Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Bloedgroependieet

Uit Wikisage
Versie door Mendelo (overleg | bijdragen) op 1 sep 2015 om 11:13
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Het bloedgroependieet is een dieet dat werd ontworpen door de Amerikaanse natuurarts dr. Peter D’Adamo en werd gepubliceerd in 1996.[1] Het dieet geeft andere aanbevelingen per bloedgroep.

Theoretische voedingsgeschiedenis

Het bloedgroepdieet werd gebaseerd op het feit dat mensen met bepaalde bloedgroep vaak ook vatbaar zijn aan bepaalde kwalen. Zo zouden mensen met bloedgroep O wat vaker last van maagzweren hebben, en met bloedgroep A wat vaker maagkanker.

De bloedgroepen zouden ontstaan zijn in verschillende periodes, en houden verband met de voeding die de mens in die periode gebruikte. Aangezien mensen genetisch geprogrammeerd zijn om bepaalde voedingsstoffen gemakkelijker te verwerken dan andere, dienen zij hun voedingspatroon af te stemmen op de voeding uit de prehistorische periode waarin hun bloedgroep ontstond.

Biochemische achtergrond

Elke bloedgroep heeft ook antistoffen tegen de andere bloedgroepen. Omdat bepaalde stoffen in de voeding erg lijken op sommige stoffen in het bloed, kan er vanuit de andere bloedgriep een reactie tegen deze voeding komen. Bijvoorbeeld: lectines in granen en tarwe reageren met de antigenen van bloedgroep O en verstoren zo de stofwisseling. Mensen met bloedgroep O zijn daarom gevoelig aan tarwe en granen in de voeding.[2]

Per bloedgroep

O

De bloedgroep O wordt beschreven als de oudste bloedgroep, en stamt uit de tijd dat de mens voornamelijk leefde van de jacht. Volgens Peter D’Adamo kunnen mensen met bloedgroep O onbeperkt vlees eten, maar verdragen zij koolhydraten en vooral tarwe niet zo goed.

A

Bloedgroep A komt ook relatief veel voor. Deze bloedgroep zou stammen uit de tijd dat de mens landbouwnederzettingen vormde. Dit type doet er goed aan de vleesconsumptie te beperken. Ook tomaten, paprika en aardappelen zijn te vermijden. Zuiver en vegetarisch voedsel is aan te raden: vooral biologisch geteelde granen, groenten en fruit.

B

Bloedgroep B ontstond toen mensen meer begonnen te reizen. B heeft gemengde eigenschappen van de groepen O en A. Personen met bloedgroep B zijn zuivelproducteneters, aan wie ook bladgroenten, vlees, lever, eieren, zuivelproducten, rijst, haver, spelt, fruit, sappen en groene thee aanbevolen wordt.

AB

AB is de recentste ontstane bloedgroep. Omdat het een combinatie is van de groepen A en B, kunnen mensen met bloedgroep AB vrij gemakkelijk een modern voedingspatroon volgen. Bij deze groep wordt het advies gegeven om vooral tofoe, vis, zuivel, groene groenten, kelp, ananas, olijfolie, (vrijwel alle soorten) fruit en sappen te gebruiken.

Voordeel

Het bloedgroependieet spoort aan om bewust na te denken over de voeding die men tot zich neemt. Het dieet biedt duidelijke voedingsrichtlijnen. Het dieet toont ook een verband tussen voeding en lichaamsbeweging. Wie weinig beweegt, verbruikt minder en hoeft minder te eten.

Nadelen

De door het dieet voorgestelde voeding voor personen met bloedgroep O, een meerderheid van de bevolking, kan niet als langdurig voedingspatroon worden aanbevolen.

De gegevens over de prehistorische tijdsperiodes waarop het dieet zich baseert, zijn vaak tegengesteld aan de actuele wetenschappelijke visie over deze periodes.[3]

Er is geen wetenschappelijke studie bekend waaruit de effectiviteit van het bloedgroependieet zou blijken.[3]

Bronnen en verwijzingen