Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Hekatoncheir
| Hekatoncheiren | ||
| Identificatie | ||
| Naam | Hekatoncheiren | |
| Grieks | Ἐκατόγχειρες | |
| Type | Hekatoncheiren | |
| Verwantschap | ||
| Vader | Ouranos | |
| Moeder | Gaia | |
De Hekatoncheires (Grieks: Ἐκατόγχειρες, Honderdhandigen), ook wel Hecatonchiren (gelatiniseerd) (Latijn:) Centimani waren drie honderdarmige reuzen met elk vijftig hoofden uit de Griekse mythologie.
Zij waren de oudste zoons van de aardmoeder Gaia en de hemelgod Ouranos. Ouranos was bang dat ze hem met hun kracht ten val zouden brengen en hield hen daarom opgesloten ’onder de aarde’, ’in Gaia’s baarmoeder’. Ook hun jongere broers en zusters, de Cyclopen en de Titanen, ondergingen dit lot.
Gaia hitste daarom haar zonen op tegen tegen hun vader Ouranos. De Titaan Kronos bracht zijn vader ten val door hem met een stenen sikkel te ontmannen.[1] Na zijn machtsovername sloot hij op zijn beurt de Hekatoncheiren en de Cyclopen op, en wel in de Tartaros. Daar moesten ze wachten tot Kronos’ zoon Zeus hen bevrijdde om aan zijn zijde tegen de Titanen te strijden. Door hun enorme kracht en strijdlust speelden ze een beslissende rol in de oorlog tussen de Olympische goden en de Titanen.
Nadat Zeus en de Olympiërs uit deze Titanomachie als overwinnaars kwamen, werden de Hekatoncheiren aangesteld als bewakers van de in de Tartaros geboeide Titanen.
Later haalde de Nereïde Thetis Briareos erbij om de geboeide Zeus te bevrijden toen deze het doelwit werd van een familie-intrige, beraamd door zijn vrouw Hera, broer Poseidon en dochter Athena.
Briareos, die ook Aigaion of Aigaios genoemd werd, huwde Poseidons dochter Kymopoleia. Hun beider dochter was Oiolyka, de godin van de vloedgolven.
Verschillende versies en bronnen
Volgens Hesiodus vochten de drie broers Briareos (’de sterke’, ook wel Aigaion of Aegaeon in het Latijn), Gyges (of Gyes), en Kottos, zonen van Gaia en Ouranos, aan de zijde van de Olympiërs; Vergilius daarentegen schrijft dat ze aan de zijde van de Titanen streden en dat Briareos onder de Etna werd begraven.
Hesiodus verhaalt hoe Ouranos de broers na hun geboorte in de Tartaros wierp om te voorkomen dat ze hem van zijn troon zouden stoten. Daar bleven ze, bewaakt door Kampe, totdat Zeus hen bevrijdde om hen aan zijn zijde te laten strijden tijdens de Titanomachie. Na de oorlog met de Titanen werden de Hekatoncheiren aangesteld als bewakers van Tartaros. Volgens Hesiodos was Briareus de schoonzoon van Poseidon door een huwelijk met zijn dochter Kymopoleia.
Pausanias vertelt in zijn Beschrijving van Griekenland (Ἑλλάδος περιήγησις) hoe Briareos scheidsrechter was bij een conflict tussen Helios en Poseidon, waarbij hij de landengte van Korinthe aan de laatste toewees, maar de Acropolis van Korinthië als heiligdom aan de zonnegod.
Volgens Apollonius van Rhodos was Aegaeon een zoon van Pontus en Gaia, de heerser van Aegaea, vond hij het oorlogsschip uit en was hij een vijand van Poseidon. In de Metamorfosen van Ovidius en in het werk van Apollonius van Tyana word hij als een zeegod beschreven.
Verwijzingen
- º Alexander Eliot, Mircea Eliade, Joseph Campbell, Mythen van de Mensheid, Kosmos Amsterdam, Heideland-Orbis Hasselt, Nederlandstalige uitgave 1977. p. 70
Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Hecatonchires op Wikimedia Commons.