Roger Demyttenaere

Roger Demyttenaere, (MYT) word naast Luc Peirre en Gilbert Decock beschouwd als de derde Knokse constructivist.

Roger Demyttenaere werd geboren te Knokke in mei 1926. (overleden december 2019)

Datzelfde jaar, starten zijn ouders een stranduitbating op het Knokse Albertstrand, wat tegen het einde van het interbellum uitgroeide tot één der grootste van de Belgische kust.

"Als je wieg op het strand heeft gestaan, blijft de lokroep van de golven je wenken".

Roger bleef inderdaad steeds aangetrokken door de zee, eerst als verwoed zwemmer, later als gepassioneerd zeiler tot in zijn laatste levensjaar.

Roger groeide samen met zijn oudere halfbroer Robert op, tussen zee, strand en duinen. Hij liep school te Knokke, later Anderlecht en uiteindelijk Brugge voor een opleiding mechanica.

Tijdens de oorlog ontsnapte hij enkele malen aan de dood (schrapnel in slaapkamer, en Spitfire aanval) tevens werd hij kortstondig gevangen gezet wegens "subversieve acties".

Roger, had geen interesse, om de stranduitbating verder te zetten na de oorlog, en begon als ontwerp-tekenaar bij "la brugeoise" (heden Bombardier) te Brugge. Daar tekende hij mee, aan de aanpassingen van een Amerikaans trammodel naar Belgische normen.

In 1950 verandert hij van werk, en gaat in dienst bij de stedenbouw te Oostende, waar hij kustprojecten opvolgt. Zo komt hij in contact met architectuur, en met verschillende architecten, waarvoor hij gaande weg freelance opdrachten uitvoerde.

Later werd hij leraar aan de RMS te ST Andries -Brugge.

In 1952 huwt hij met Dina Rouckhaut die hij had leren kennen in de knokse basketbal ploeg waarvan hij mede-oprichter was, er volgen drie kinderen.

Roger was een bijzonder handige autodidact en ieder uur dat hij vrij had, was hij bezig met het ontwerpen en maken van kunstwerken of gebruiksvoorwerpen.

Hout, staal, plexi, glas, steen, er was geen materiaal dat hij niet beheerste, en gebruikte om kunst of ander meubilair te creëren.

Ook fotografie beheerste hij, en wende deze techniek aan in zijn donkere kamer voor diverse kunstwerken. (diverse tentoonstellingen met de Knokse fotoclub Diagonaal)

Waren de eerste werken nog in metaal, later in steen, er volgden geometrische pentekeningen, fotografie, installaties in hout of kunststof en tenslotte glas.

Tussendoor, ontwierp hij ook huizen en villa's te Knokke.

Het glas fascineerde hem, net zoals de zee. In het glas vond hij ook de lichtspiegelingen terug, zoals op zijn zeiltochten.

Roger zat nooit stil, en ging mee met de technische evoluties van zijn tijd. Zo maakte de klassieke tekentafel al vlug plaats voor computers met de laatste hightech software, die hij niet alleen gebruikte om werken te maken, maar ook om technisch volledig uit te tekenen.

Zijn werken werden regelmatig tentoongesteld, individueel (Scharpoord/ Knokke-retrospective 2001)of in groep (Scharpoord met Peirre en Decock) zowel in eigen land als in het buitenland (Réalités nouvelles -Parijs)

Een aantal werken werden aangekocht door de Vlaamse gemeenschap, tevens bezit het Margritte museum een aantal stukken.

Jo Coucke (kunsthistoricus):

Roger Demyttenaere is zonder twijfel gefascineerd door een project dat ik zou willen omschrijven als "symbolisch beheersen wat reeel onbeheersbaar is"

De manier waarop hij met deze dimensie van ons bestaan omgaat, is origineel, oorspronkelijk en authentiek.

Hugo Burtin (kunstcriticus AICA):

Zijn constructivisme bezit een verassende en aantrekkelijke eigenzinnigheid. Zijn bouwwerken van glas hebben iet monumentaalst dat esthetiek aan vervreemding paart.

Jaak Fontier (kunstcriticus AICA):

De dubbele hechte coherentie die Roger Demyttenaeres werk vertoont, door het lichtthema aan de ene kant, door d constructivistische opbouw aan de andere kant, steunt opeen innerlijke, geestelijke en emotionele samenhang.

In d psyche van deze man liggen de ervaringen van de zeil- en zeetochten heel dicht bij de dromen van de kunstenaar, bij het ver-beeld-ende vermogen van de scheppende mens;