Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Hotel Transvaal
Hotel Transvaal was een "hotel" in Den Haag, dat in 2007 werd gestart in de wijk Transvaal. Het bijzondere van dit hotel was dat de kamers zich niet in één gebouw bevonden, maar verspreid zijn over verschillende locaties
Doel van het project
De kamers van Hotel Transvaal, verblijf in de tussentijd waren verspreid in lege plekken die ontstaan door de afbraak en de nieuwbouw van de Haagse wijk Transvaal. Tot 2014 worden in Transvaal 3000 woningen gesloopt. In plaats daarvan worden 1600 woningen terug gebouwd, waarvan 70% voor de verkoop en 30% te huur zullen zijn. Sinds 2002 trekken veel bewoners weg en er komt veel leegstand in de wijk. Om in deze transformatieperiode een positief impuls te geven zijn twee projecten ontstaan: Hotel Transvaal en Transart. Bewoners worden betrokken bij de uitvoering hiervan.
Beide projecten werden in 2007 genomineerd voor de Nieuwe Stad Prijs voor kleinschalige projecten. Op 4 december 2007 heeft Hotel Transvaal, verblijf in de tussentijd de prijs van € 5.000 gewonnen.
Hotelkamers
Omdat de hotelkamers verspreid laggen over de wijk gebruikt Hotel Transvaal ook de bestaande voorzieningen in de wijk. Het ontbijt staat 's ochtends klaar in het Turkse restaurant Tadim en 's avonds kan men heerlijk dineren in het Marokkaanse visrestaurant Nuevo Plaza. De wijk Transvaal was het hotel, en de straten waren de gangen. Zo gezien was Hotel Transvaal ook het grootste hotel van de wereld.
Als de gasten zich melden bij de receptie krijgen zij de kamersleutel en een plattegrond. Een rode stip geeft aan waar de hotelkamer zich bevond. Hun gastenverblijf was in één van de (opgeknapte) slooppanden of in een huis dat nog niet verhuurd of verkocht was. De kamers waren ingericht door winkeliers uit de wijk of door artiesten. Zo waren er bijvoorbeeld ten tijde van de nominatie vijf kamers beschikbaar:
- een Chinese kamer, met rood gelakte muren en een grote waaier boven het beddehoofd;
- een Indiase kamer aan de De la Reyweg, ingericht door Ramon Lachmansingh van de Hindoestaanse winkel Bharatkings;
- de Paleiskamer, ingericht door kunstenaar Sanja Medic, met een knipoog naar Louis XIV; (zie: Medic)
- de Viltkamer, ingericht door kunstenaar Anna J. van Stuijvenberg (zie: Stuijvenberg, Stroom);
- de Bovenkamer, ingericht door kunstenaar Frank Halmans (zie Halmans);
Ondertussen waren er kamers gesloten en bijgekomen, het bleef altijd een momentopname:
- de Tentkamer, ingericht door Spaanse kunstenaar Clara Palli Monguilod; Geert den Hartog (Staedion) sliep hier als eerste na de opening van het Hotel;
- de Doolhofkamer, waar Marnix Norder sliep;
- de Marokkaanse kamer in de Wesselsstraat.
Het 'hotel' wilde kamers met 1-5 sterren kunnen aanbieden.
Als Hotel Transvaal een succesformule bleek te worden, zou het misschien ook in andere steden navolging krijgen.