Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Mitsubishi Sigma

Uit Wikisage
Versie door O (overleg | bijdragen) op 18 jan 2015 om 22:40 (https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mitsubishi_Sigma&oldid=42926975 Melvin Sylvester 3 jan 2015)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

De Sigma was een automodel van het Japanse Mitsubishi Motors in de hogere middenklasse (E-segment). Op de Parijse autosalon van 1990 maakte het Europese publiek voor het eerst kennis met de Sigma. Het model geldt als de meest geavanceerde en meest luxueuze limousine die Mitsubishi ooit in West-Europa gevoerd heeft.

Sigma limousine

Bestand:MitsubishiSigma(limousine).jpg
Mitsubishi Sigma (limousine)

De in Okazaki, Japan gebouwde Sigma limousine kwam in 1991 op de markt. Mitsubishi had besloten de concurrentie tegemoet te treden met een zeer hoogtechnologische auto. Daartoe werd de auto onder meer uitgevoerd met TCL. Het TCL-systeem bestond uit slip-control en trace-control. Slip-control gaat het spinnen van de aangedreven voorwielen tegen, terwijl trace-control er voor zorg draagt dat de Sigma in bochten zijn lijn houdt, ongeacht de gesteldheid van het wegdek of hoeveel gas er gegeven wordt. Optioneel waren vierwielbesturing (4WS) en instelbare, actieve vering (ECS). De in Nederland gevoerde Sigma kwam uitsluitend met een 151kW (205 PK) leverende 3.0 V6 24 kleppen DOHC motor. De motor werd ook toegepast in de Mitsubishi 3000GT, zij dat in Nederland dit sportmodel altijd met twee turbo's kwam. Mitsubishi's variabel-inlaattrajectregeleenheid MVIC zorgde voor een optimaal koppelverloop over een breed toerengebied. Bij de Sigma met automaatbak regelt ELC-M een optimaal samenspel tussen bak en motor met als doel de schakelovergangen zo onopvallend mogelijk te laten verlopen. Voor de Sigma werd een nieuwe multi-link achterwielophanging ontworpen. [1]

Bij zijn introductie op de Nederlandse markt kwam de Sigma beschikbaar in drie uitvoeringen:

  • Basis-Sigma met onder meer automatische klimaatbeheersing, lederen bekleding, elektrisch verstelbare voorstoelen met geheugen, cruise control, vijf lichtmetalen velgen, ABS en handbak. 85.900 gulden.
  • Idem, maar met automaat-bak. Geen meerprijs.
  • De variant met 4WS en actieve vering. Alleen in combinatie met automaat-bak. Overige specificaties identiek. 94.900 gulden.[2]

Concurrenten waren onder andere de Mercedes 200-300 (w124), BMW 5-serie (E34), Saab 9000 en Honda Legend.

Bestand:1992MitsubishiDiamante.jpg
Mitsubishi Diamante

De Sigma was nauw verwant aan de Mitsubishi Diamante. De Diamante werd gevoerd in Japan en Noord-Amerika. De koets van Diamante onderscheidde zich van die van de Sigma in dat het een zogenaamde hardtop in plaats van sedan betrof. Het dak was korter en de portierraamstijlen en de derde zijruitjes ontbraken. De Sigma bood meer ruimte aan de passagiers op de achterbank. De Diamante werd in 1989 op de Japanse markt geïntroduceerd. In Japan werd de Diamante verkozen tot 'Japanese Car of the Year 1990-1991'. Andere titelkandidaten waren onder andere de Honda NSX, Mazda 121, Nissan Primera, Toyota Estima (Previa) en Mitsubishi's GTO (3000GT).

Sigma Station Wagon

Bestand:Sigma Station Wagon.jpeg
Mitsubishi Sigma Station Wagon

De Sigma Station Wagon werd in 1993 geïntroduceerd. Het model bood royaal plaats aan vijf inzittenden plus bagage. Net als bij de sedan was de achterbankleuning in delen neerklapbaar. In tegenstelling tot de limousine werd de Station Wagon door Mitsubishi Australië geproduceerd. De Station Wagen was qua technische specificaties iets eenvoudiger uitgevoerd. De motor was een 12 klepper SOHC in plaats van 24 klepper DOHC. In deze uitvoering leverde de 3 liter 170 PK. TCL ontbrak, evenals de multi-link achterwielophanging. Deze laatste zou een groot beslag op de ruimte -en dus praktische bruikbaarheid van de bagageruimte- gelegd hebben.

De Sigma Station Wagon was nauw verwant aan de Australische Mitsubishi Verada, welke op zijn beurt een luxueuzere versie was van de Mitsubishi Magna.

1996 was het laatste jaar voor zowel de Sigma limousine als Station Wagon op de West-Europese markten. Er kwam geen opvolger.

Noot

  1. º Specificaties ontleend aan Hart Nibbrig en Greeve persbericht van 10 januari 1991 en 1991 Mitsubishi Sigma brochure
  2. º Uitrustingsspecificatie en prijsinformatie ontleend aan Hart Nibbrig en Greeve persbericht van 10 januari 1991
rel=nofollow

Q1780324 op Wikidata  Intertaalkoppelingen via Wikidata (via reasonator)

rel=nofollow