Hansje Busquet

Hansje Busquet- de la Porte.

Op 27 juni 1947 werd zij als Hansje de la Porte in Hilversum geboren. Gedurende haar jeugd woonde zij in Oud- Loosdrecht. De eerste jaren van haar leven werden grotendeels bepaald door alle schakeringen in kleur en licht van water en lucht en de natuur die haar omringde. Na de middelbare school vertrok ze naar Genève om aan de Academie des Beau Arts te studeren. Daarna zette ze haar studie voort aan de Gerrit Rietveld Academie te Amsterdam, richting vrij schilderen. Later vestigde ze zich in Hilversum, waar zij in haar eigen atelier werkte en regelmatig in galeries exposeerde . Ieder jaar reist zij naar een ver land (Afrika, Indonesië, Mexico, Peru etc.). Om dan boordevol ideeën en inspiratie terug te keren naar Nederland, waar zij al haar indrukken vastlegt in mijn schilderijen. Later verruilde zij het hectische wereldje van Hilversum en Amsterdam voor de weidse rust van Friesland. In Oudemirdum heeft zij haar atelier.

Over haar recente werk zegt zij:

MIJN MOZAIEKEN In het voorjaar van 2007 bezocht ik de kathedraal van Monreal op het eiland Sicilië. Ik werd overweldigd door de prachtige Mediterrane Byzantijnse mozaïeken in vloeren, wanden en plafonds. Honderden mensen met evenzoveel levens hadden steentje voor steentje geknipt, gepolijst en gevoegd tot dit letterlijk schitterende kunstwerk, ter ere van hun God. Wandelend op deze plaats kreeg ik het sterke gevoel deel te willen uitmaken van deze mystieke ervaring van zoveel eeuwen geleden. Thuis in mijn atelier ging ik mijn schilderijen met een nieuw oog bekijken en ontdekte ik dat ik de laatste jaren bijna op een zelfde zoektocht ben naar de essentie van het leven. Schilderijen stukje voor stukje met allerlei technieken opgebouwd. Het verlangen werd geboren om (in de voetstappen) van de mozaïek makers waarvan ik en dichterbij te komen kunstwerken had gezien te treden. De vorm waarvoor ik koos werd de piramide. De piramide ook wel wereldberg genoemd, het heilige middelpunt van het heelal. Beeld van het opklimmen naar de hogere wereld van de Goden. Net zoals in de kathedraal, het eeuwige reiken van de mens naar de Godheid. De plaats waar men bouwde werd kosmologisch bepaald, zowel in Egypte, Mexico als Babylon. Mijn mozaïek steentjes knipte ik uit oude, door vele handen vastgehouden porseleinen serviezen. En zo verenigde ik in mijn werk oud met nieuw, verleden met heden. De eeuwige verbinding van leven en dood. Bovenop plaatste ik het ei, kiem van de schepping, cosmetische baarmoeder, het begin.