Eusebius van Sankt Gallen
Eusebius van Sankt Gallen (Ierland, ca. begin 9e eeuw – Viktorsberg ([[Oostenrijk), 884) was een Schots of Iers geestelijke, martelaar en heilige.
Leven
Eusebius kwam als pelgrim naar het Zwitserse Sankt Gallen en trad daar in in abdij van de benedictijnen. Later trok hij zich in eenzaamheid terug als heremiet op de Vogelsberg (nu Viktorsberg) bij Rankweil in Vorarlberg, waar hij meer dan 30 jaar verbleef. In 883 richtte de keizer voor hem een Iers klooster Raetia op, op de berg. Twee jaar later bestemde Karel de inkomsten van een der dorpen nabij Rottris in Vorarlberg voor het klooster met het oog op een gastverblijf voor de Ierse pelgrims. Er konden daar 12 pelgrims ontvangen worden.
De jezuïet Daniel Feldner noteerde in 1640 de legende, volgens dewelke Eusebius op een zondag een werkende dorpsbewoner berispte, waarop die hem met een zeis het hoofd afsloeg. Het verhaal wil dat Eusebius met zijn hoofd in de hand terug wandelde naar zijn kluis op de Viktorsberg, waar hij sindsdien door de plaatselijke bevolking vereerd wordt.
Zijn feestdag wordt gevierd op 31 januari.