Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Werner Stötzer

Uit Wikisage
Versie door FA (overleg | bijdragen) op 23 mei 2013 om 10:39 (http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Werner_St%C3%B6tzer&oldid=36113328 jul 2010)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Werner Stötzer (Sonneberg, 2 april 1931Seelow-Altlangsow, 22 juli 2010) was een Duitse beeldhouwer en tekenaar.

Leven en werk

Stötzer ontving een basisopleiding modelleren van poppen aan de beroepsopleiding van een speelgoedfabriek in Sonneberg in Thüringen. Van 1949 tot 1951 studeerde hij aan de Hochschule für Baukunst und Bildende Künste in Weimar en van 1951 tot 1953 bij Eugen Hoffmann en Walter Arnold aan de Hochschule für Bildende Künste in Dresden. Hij sloot zijn studie af als Meisterschüler (1954-1958) bij de beeldhouwer Gustav Seitz aan de Akademie der Künste in Berlijn. Vanaf 1958 was hij werkzaam als vrij kunstenaar. In 1962 kreeg hij de Will-Lammert-Preis en in 1975 de Käthe-Kolwitz-Preis van de Deutsche Akademie der Künste der DDR. Hij ontving tweemaal de Nationalpreis der DDR, in 1977 en in 1986.

Van 1975 tot 1978 was Stötzer als gastdocent verbonden aan de Kunsthochschule Berlin-Weißensee en van 1987 tot 1990 was hij hoogleraar beeldhouwkunst aan de Akademie der Künste in Oost-Berlijn. Hij was vanaf 1978 gewoon lid en van 1990 tot 1993 vicevoorzitter van de Berlijnse Akademie der Künste.[1] In 1994 kreeg Stötzer de Ernst-Rietschel-Kunstpreis voor beeldhouwkunst en in 2008 de Brandenburgischer Kunstpreis voor zijn gehele oeuvre.[2]

Stötzer woonde en werkte met zijn echtgenote, de beeldhouwster Sylvia Hagen, van 1980 tot zijn dood in de voormalige pastorie van Altlangsow[3][4] in het district Märkisch-Oderland van de deelstaat Brandenburg. Hij overleed thuis op 79-jarige leeftijd na een langdurig ziekbed.[5] Stötzer werd op 31 juli 2010 begraven op Friedhof Altlangsow.

Werken (selectie)

  • 1956 Sitzender Junge, Berlin-Prenzlauer Berg
  • 1958/61 Reliëf Fragen eines lesenden Arbeiters (naar Bertolt Brecht met wie Stötzer bevriend was) en sculptuur Lesender Arbeiter, Staatsbibliothek zu Berlin, Berlin-Mitte
  • 1963 buste Gerhard Kettner
  • 1965 Marmerreliëf Trauernde Frauen,
  • 1966-1968 bronzen deur, Kloster Unser Lieben Frauen in Magdeburg
Bestand:Werner Stoetzer Forum.jpg
Marmerreliëf Alte Welt, Marx-Engels-Forum (1985/86)

Fotogalerij

Externe links

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
rel=nofollow
rel=nofollow

Wikimedia Commons  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Werner Stötzer op Wikimedia Commons.

rel=nofollow