Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Revisionisme (personeelsbeleid)

Uit Wikisage
Versie door O (overleg | bijdragen) op 22 mei 2012 om 22:21 (http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Revisionisme_(personeelsbeleid)&oldid=30640456)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Revisionisme is een vorm van personeelsbeleid waarbij zowel de technische als de sociale organisatie benadrukt wordt, en de democratisering en humanisering van arbeid centraal staan. De zelfbewuste mens staat centraal, en deze mens wil dat de organisatie oog heeft voor zijn eigen belang.

Voordat deze stroming in de jaren zestig ontstond, ging men ervan uit dat wetenschappelijke bedrijfsvoering niet verenigbaar was met de benaderingen van de human relations. In de jaren zestig werd deze gedachte herzien: revivre betekent herzien. In die tijd was er een volle werkgelegenheid, wat betekent dat er hoegenaamd geen werkloosheid was en de arbeidsreserve slechts 1%. Personeelsleden waren in de mogelijkheid om (hetzij individueel, hetzij in groepen) eisen te gaan stellen, niet alleen aan loon of arbeidsvoorwaarden, maar ook aan arbeidsomstandigheden of ontwikkelingsmogelijkheden. Om aan deze eisen te voldoen moesten organisaties hun personeelsbeleid herzien.

Rensis Likert

Een bekende vertegenwoordiger is Rensis Likert. Hij is de ontwikkelaar van het linking pin model. Dit is een overlegmodel waarbij één deelnemer uit een overlegorgaan deelneemt aan een overlegorgaan op een hoger niveau. Op deze manier wordt deze deelnemer de link tussen deze twee groepen (de linking pin); hij geeft en ontvangt informatie uit beide groepen.

Blake & Mouton

Blake & Mouton ontwikkelden een model met stijlen van leidinggeven waarbij ze uitgaan van twee aspecten:

  • De aandacht van de manager voor de taken
  • De aandacht van de manager voor de mens

Dit uitgangspunt verwerkten zij in een soort grafiek, waarbij de verticale as de aandacht voor de mens voorstelde en de horizontale as de aandacht voor de taken. Deze grafiek laat ons de volgende vijf verschillende leiderschappen zien: 1. Weinig leiderschap, de leiding is zowel weinig gericht op de mens als op de taak.(het laat-maar-waaien model). 2. Een leiderschap die veel gericht is op de mens, waar de werksfeer belangrijk is en besluiten veelal democrfatisch genomen worden. Er is weinig aandacht voor de taken. 3. Een leiderschap die zich vooral richt op de taken, maar de mens over het hoofd ziet. Een manager met deze stijl geeft aan wat, hoe en wanneer er wat moet gebeuren en de werknemer moet gehoorzamen.(autoritair) 4. Een leiderschap die zowel wat betreft de aandacht voor de mens als de aandacht voor de taken de gulden middenweg kiest. De manager laat zijn personeel actief meedenken, zonder daarbij zijn eigen verantwoordelijkheid te willen ontlopen. 5. Een leiderschap met veel aandacht, zowel voor de mens als voor zijn taken. Een manager die dit bereikt heeft een team dat zich verantwoordelijk voelt voor elkaar, maar ook voor de resultaten die men wil bereiken.


Zie ook