Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Thijs Reint Menger
Thijs Reint Menger (31 oktober 1918, doodverklaard per 31 mei 1945) was een Nederlands bouwkundige, ambtenaar en verzetsstrijder.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog is Huize Menger een waar trefpunt voor het lokale verzet. Zijn moeder slaapt met bonkaarten onder de kleren, die door zijn zusters bij onderduikers worden bezorgd. Ze verspreiden ook illegale kranten. Inwoners van het dorp zien Menger zelfs met een vrachtje wapens door Noordwolde trekken, want ze staan op straat als Menger met wapens van een dropping bij Katlijk langs komt. Hij brengt ze naar de politiekazerne. Dat wordt de commandant toch te gek, zodat de wapens bij Vledder in het bos worden verborgen. Bij zijn aanhouding, tijdens een grote razzia op 29 december 1944 in Noordwolde, worden in totaal 28 mensen aangehouden, onder wie zijn medebestuurslid van korfbalvereniging Leonidas, Gerrit Schulting. Tijdens de huiszoeking worden de kranten onder het pannendak niet gevonden. De afspraak binnen het verzet is dat een arrestant drie dagen zijn mond moet houden, zodat andere verzetsmensen tijd hebben onder te duiken. Na drie dagen martelen en het uiteindelijk toch aanwijzen van woningen blijkt dat die verzetsmensen helemaal nog niet gevlucht zijn. Schulting komt na een maand weer vrij, maar Menger wordt na zware mishandelingen in Meppel en Heerenveen ontmaskerd als de verzetsman ‘Rudolf’. De Duitsers wisten al dat Menger een verrader - Roelof Veen - van bonkaarten had voorzien.
Op 23 februari wordt Menger naar kamp Amersfoort gebracht. Zijn auto krijgt onderweg net buiten Wolvega pech, wat voor het verzet een mooie gelegenheid zou zijn geweest om hem te bevrijden. In maart gaat hij per trein met zestig anderen in één wagon naar het Duitse concentratiekamp Neuengamme in de buurt van de Duitse stad Hamburg. Daar geeft hij zich in redelijke gezondheid uit voor timmerman. Op 28 maart maakt hij deel uit van een groot transport dat richting de Lüneburger Heide vertrekt. Daarna is niets meer van hem vernomen. Hij wordt na zeven jaar vermist te zijn geweest officieel doodverklaard op de datum 31 mei 1945. Op 4 mei 1945 capituleert het Duitse leger en geeft zich over aan de geallieerden op de Lüneburger Heide.
In het jaarverslag van Leonidas over 1944 schrijft voorzitter Gerrit Schulting op 1 april 1945: ‘Van korfbalsport is dit jaar niets gekomen, van Thijs nooit iets gehoord’.