Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Ben Caudron

Uit Wikisage
Versie door O (overleg | bijdragen) op 30 jan 2015 om 00:06 (https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ben_Caudron&oldid=43109420 Tasia Pleune 25 jan 2015 Queeste)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Ben Caudron (1965) is een Belgisch socioloog en docent aan de Erasmushogeschool Brussel. Hij is eveneens een auteur en columnist. Zijn columns en bijdragen gaan over de maatschappij, de evoluerende technologie en de media.

Biografie

Samen met zijn broer Jo Caudron richtte hij in 1993 The Reference op, een bedrijf dat websites maakte voor derden. Na de verkoop van The Reference richtten de broers nog tal van andere media- en internetbedrijven op, zoals One agency. In 2012 publiceerde hij het boek Niet leuk? Mijmeringen over nieuwe media, mensen en macht. Dit is een bundel van negen essays waarin de mens, technologie en macht centraal staan. Omwille van zijn visie van de hedendaagse media binnen onze maatschappij is Caudron een veelgevraagd spreker. Net zoals Ben Caudron, is zijn broer Jo schrijver van boeken over de media van vandaag en zijn ontwikkelingen.

Studies en werk

Ben Caudron studeerde sociologie aan de Universiteit Gent. In 1990 studeerde hij af. Zijn masterscriptie analyseerde het werk van Frank Zappa.[1] Van 1990 tot 1995 bleef hij aan de Universiteit Gent verbonden als onderzoeker. Tijdens deze periode was hij co-auteur van verschillende onderzoekspublicaties.[2] Vanaf 1993 richtte hij zich specifiek op de nieuwe media met de oprichting van eigen bedrijven, onderzoek en publicaties en lezingen. Na zijn universitaire periode werkte hij voor verschillende bedrijven. In 2013 werd hij docent aan de Erasmushogeschool Brussel.

Naast zijn vaste beroepsbezigheden wordt Caudron regelmatig gevraagd als spreker of commentator op de radio[3][4], kranten[5][6] en tijdschriften.[7] Het betreft dan telkens onderwerpen die te maken hebben met de nieuwe media. Verder was hij onder andere in oktober 2013 gastspreker op project Media van het Vermeylenfonds. Caudron heeft ook opgetreden als ambassadeur voor de Liga van de mensenrechten om mee aan een fundraising tegen de dataretentiewet.[8] Caudron is regelmatig columnist voor MO*, De Morgen en Data News.[9]

Bibliografie

In 2012 publiceerde hij het boek Niet leuk? Mijmeringen over nieuwe media, mensen en macht. Dit is een bundel van negen essays waarin de mens, technologie en macht centraal staan (uitgeverij Pelckmans).[10] Caudron zet in dit boek de lezer aan het denken over technologie. In negen essays haalt hij thema's aan waarin de mens, technologie en macht centraal staan. Als socioloog wil hij motiveren om te ondernemen en verwijst naar de term fluidism, wat zoveel is als het loskomen van vaste patronen en het buiten de lijntjes kleuren. Verder wijst hij op het verband tussen technologie en de sociale verandering. Centrale vraag is: worden mensen de slaaf van technologie, of staat technologie ten dienste van de samenleving? In een essay weet Caudron dat bedrijven niet louter producten afleveren, maar tegelijk ook hun waarden en normen opdringen. Technologie is 'leuk', maar het beïnvloedt bijvoorbeeld de privacy van mensen. Het boek geeft stof tot gesprek en discussie, geen oplossingen.

Externe links

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen

Referenties

rel=nofollow
rel=nofollow