Jan van Putten (politicoloog)

Jan van Putten (Akkrum, 1935) was journalist en hoogleraar politicologie. Vanaf 1990 wijdde hij zich vooral aan muziek, mat name in Ierland, waarheen hij dat jaar verhuisde. In 2015 keerde hij terug naar Nederland. Hij woont in Beerta.

Hij behaalde in 1953 het diploma gymnasium alpha aan het 's-Gravenhaags Christelijk Gymnasium en volgde daarna de vrije studierichting sociologie aan de Rijksuniversiteit Leiden, waar hij in 1958 afstudeerde. Tien jaar later promoveerde hij op een godsdienstsociologisch proefschrift tot doctor in de sociale wetenschappen, eveneens in Leiden.

Van zijn vroege studententijd tot 1969 was hij journalist, aanvankelijk op de parlementaire redactie van de Nieuwe Haagse Courant en vanaf 1963 als parlementair redacteur van de Haagsche Courant. In 1966 werd hem de Prijs voor de Dagbladjournalistiek toegekend voor een reeks artikelen over de omroepwetgeving onder het kabinet-Marijnen.

In 1969 werd hem een functie in de vakgroep politicologie van de Vrije Universiteit Amsterdam aangeboden. Hij begon daar als wetenschappelijk hoofdmedewerker, werd twee jaar later benoemd tot lector in de politicologie en eindigde als hoogleraar. Zijn belangrijkste onderzoeksproject werd bekend als 'Haagse Machten'; het was een onderzoek naar de besluitvorming op drie overheidsdepartementen onder het gezichtspunt van macht en invloed. Het was het eerste project van die aard in Nederland. Hij was enkele malen decaan van de toenmalige Subfaculteit der Sociaal-Culturele Wetenschappen.

Van 1985 tot 1986 was Jan van Putten voorzitter van het Interkerkelijk Vredesberaad (IKV). In zijn vrije tijd was hij kerkmusicus: sinds 1952 organist in Den Haag, daarna in Bilthoven en vanaf 1979 cantor van de Protestantse Kerk in Bunnik.

In 1990 verliet hij de Vrije Universiteit en verhuisde hij naar Cork, Ierland, de woonplaats van zijn echtgenote Maureen Fox, een Ierse journaliste die hij in 1987 in Moskou had leren kennen en met wie hij twee jaar later was getrouwd. In Ierland was hij gedurende enkele jaren adjunct-hoogleraar aan de Universiteit van Limerick, maar hij legde zich vooral toe op de muziek. Hij werd assistent-organist en choirmaster van de Anglicaanse St. FinBarre's kathedraal in Cork en was van 1995 tot 2005 organist en choirmaster van St. Carthage's kathedraal in Lismore, Co. Waterford. In Lismore dirigeerde hij verschillende koren, gaf orgel- en zangles en organiseerde hij, samen met Maureen Fox, drie Festivals voor Oude Muziek. Drie van zijn composities, waaronder de oecumenische St. Carthage's Mass, bereikten in 2001 de finale van de kerkmuziek-competitie van de Ierse omroep RTÉ.

In 2005 verhuisden Maureen Fox en Jan van Putten naar La Roche Bernard, Bretagne, Frankrijk. Maureen overleed daar in 2010. Jan was gedurende enkele jaren een van de organisten van de plaatselijk R.K.parochie, totdat hij in 2015 terugkeerde naar Nederland en zich vestigde in Beerta.

Boeken

• Zoveel kerken, zoveel zinnen, Een sociaalwetenschappelijke studie van verschillen in behoudendheid tussen Gereformeerden en Christelijke Gereformeerden, Diss., Kampen, 1986
• Ontevredenheid over politiek, Openbare les, Meppel, 1971
• Demokratie in Nederland, Utrecht/Antwerpen, 1975
• Over socialisme en de toekomst van onze samenleving, Deventer, 1977
• Haagse Machten (red.), 's-Gravenhage, 1980
• Politieke stromingen, Utrecht, 1985. Verdere drukken in 1986, 1990, 1995
• Toekomst voor de vredesbeweging, Amsterdam en Amersfoort, 1986
• Democratisering in de Sovjetunie, Utrecht, 1990
• Politiek, een realistische visie, Utrecht, 1994

Composities

Nederlands- en Engelstalige composities voor koor. Zie voor de partituren en een toelichting www.puttenvoxfreescores.eu.