Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Sibyl Heijnen

Uit Wikisage
Versie door O (overleg | bijdragen) op 25 nov 2013 om 12:51 (https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Sibyl_Heijnen&oldid=39509547 AWMGS 11 nov 2013)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Sibyl Heijnen (Kerkrade, 1961) is een Nederlandse beeldende kunstenaar. Heijnen is opgeleid aan het Moller Instituut in Tilburg en aan de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam.[1] Sinds 1998 is ze in Almelo gevestigd.

Curator Shinji Kohmoto schreef in 2007 over Heijnen’s werk dat het "the Western expression and the Eastern spirit" omvat.[2]

Onderscheidingen

In 1990 won Heijnen de Jugend Gestaltet Preis in München, Duitsland.[3]

In 1992 werd haar werk "Two Sides of the Same Coin 1" (1990) gehonoreerd met de Excellence Award tijdens de 3rd International Textile Competition in Kyoto, Japan.[4]. Sibyl Heijnen is ArtLink@Sotheby’s International Young Art 2002 finalist [5].

Materialen en formaten

Aanvankelijk werkte Heijnen met textiel, waaronder sokken. Inmiddels staat Heijnen vooral bekend om de manier waarop zij de eigenschappen van diverse materialen veranderd. De ene keer vormt ze slappe stoffen en lappen rubber om tot stugge pilaren of schilderijen, de andere keer bewerkt ze een ruimte met zout, en af en toe gebruikt ze materialen die speciaal voor haar worden vervaardigd. Ze beheerst meerdere ambachten, werkt bijvoorbeeld met bladgoud en aluminium, en smelt en beschildert kunststoffen. Recent is het element tijd aan haar werken toegevoegd, en ook de toeschouwer vormt steeds meer een bewust onderdeel van haar installaties.

Heijnen maakt sieraden en kleinere hangende werken, maar ook grote installaties waarvan zelfs soms ruimtes en gebouwen deel vormen, zowel binnen als buiten. Two Sides of the Same Coin 1 was bijvoorbeeld opgebouwd uit drie kilometer katoen,[6] woog 800 kilogram en nam 220 x 240 x 40 centimeter in beslag.[7] Om dat aan te kunnen, heeft Heijnen in Almelo een atelier van 400 vierkante meter.

Ontwikkeling

Kunsthistoricus Peggie Breitbarth identificeerde drie belangrijke momenten in het werk van Heijnen tot aan 2007. [8]

  1. The two sides of the same coin 1, 1990. De techniek die Heijnen hier toepaste, gebruikt ze nog steeds vaak.
  2. Gateway, 1993. Dit is een erehaag die bestaat uit hangende lappen rubber, die aan beide kanten zijn bewerkt. Dit werk gaf de start aan van een groot aantal hangende werken.[9]
  3. Theaterdoek, 2006. Bij dit werk voor Theater De Spiegel in Zwolle deed de factor tijd zijn intrede in het oeuvre van Heijnen. Het bestaat uit stroken die met de hand bewerkt en verguld zijn en afzonderlijk door een computer worden aangestuurd. Het geheel duurt enkele minuten.

In 2007 trok Heijnen's solotentoonstelling LOOK! in het National Museum of Modern Art in Kyoto in Japan in vijf weken tijd bijna 11.000 bezoekers. Velen gingen zitten of liggen en sommigen dansten zelfs in de ruimte die Heijnen volledig had getransformeerd. [10]

Behalve in Japan en Nederland zijn Heijnen’s werken ook op tentoonstellingen in landen als Polen, Finland, Israël en de Verenigde Staten verschenen. Heijnen zelf is behalve in Japan vaak in de Verenigde Staten te vinden, in locaties als Long Island en de laatste tijd vooral New York City. Het Metropolitan Museum of Art in New York bezit een van haar oudere creaties. [11]. Sinds de zomer van 2011 is Heijnen druk bezig met het ontwikkelen van plannen voor Times Square in New York. [12] Daarnaast werkt Heijnen aan opdrachten uit bijvoorbeeld China en van bedrijven en organisaties in Nederland.

Bibliografie

  • ANP. (1996) Nederlandse kunstenaars exposeren in Japan. Verschenen in De Volkskrant op 7 augustus 1996. URL http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2844/Archief/archief/article/detail/420187/1996/08/07/Nederlandse-kunstenaars-exposeren-in-Japan.dhtml, bekeken op 11 november 2013.
  • Monika Auch. (2012) De ziel van het materiaal - Hollandse koeienhuiden en bladgoud op rubber van Sibyl Heijnen. Tijdschrift kM (Nummer 83), 28-29. Uitgever: Stichting Kunstenaarsmateriaal, Alkmaar, Nederland.
  • Chloë Colchester. (1993) The New Textiles, Trends and Traditions. Uitgever: Thames & Hudson, Londen, Verenigd Koninkrijk. ISBN-10: 0500277370. ISBN-13: 978-0500277379.
  • Liesbeth Commelin, Shikegi Fukunaga, en Ruiko Kato. (1996) Beyond Textile: Four Dutch Contemporary Artists. Marian Biding, Maryan Geluk, Leonne Hendriksen, Sibyl Heijnen. Uitgever: National Museum of Modern Art (MOMAK), Kyoto, Japan. ISBN/ISSN 4-87642-150-1. Bevat zowel Japans als Engels.
  • Shinji Kohmoto, Junichi Arai, Peggie Breitbarth, en Wim van der Beek. (2007) Sibyl Heijnen Look! Uitgever: The National Museum of Modern Art (MOMAK), Kyoto, Japan. ISBN 4-87642-178-1. Bevat zowel Japans als Engels.
  • Martina Margetts. (1991) International Crafts. Thames & Hudson, Londen, Verenigd Koninkrijk.
  • Carol K. Russell. (2000) "Fibre Force: Living Waters - European Union Artists Respond to a Theme. Fibrearts (Mar/Apr), 36-40.
  • Tatja Scholte. (1996) Het vanzelfsprekende gebaar. Tijdschrift kM (Nummer 19), 31-34. Uitgever: Stichting Kunstenaarsmateriaal, Alkmaar, Nederland.
  • Wim van der Beek. (2000) De expansiedrang van Sibyl Heijnen. Kunstbeeld Magazine (3). Uitgever: Veen Magazines, Diemen, Nederland.
  • Wim van der Beek. (2007) Sibyl Heijnen. Kunstbeeld Magazine (6). Uitgever: Veen Magazines, Diemen, Nederland.
  • Wim van der Beek. (2002) Flexible Materials with Backbone. The Duality of Sibyl Heijnen’s Objects. The Low Countries, Arts and Society in Flanders and the Netherlands (Nummer 10), 297-299. Uitgever: Stichting Ons Erfdeel, Rekkem, België.
  • Wim van der Beek en Annerieke Wermers. (2010) In: Sibyl Heijnen Retrospectie in Hollands Landschap. Uitgever: Stichting Indigo, Almelo, Nederland. ISBN 978-90-813853-4-3. Bevat zowel Nederlands als Engels.
  • Wim van der Beek. (2010) Sibyl Heijnen - Flexibel en inventief. In: Sibyl Heijnen Retrospectie in Hollands Landschap. Uitgever: Stichting Indigo, Almelo, Nederland. ISBN 978-90-813853-4-3. Bevat zowel Nederlands als Engels.
  • Sachio Yoshioka. (1990) Tsutsugaki Textiles of Japan (artikeltitel?). Kyoto Shoin's Art Library of Japanese Textiles (Vol 14 of 114?), Senshoku Alpha Magazines (?), Kyoto, Japan.
  • Shigeru Uchida, Ken'Ichi Iwaki en Peggie Breitbarth. (2007) Sibyl Heijnen | Waving Space. Uitgever: Sibyl Heijnen, Nederland. ISBN 978-90-813853-1-2. Bevat zowel Japans als Engels.

Bronnen

  1. º Shinji Kohmoto, Junichi Arai, Peggie Breitbarth, en Wim van der Beek. (2007) Sibyl Heijnen Look! Uitgever: The National Museum of Modern Art (MOMAK), Kyoto, Japan. ISBN 4-87642-178-1. Bevat zowel Japans als Engels.
  2. º Monika Auch. (2012) De ziel van het materiaal - Hollandse koeienhuiden en bladgoud op rubber van Sibyl Heijnen. Tijdschrift kM (Nummer 83).
  3. º Shinji Kohmoto, Junichi Arai, Peggie Breitbarth, en Wim van der Beek. (2007) Sibyl Heijnen Look! Uitgever: The National Museum of Modern Art (MOMAK), Kyoto, Japan. ISBN 4-87642-178-1. Bevat zowel Japans als Engels.
  4. º Shinji Kohmoto, Junichi Arai, Peggie Breitbarth, en Wim van der Beek. (2007) Sibyl Heijnen Look! Uitgever: The National Museum of Modern Art (MOMAK), Kyoto, Japan. ISBN 4-87642-178-1. Bevat zowel Japans als Engels.
  5. º Artlink, http://www.artlink.com/about.asp, bekeken op 12 november 2012.
  6. º Shinji Kohmoto, Junichi Arai, Peggie Breitbarth, Wim van der Beek: Sibyl Heijnen Look! Uitgever: The National Museum of Modern Art, Kyoto, 2007. ISBN 4-87642-178-1.
  7. º Monika Auch. (2012) De ziel van het materiaal - Hollandse koeienhuiden en bladgoud op rubber van Sibyl Heijnen. Tijdschrift kM (Nummer 83).
  8. º Peggie Breitbarth (2007) Sibyl Heijnen, from highlight to highlight. In: Shinji Kohmoto, Junichi Arai, Peggie Breitbarth, en Wim van der Beek (2007) Sibyl Heijnen Look! Uitgever: The National Museum of Modern Art (MOMAK), Kyoto, Japan. P 15- 19.
  9. º Gateway
  10. º Monika Auch. (2012) De ziel van het materiaal - Hollandse koeienhuiden en bladgoud op rubber van Sibyl Heijnen. Tijdschrift kM (Nummer 83).
  11. º Website Metropolitan Museum of Art, http://www.metmuseum.org/collections/search-the-collections?&where=Netherlands&deptids=21&who=Sibyl+Heijnen&pg=1 bekeken op 11 november 2013.
  12. º TedX presentatie http://www.tedxzwolle.nl/ bekeken op 11 november 2013.
rel=nofollow

Externe links

Overgenomen van "https://nl.wikisage.org/w/index.php?title=Sibyl_Heijnen&oldid=133496"