp, Ross McGowan, McArthur en McGeady.
Ronde 2
Daan Huizing speelde begin 2013 op de Pro Golf Tour en moest nog zijn studie afmaken. Dat lukte, en op de Tour eindigde hij in de eerste 12 toernooien negen keer in de top-10. Daarna kreeg hij enkele invitaties voor de Challenge Tour, en ook daar doet hij het goed. Hij stond voor de start van dit toernooi op de 27ste plaats van de ranking. De spelers die in de top-15 staan aan het einde van dit seizoen, promoveren naar de Europese Tour. Als hij nu in de top-3 eindigt, komt hij misschien net in die top-15.
In deze tweede ronde ging hij op hole 10 naar -8 en kwam hij aan de leiding. In de laatste vier holes maakte hij nog drie birdies.
De middagronde moest nog starten. Hugues Joannes stond na negen holes op 33 (-3) maar was weer level par na twaalf holes. Hij maakte daarna nog een birdie en eindigde met een eagle, zodat hij weer op -3 kwam. Taco Remkes, Tim Sluiter en Laurent Richard eindigden level par en moesten afwachten of zij de cut haalden; later bleek dat ze net een slag te veel hadden.
Dermot McElroy kwam als beste amateur met -5 op de gedeeld 14de plaats.
Ronde 3
Daan Huizing produceerde weer een ronde van 66 en kwam op een totaal van -16, zes slagen voorsprong op de drie spelers die de 2de plaats delen. Zijn medespeler Ross McGowan had tien slagen meer nodig.
Ronde 4
Golfuitslagen zijn niet te voorspellen. Daan Huizing had 7 slagen voorsprong op Ryder Cup-speler Oliver Wilson, en het toernooi eindigde in een play-off tussen hen. Na negen holes had Huizing al vier slagen verloren en stond hij samen met Wilson, Jamie McLeary en James Heath aan de leiding. Huizing kreeg weer een voorsprong na twee birdies, maar op de laatste hole ging zijn afslag verloren in de dikke rough zodat hij een tweede bal moest spelen. Er stonden ongeveer 8000 toeschouwers om de green om te zien of het een play-off zou worden. Op de eerste extra hole, een par 5, ging Wilson's afslag de fairwaybunker in. Huizings tweede slag kwam op de green en met een birdie won hij alsnog het toernooi. Op de Order of Merit steeg hij naar de 6de plaats.
Naam | Score R1 | Nr | Score R2 | Totaal | Nr | Score R3 | Totaal | Nr | Score R4 | Totaal | Nr | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Daan Huizing | |||||||||||||||
Bernd Ritthammer | |||||||||||||||
James Heath | |||||||||||||||
Jens Dantorp | |||||||||||||||
Oliver Wilson | |||||||||||||||
Sam Walker | |||||||||||||||
Marcus Armitage | |||||||||||||||
James Ruth | |||||||||||||||
Ross McGowan | |||||||||||||||
Hugues Joannes | |||||||||||||||
Tim Sluiter | |||||||||||||||
Laurent Richard | |||||||||||||||
Taco Remkes | |||||||||||||||
Wil Besseling | |||||||||||||||
Floris de Vries | |||||||||||||||
Jonas Saxton | 75 |
Leider | Toernooirecord | MC = missed cut = cut gemist | DQ = disqualified | WD = withdrawn = teruggetrokken |
Spelers
Bronnen, noten en/of referenties |
Europese Challenge Tour |
---|
1990 · 1991 · 1992 · 1993 · 1994 · 1995 · 1996 · 1997 · 1998 · 1999 · 2000 · 2001 · 2002 · 2003 · 2004 · 2005 · 2006 · 2007 · 2008 · 2009 · 2010 · 2011 · 2012 · 2013 · 2014 |