Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Jules Bordet
 Jules Bordet
| ||
| 13 juni 1870 – 6 april 1961 | ||
| Geboorteland | België | |
| Geboorteplaats | Zinnik | |
| Plaats van overlijden | Brussel | |
| Nobelprijs voor de | Fysiologie of Geneeskunde | |
| In | 1919 | |
| Reden | Voor de ontdekking van het complement in het immuunsysteem | |
| Voorganger(s) | Robert Bárány | |
| Opvolger(s) | August Krogh | |
Jules Jean Baptiste Vincent Bordet (Zinnik, 13 juni 1870 – Brussel, 6 april 1961) was een Belgische immunoloog en microbioloog. In 1919 ontving Bordet voor zijn ontdekkingen op gebied van het immuunsysteem de Nobelprijs voor de Geneeskunde. Het bacteriëngeslacht Bordetella is naar hem vernoemd.
Biografie
Bordet promoveerde in 1892 tot doctor in de geneeskunde en werkte vanaf 1894 aan het Institut Pasteur in Parijs, waar hij de fagocytose van bacteriën door witte bloedcellen beschreef. In 1898 beschreef hij de hemolyse die optreed bij het toevoegen van lichaamsvreemd bloedplasma aan rode bloedcellen.
In 1899 trouwde hij met Marthe Levoz, met wie hij een zoon en twee dochters zou krijgen. Bordet verliet Parijs in 1900 om het Institut Pasteur in Brussel te stichten. Hier ontdekte hij dat het effect van immunoglobuline in vivo significant wordt versterkt door lichaamseigen plasma-elementen die hij "alexine" noemde en tegenwoordig bekend staan als complement. Dit mechanisme werd de basis voor methodes om de complementbinding te testen en maakte de ontwikkeling serologische tests op syfilis mogelijk, zoals de door August von Wassermann ontwikkelde "Wassermantest". Dezelfde techniek wordt tegenwoordig gebruikt voor de diagnose van talrijke andere ziekten.
Samen met Octave Gengou isoleerde Bordet in 1906 de bacterie Bordetella pertussis in een zuivere cultuur, die hij als veroorzaker van kinkhoest aanwees.
In 1907 werd Bordet professor in de bacteriologie aan de Université Libre de Bruxelles. Na zijn emeritaat in 1940 nam zijn zoon Paul Bordet zijn taken aan het Institut Pasteur over.
Jules Bordet ligt begraven op het kerkhof van Elsene.
In 2005 was hij ook één van de kansmakers op de titel De Grootste Belg, maar haalde in de Vlaamse versie de uiteindelijke nominatielijst niet en strandde op nr. 427. In de Waalse versie eindigde hij op nr. 37.
Onderscheidingen
- Nobelprijs voor de Fysiologie of Geneeskunde (1919)
- Eredoctoraten van de universiteiten van Cambridge, Parijs, Straatsburg, Toulouse, Edinburgh, Nancy, Québec, Montpellier, Caïro en Athene.
- Lid van de Royal Society, de Académie nationale de Médecine te Parijs en de Amerikaanse National Academy of Sciences.
Externe link
Sjabloon:Winnaars van de Nobelprijs voor de Fysiologie of Geneeskunde 1901-1925