Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Dropa stenen
De Dropa stenen zouden tussen de 9000 en 12000 jaar oud zijn. 716 stenen zijn er tot nu toe gevonden, met een diameter van 22,7 centimeter met in het midden een gat van 2 centimeter. Op de schijven staan microscopisch kleine schrifttekens en op sommige schijnen ook tekeningen te staan.
- De ontdekking van de Dropa stenen
De ontdekking dateert al van in 1938 in het hooggebergte van Baian-Kara-Ula op de grens van China en Tibet. Professor Chi Pu Tei ontdekte regelmatige rijen graven in de grotten van het gebergte. De skeletten in de graven waren van een vreemd afwijkend menselijk ras met een gemiddelde lengte van ongeveer 1,30 meter met erg grote en overontwikkelde schedels. Chi Pu Tei en zijn team ontdekten dan dieper in de grot grotschilderingen van wezens met ronde helmen, maar ook van hemellichamen zoals de zon, maan, aarde en de sterren. Half begraven in de stoffige vloer vonden de wetenschappers dan een dropa steen.
- De inscripties op de stenen
De microscopisch kleine schrifttekens was een soort hiërogliefenschrift in een taal die men nog nooit tegengekomen was. Pas in 1962 lukte het de Chinese wetenschapper Dr. Tsum Um Nui de code te breken. De inscripties zijn opgeschreven door een volk dat zich de Dropa's noemden en zouden zijn neergestort of neergedaald in een machine uit de hemel. Door angst en omdat ze anders waren werden ze door vele volkeren verjaagd en opgejaagd en gedood, ondanks hun vreedzame bedoelingen. Op één van de stenen was vermeld dat ze hun tuig nog geprobeerd hebben te herstellen, maar dat de middelen daarvoor niet aanwezig waren.
Geen enkele wetenschapper was bereid het verhaal te geloven, maar later onderzoek leek het verhaal te bevestigen. Er waren plaatselijke legendes over de Dropa, die uit de lucht gekomen waren. Ze waren klein met een enorm hoofd, zagen er angstaanjagend uit en verspreiden een onaangename geur.
- Elecktrisch geladen
De vertaling van de Dropa stenen hadden als resultaat dat de meeste wetenschappers niets meer te maken wilde hebben met de stenen, maar een groep Russische wetenschappers besloot het voorwerp toch aan een aantal chemische tests te onderwerpen. De steen bleek ongewone metaalelementen te bevatten, zoals Kobalt, en het bleek dat de steen langdurig onder hoge elektrische spanning hd gestaan.
- Where abouts
De stenen werden voor het laatst waargenomen in 1974 in het Banpo museum in Xian, door de Oostenrijker Ernst Wegener, die er verschillende foto's van maakte. Toen men er later terugkwam voor onderzoek, bleken deze verdwenen te zijn. De Chinese autoriteiten beweerde dat deze vernietigd geworden zijn en weigerden alle verdere commentaren.
Intertaalkoppelingen via Wikidata (via reasonator)