Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Johann Sigmundt Ranisius
Johann Sigismundt Ranisius ook wel Ranisch (ged. Pirna, 17 juni 1645 – Elten bij Emmerik), ca. 1724)[1] Hij was ritmeester in Statendienst en van Saksische afstamming. Hij kwam met Brandenburgse troepen naar Nederland. Hij is de stamvader van het Nederlandse adellijke geslacht De Ranitz.
Familie
Johann Sigmundt stamde af van Saksische voorouders. Hij was de zoon van Sigmund Ransius (Altengönna, ca. 1605 – vóór 1674) die eerst gehuwd was met Suzanne Richter en op 18 juli 1669 in Cottbus huwde met Katharina Krüger. Hij werd gedoopt in Pirna (Saksen) dat enkele kilometers van Dresden ligt.
Zijn vader had gestudeerd in Leipzig en was componist, organist en stadsschrijver in Pirna. Van 1645 tot 1648 was hij geheim secretaris van de gevolmachtigde landvoogd van Markgraafschap Ober-Lausitz, van 1648 tot 1658 Stadt Syndicus in Niederlausitz en vanaf 1652 raadsheer van het gerechtshof van de Keurvorst van Brandenburg in Küstrin. Zijn vader woonde vanaf 1648 in Cottbus in Brandenburg. Johann Sigmundts jeugd en het begin van zijn carrière speelden zich af in Brandenburg.
Zijn grootvader was Laurentius Ransius (Pössneck, ca. 1545 – Altengönna, 31 december 1609) en had gestudeerd in Jena en Leipzig. Hij was cantor en professor in de musica en arithmatica in Gandersheim en Helmstadt (Braunschweig), 9 jaar cantor van Jena en vanaf 1582 evangelisch predikant in Altengönna. Hij trouwde in Pössneck in 1575 met Maria Moller en 2. in Naumburg in 1602 met Susanne Wickmann.
Hij huwde op 25 februari 1677 in Zelhem met Hendrika Rensen (ged. Doetinchem, 7 oktober 1649 – begr. Halle bij Bielefeld, 24 september 1679). Zij overleed in het kraambed van haar tweede kind. Hij huwde voor de tweede keer in Groenlo op 12 december 1696 met Christina Margaretha Wecke (Groenlo – aldaar kort na 10 januari 1725).
Uit zijn eerste huwelijk had hij twee kinderen. De jongste, geboren in Halle Bielefeld in 1679 overleed na twee maanden. De oudste zoon (Doetinchem, 30 november 1677 – Kampen, 13 oktober 1727) was in 1704 luitenant in de compagnie van zijn vader. Hij is begraven in het familiegraf in de Walburgskerk in Zutphen. Op de grafsteen staat het familiewapen De Ranitz.
Bij zijn tweede huwelijk in 1696 wordt hij Johan Sigismund Ulrich genoemd.[2] Bij de doop van enkele van zijn kinderen In 1697,[3] 1699,[4] 1700[5] en 1704[6] staat zijn naam genoteerd als Sigismund Ulrich. Zelf tekende hij met J. S. Ranitz.
Loopbaan
Johann Sigismundt kwam als jong kind van Saksen, het huidige Thüringen, naar Brandenburg waar het begin van zijn carrière ligt. Aannemelijk is dat hij in 1672 met de Brandenburgse troepen naar Nederland kwam. Ruim voor 1676 was hij kwartiermeester in Statendienst. Vóór september 1679 diende hij onder luitenant-generaal A. vrijheer van Spaen als luitenant in het Brandenburgse regiment. Op 18 maart 1688 monstert hij als ritmeester een compagnie aan.[7] In december 1688 was hij ritmeester in het regiment van veldmaarschalk G. F. graaf van Waldeck. Op 1 april 1698 ging hij tijdelijk met pensioen. Van 1701 tot 1714 was hij ritmeester in het eerste regiment onder generaal-majoor De Drompé, later onder Frederik erfprins van Hessen-Kassel.[8]
| Bronnen, noten en/of referenties
Bronnen
Referenties
|