Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Gebruiker:O/ Visie op de mens
Binnen verschillende religieuze bewegingen bestaan er zeer uiteenlopende visies op de mens. Thema's binnen religies die veelal voorkomen zijn de natuur van de mens, de verhouding tussen het goddelijke en het menselijke, en de wijze waarop een mens dient te leven.
Naskapi indianen
De Naskapi indianen leefden in heet noordoosten van Canada, het schiereiland Labrador. Ze leefden daar in kleine gemeenschappen, vooral in familieverbanden. De Naskapi indianen leven vooral van jacht en visvangst. Bij de Naskapi indianen is het innerlijk metgezel belangrijk, de Mista’peo. De Mista’peo zorgden voor het krijgen van een droom of visioen wat een oplossing voor het probleem kon zijn. Men volgde de visioenen als een leidraad in hun leven.
Kiowa indianen
De Kiowa indianen leefden op de prairies van New Mexico en Oklahoma. Het was een nomadische stam, ze leefden in grotere gemeenschappen dan de Naskapi indianen. Voor de Kiowa indianen waren de bizons van groot belang, als eten en als vellen voor hun huizen. Bij de Kiowa indianen was de K’ado belangrijk. Dit was een zonnedans die tien dagen duurde. Voor de K’ado kwamen verschillende gemeenschappen bij elkaar. Er werd een lodge gebouwd en in die lodge ging men opzoek naar
visioenen die hun aanwijzingen gaven voor hun problemen. Dit ritueel gebeurde een keer per jaar aan het begin van de zomer.
De christelijke visie op de mens volgens Augustinus van Hippo
Augustinus van Hippo, 354-430, is één van de meest invloedrijke denkers van het vroege christendom en de ontwikkeling van het westerse denken in het algemeen. Alle aspecten van de mens moeten begrepen worden als onderdeel van het uiteindelijke doel: vereniging met God in de hemel en de weg daar naar toe als zondig mens op aarde.
De mens is geschapen in Gods evenbeeld en het aspect dat het meest op God lijkt is de rationele ziel, deze heerst over het lichaam en moet de mens naar het Goede leiden. Dat wil echter niet zeggen dat het lichaam inherent slecht is. Het is namelijk ook onderdeel van Gods schepping en is gemodelleerd naar Jezus. Wat wel slecht is, is het volgen van lichamelijke begeerten zonder als doel liefde voor God primair te stellen. De reden dat de mens vaak voor het slechte kiest is de zondeval. De mens is niet slechts een ziel, maar een persoon geconstitueerd door de ziel en het lichaam.
Door inzicht in de Waarheid ontstaat er een nieuwe persoonsconceptie, namelijk als een relationeel individu. Primair verhoudt de mens zich tot God. Maar de mens maakt ook deel uit van een gemeenschap van gelovigen die samen, in hun spiritualiteit, één en gelijk zijn en het lichaam van Jezus, oftewel de kerk, vormen. Liefde voor God betekent ook liefde voor de gehele schepping. Dit vereist aandacht voor het leven op aarde en het verrichten van goede daden.
Taoïsme
In China is in de vijfde eeuw voor Christus de taoïstische filosofie ontstaan vanuit twee zeer belangrijke geschriften: de Daodejing en de Zhuangzi. Deze teksten worden toegeschreven aan respectievelijk Laozi en Zhuangzi. Beide filosofen stellen dat de mens als onbeschreven blad wordt geboren, dus alle potentie heeft om goed te worden. De mens wordt echter verpest door de samenleving met al zijn regels en normen. Waar Laozi meent dat de mens geen slechte en geen goede natuur heeft, gaat Zhuangzi verder: hij stelt dat de mens dan überhaupt geen natuur heeft, de mens moet afstand doen van de termen 'goed' en 'slecht'. Dit wil niet zeggen dat er geen manier van leven is die het Taoïsme ondersteunt. Eenwording met Tao (de Weg) kan door middel van Wu Wei. Dit is het principe waar de mens weet wanneer deze wel en wanneer niet moet handelen.
Confucianisme
Binnen het confucianisme zijn er verschillende manieren om tegen de mens aan te kijken. Confucius had een positief mensbeeld maar heeft er verder weinig over gezegd. Zijn latere volgelingen Mencius en Xunzi hebben de studie naar de mens binnen het confucianisme groter gemaakt. Mencius had een positief mensbeeld en ging hiermee uit van vier waarheden. 1. Ren, schrik, de mens kan geen leiden van anderen aanzien. 2. I, Schaamtegevoel. 3. Li, bescheidenheid. 4. Xhi, besef van goed en kwaad. Deze kunnen ontwikkelen zijn de rituelen van het Confucianisme van belang. Xunzi staat tegenover Mencius en zegt dat de menselijke natuur slecht is. Dit beargumenteert hij door te zeggen dat iedere mens geboren is met een liefde voor geld en gevoelens van jaloezie en haat. Wel kan een mens een beter mens worden door het goede te kiezen en zich aan de confucianistische rituelen te houden.
Boeddhisme
In het boeddhisme gelooft men dat de persoon een tijdelijke samensmelting van vijf skanda’s (non-permanente gebeurtenissen) is. Een substantieel en onvergankelijk zelf, een zogenaamde ‘persoon’, bestaat dus niet. ‘Personen’ bestaan namelijk net als alle dharma’s als een continu proces van ontstaan en verdwijnen. Oftewel, alles wat we als argumenten voor het bestaan van een persoon aandragen, zijn slechts vergankelijke gebeurtenissen in combinatie met ons geheugen. We zien de wereld om ons heen alsof alles onafhankelijk van ons bewustzijn bestaat, maar eigenlijk zijn het slechts externe projecties van ons bewustzijn en geheugen. Wij bestaan, omdat wijzelf en anderen waarnemen dat we bestaan, maar we hebben geen eigen ziel.
Bãuls
In India (West-Bengal) en Bangladesh vind je een religieuze groep, genaamd de Bãuls. Deze Bauls of West Bengal kunnen omschreven worden als een syncretische religieuze sekte waarbij de muzikale traditie en rituele praktijken belangrijke rollen spelen. Het lichaam geldt voor de Bãuls als tempel waarin het goddelijke is gehuisvest en wat op bepaalde momenten (rituelen zoals seksuele yoga of perioden zoals de menstruatie van de vrouw) nog goddelijker wordt. De man en de vrouw hebben beiden goddelijke energieën in zich, welke door de seksuele yoga (de meest voorkomende rituele praktijk binnen de Bãul-religie) samenkomen en zorgen voor een nog goddelijker staat van zijn. De vrouw is binnen de Bãul-religie een belichaming van een overlopende sakti (kracht of energie) en heeft een hoge status onder de Bãuls. Tijdens haar menstruatie is zij extra goddelijk. Het mensbeeld van de Bãuls is positief, het lichaam wordt als huisvesting van het goddelijke gezien en rituele praktijken zorgen voor een nog goddelijker staat van zijn.