Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Isabelle Beernaert
| Isabelle Beernaert | ||
| Geboren | 25 oktober 1973, Belgie | |
| Nationaliteit | Belgie | |
| Bekend van | So You Think You Can Dance The Ultimate Dance Battle | |
| Beroep | Choreograaf, theaterproducent | |
| Website | http://www.isabellebeernaert.com/ | |
Isabelle Beernaert
Isabelle Beernaert (Kortrijk, 25 oktober 1973) is een Belgische choreograaf en theaterproducent. Zij verzorgt de choreografie voor So You Think You Can Dance en heeft in 2011 The Ultimate Dance Battle gewonnen. Inmiddels heeft zij vier succesvolle theaterproducties op haar naam staan.
Op jonge leeftijd startte Isabelle Beernaert met het creëren van dansstukken, een passie die ze nooit meer losliet en waar ze haar volledige ziel in blootgeeft. Ze brengt dans met een verhaal waar iedereen zich op een bepaald punt mee kan identificeren. Via haar creaties vertelt Isabelle het alledaagse van de mens, het niet voor de hand liggende, de onderliggende emoties, het diepzinnige, de passie die ons doet leven.
Educatie
Isabelle Beernaert genoot haar professionele opleiding als danser aan de Koninklijke balletschool van Antwerpen (KBA), toen nog onder artistieke leiding van mevr. Jos Brabants en nadien mevr.Marinella Paneda.
Haar eerste belangrijke rol kreeg ze op 9 jarige leeftijd toen ze aankwam op het KBA. Ze vetolkte de jonge versie van het hoofdpersonnage uit de opera "Gansendonck" in de Vlaamse Opera (Antwerpen).
De pedagogen die Isabelle vormden zijn o.a .Yvonne Vanderhoven, Maria Metchkarova, Tom Vancauwenbergh, Mia Vandeghinste, Yen Stolk, Ben Berghmans, Michou Swennen, Jeanine Van Boven, Heino Heiden... en de pionier van de dans in België mevr. Jeanne Brabants.
In schoolverband werkte Isabelle met talloze binnen-en buitenlandse choreografen voor zowel klassieke en moderne theaterstukken. O.a Marc Morris, Heino Heiden, Aimé De ligniére, mevr. Marliere, Ben Berghmans... Isabelle werd telkens verkozen omwille van haar sterk vertolkend karakter en sterke persoonlijkheid.
Naast haar professionele opleiding waar ze geschoold werd in klassiek ballet, pas de deux, Graham, Limon, Modern-Jazz, show-jazz, mime, Bulgaarse dans, Spaanse dans en tango bleef Isabelle geïnteresseerd in het verbreden van haar horizon en volgde talloze binnen- en buitenlandse dansstages waar ze in contact kwam met heel wat bekende namen in de moderne danswereld.
Haar specialisatie Modern-Jazz voltooide ze aan "Centre internationale de formation professionelle danse modern-jazz" in Parijs na het winnen van de Concours internationale de danse de Voiron. In Frankrijk werd ze opgeleid en werkte ze samen met o.a. Milton Myers, Wayne Barbaste, Toni Pierce en Bruce Taylor (allen ex-solisten van de Alvin Ailey dance company), Renee Deshauteurs, Geraldine Amstrong, Milard Hurley, Rick Odums in de stijl modern en Jazz (Horton, Graham, Matt Mattox techniek...) en kwam ze in contact met diverse etnische dansvormen (Afrikaanse dans, Indische dans...) en urban dansstijlen (Hiphop, clipstyles, breakdance). Al deze kennis kon ze in de jaren nadien benutten in haar diverse opdrachten voor TV-producties, showcases, merklanceringen en muziekartiesten.
Danste met Rick Odums-Companie (www.Centre-rick-odums.com) te Parijs.
In 1993 werd ze aangenomen bij Alvin Ailey (New York City), dit moment werd een cruciaal punt in haar leven. Ze specialiseerde haar nadien in de Horton Techniek.
Theaterproducties
Ne Me Quitte Pas (2010)
Ne Me Quitte Pas gaat, net als het bekende nummer van Jacques Brel, over het eeuwenoude thema ‘verloren liefde’. Het is een schets van absolute hoogtepunten en diepe dalen van menselijke emoties. Het publiek wordt meegenomen in de dans, de muziek, het zwart, wit en de rode draad van dit verhaal. Met dit dansstuk gaat Isabelle terug naar de kern van moderne danstaal: het verbeelden van passie, woede en opwinding die zo eigen zijn aan mensen.
Et Après (2011)
Een dansvoorstelling die raakt, verwondert en leeft. De dansers nemen u mee op een reis van uit het leven gegrepen momenten.
Een ode aan de lach en de onschuld, maar ook de absurditeit van het leven. Een pleidooi om toch vooral positief in het leven te blijven staan en na elke tegenslag weer vol levenskracht op te krabbelen. In haar eigen leven heeft Isabelle keer op keer tegenslagen overwonnen. Tal van autobiografische elementen zijn verwerkt in Et Après welke tot uiting komen in Isabelle’s krachtige ‘eigenwijze’ choreografieën die raken.
Smile, without a reason why. Love, as if you were a child Wait, before you close the curtain. There’s still another game to play Now, that you are out there on your own. Keep the laughter in your eyes. And think about a brighter day. Because life is beautiful that way
Et Après heeft de Dans Publieksprijs voor favoriete dansvoorstelling 2012 gewonnen.
C'est la Vie (2012)
Bij het grote publiek is Isabelle Beernaert bekend door de spraakmakende choreografieën die zij creëerde voor So You Think You Can Dance en dankzij haar overwinning bij The Ultimate Dance Battle. Inmiddels heeft zij meerdere succesvolle theaterproducties en een Dans Publieksprijs op haar naam staan.
Het overweldigende succes van Isabelle haar theaterproducties en de blijvende vraag vanuit het publiek heeft haar doen besluiten in één keer het complete, deels autobiografische, verhaal naar het toneel en op dvd uit te brengen.
C’est la Vie bestaat uit een tweeluik van Ne Me Quitte Pas en Et Après. De dansers nemen u mee in een heftig, maar tegelijkertijd prachtig verhaal.
Red, Yellow & Blue (2013)
Iedere kleur heeft zijn eigen verhaal en emotie. Geïnspireerd op de drie basiskleuren vertelt Red, Yellow & Blue een bijzonder verhaal met spraakmakende choreografieen die ieder op zijn eigen manier beleeft. Red, Yellow & Blue ontroert, inspireert en verrast!
Voor Red, Yellow & Blue liet Isabelle Beernaert zich inspireren door de drie primaire kleuren rood, geel en blauw. Kleuren zijn, net als geuren, zeer persoonlijk. Iedere persoon heeft voorkeuren voor bepaalde kleuren, gebaseerd op persoonlijke ervaringen. Red, Yellow & Blue vertaalt de drie kleuren naar de liefde en de verschillende emoties die hierin tot uiting komen: passie, comfort of geluk en verdriet. Het is als een droom die door de kleuren rood, geel en blauw reist. Liefde is in wezen de primaire energie van alle emoties in beweging.
Voor Red, Yellow & Blue werkte Isabelle samen met een internationale cast bestaande uit o.a. finalisten van So You Think You Can Dance en The Ultimate Dance Battle.
Glass (2014)
Vanaf november in theaters in Nederland en Belgie te zien.