Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Beatrix Kliniek
Beatrix Kliniek, Kraaminrichting Beatrix, Huize Beatrix.
Kraamkliniek aan de Zijlweg in Haarlem van 1937 tot en met 1958. De eigenaren waren Wilhelm Becker (1901-1968) en Gré Becker-Janssen (1905-1987).
Tijdens de oorlogsjaren bood de familie Becker haar huis aan als onderduikadres aan Joden, andersdenkenden en verzetswerkers. Uit een recent ontdekt privéarchief is gebleken dat er meer dan 50 mensen ondergedoken hebben gezeten, onder wie 17 baby’s.
Om veiligheidsredenen werd van de onderduikers en Joodse kraamvrouwen en hun baby’s in de Beatrix Kliniek geen administratie bijgehouden en werd er op aangedrongen geen aangifte te doen bij de burgerlijke stand, zolang vervolging van de Joden voortduurde.
Van mevrouw Sonja Schoemaker kon worden vastgesteld dat zij op 13 mei 1944 als kind van Joodse ouders in de Beatrix Kliniek is geboren. Op de website van Joods Monument Haarlem vertelt zij hoe zij, 2 weken oud, na een razzia in de Haarlemse Gierstraat met haar 5-jarige broertje van haar ouders werd gescheiden. Gebleken is dat Gré Becker-Janssen, directrice van de Beatrix Kliniek, haar alsnog had aangegeven bij de burgerlijke stand.
Wilhelm Becker was Duitser en anti-nazi. In het najaar van 1944 werd hij opgeroepen voor de Duitse krijgsdienst, waarop hij besloot te deserteren en zelf met vrouw en dochter Nanny Nijdam (1925-2007) (uit vorig huwelijk van Gré Janssen) en Willy Becker (1931-2007) onder te duiken.
Toen de Beckers na de bevrijding naar hun huis wilden terugkeren, werd hun de toegang geweigerd door de door henzelf aangestelde beheerders. Op het zelfde moment werd het echtpaar door de BS (Binnenlandse Strijdkrachten) gearresteerd op beschuldiging van collaboratie met de nazi’s. De kliniek viel onder het beheer van de staat. Na onderzoek bleken de beschuldigingen ongegrond. De processen over het beheer van de kliniek hebben tot 1949 geduurd. Uiteindelijk werd het echtpaar van alle blaam gezuiverd.
In het Haarlems Dagblad van 1 november 2012 publiceerde Cees van Hoore het artikel ‘Er was dag en nacht reuring in dat huis’. Daarin vertelt journalist-filmmaker Hans Becker (1947) www.hansbecker.nl, jongste zoon van Wilhelm en Gré Becker, dat hij een onderzoek is begonnen naar de gebeurtenissen rond zijn familie en de kliniek tijdens en na WO2. Hij zegt te hopen daarover genoeg materiaal te vergaren voor een boek en een documentaire.