Anton Leszczewicz

Anton Leszczewicz ( Wojstom, 30 september 1890 – Rosica, 1943) was van Litouwse afkomst. In 1909 ging hij naar het enige katholieke seminarie in Sint-Petersburg en in 1914 werd hij priester gewijd. Hij werd onderpastoor in Irkoetsk in Siberië en vervolgens in Czyt.

In 1920 werd hij werkzaam in Harbin (Mantsjoerije), in de Poolse parochie van de H. Stanislaus. Hij onderwees er godsdienst en Latijn in Russische en Poolse scholen. In 1924 werd hij pastoor van de nieuwe parochie van de H. Josaphat voor de Polen en volgde er de bouw van een kerk en een pastorie op. Hij opende een dagverblijf en school voor de arme kinderen en stond de noodlijdenden bij. Hij verliet Harbin in 1937 en reisde via Tokio en Rome naar Polen, waar hij toetrad tot de marianisten. Zoals hij wenste werd hij naar het tehuis van de marianisten gezonden in Druja in de streek van Vilnius, waar hij zich toelegde op het pastoraal werk, de huishouding en schoolonderricht. In 1939 werd Druja bezet door de bolsjewieken en in 1941 door de Duitsers. Hij werd kort nadien aangesteld tot superior van de missie over de Dzwinarivier, een gebieden dat door de Sovjet-Unie was ingenomen. Hij startte daar de kerstening van het gebied, samen met een groep priesters-marianisten en zusters van de "Dienaressen van Jezus in de Eucharistie". Tijdens een strafexpeditie tegen de partizanen, bleef hij vrijwillig bij zijn gelovigen en werd samen met hen op 17 februari 1943 in Rosica levend verbrand door de nazi's.

In 1999 werden hij door paus Johannes Paulus II in Warschau zalig verklaard, als een der 108 Poolse martelaren van de Tweede Wereldoorlog. Hun feestdag is op 12 juni.