Cees Freeke

Cornelis Jacobus Freeke, geb. 26 maart 1947

    Algemene informatie 

Volledige naam Cornelis Jacobus Freeke

Geboren 26 maart 1947

Geboorteplaats Leiden

Titulatuur mr.

Alma mater Tilburg university

Politieke functies

2003 - 2006 Lijst Pim Fortuyn

2006 - 2010 Lijst Cees Freeke

2014 - 2018 55 terneuzen

Voorgeschiedenis

Zijn vader Cornelis Jacobus Freeke, geb. 23 april 1913 vertrok als KNIL (Koninklijk Indisch leger) soldaat vóór WOII naar het toenmalige Oost-Indië. Zijn vriendin trouwde hem ‘met de handschoen’ en vertrok één jaar later. Aan het onbezorgde leven in Buitenzorg kwam vrij snel een eind. Beiden werden separaat geïnterneerd in Japanse kampen. Moeder kreeg vanwege vitamine B tekort beriberi. In 1946 repatrieerde het echtpaar.

Jeugd

Doordat zijn moeder ondervoed was kwam Cees Freeke ‘meer dood dan levend’ ter wereld. Tot zijn zesde levensjaar kreeg hij eiwitmelk bij gevoed en werden periodiek vitamine-injecties toegediend. Twee jaar later overleed zijn vader bij een verkeersongeval in Wassenaar. Zijn moeder vertelde hem dat hij van de Hugenoten afstamde. Mijn voorouders, die na de Bartholomeusnacht in augustus 1572, waarin twintigduizend Hugenoten door de katholieken werden afgeslacht, vluchtten naar de Nederlanden. De moeder van zijn moeder heet Piket en de moeder van zijn vader Petit. Na de lagere school in Leiden ging Cees Freeke naar de MULO.

Loopbaan

Vervolgens solliciteerde hij bij de Belastingdienst. De keuze was eenvoudig: cursus voor middelbaar ambtenaar lag in het verschiet en na twaalf maanden dienstplicht werd 70% van het salaris doorbetaald. In militaire dienst werd hij tankcommandant bij de Huzaren van Boreel. De diensttijd duurde achttien maanden; gedurende die werd hij geacht met buitengewoon verlof te zijn. De cursus adjunct-commies volbracht hij volledig in militaire dienst. Hij was vanaf 1969 tien jaar de jongste afdelingsvoorzitter van de onafhankelijke Bond van Personeel bij ’s-Rijksbelastingen. Als middelbaar ambtenaar wordt hij in de chef formatie ingedeeld. De laatste achttien jaar (1988-2005) is hij in Zeeuws-Vlaanderen aanslagregelend ambtenaar van onder meer de C-biljetten van buitenlands belastingplichtigen en specialist premieheffing volksverzekeringen. In 2004 worden belastingambtenaren met het geboortejaar 1947 tot december 2005 de kans geboden met ‘vroegpensioen’ te gaan. Hij vertrekt juni 2005.

Politiek

Met de komst van Pim Fortuyn kwam Cees Freeke in de politiek. Nipt haalde hij in 2003 één zetel in de gemeenteraad van Terneuzen. Na problematiek in het hoofdbestuur veranderde hij de partij in Lijst Cees Freeke. In de gemeenteraad bleek hij een lastpost voor de burgmeester. Het college werd voortdurend met schriftelijke vragen lastiggevallen om de zijns inziens bestaande misstanden aan de kaak te stellen. Regelmatig publiceert hij in de Staatscourant en in het Metronieuws. Het door Waterstaat opgedrongen slibdepot in de Koegorspolder werd door de voltallige raad weggestemd nadat hij een vlugschrift vlak vóór de vergadering uitdeelde waarin hij een ‘management nota’ - waarin gedreigd werd met ‘een aanwijzing van het Rijk en een aanwijzing door de Provincie – ontmaskerde. Bij zijn navraag bleek namelijk de aanwijzing van het Rijk gefingeerd te zijn en de aanwijzing door de Provincie een mondelinge mededeling van een gedeputeerde te zijn geweest. Op de raadsvergadering van eenendertig raadsleden werd een tussentijds door Omroep Terneuzen ingediend subsidieverzoek van twintigduizend gulden behandeld. Haar bestaan zou daar vanaf hangen. Freeke keek de eerste spreek ronde de kat uit de boom; de stemverhouding bleek vijftien voor en vijftien tegen. Hij zou de doorslag geven; hij stemde voor. Zijn stem maakte eveneens het verschil bij de stemming over een motie om de subsidie van de commissie Waarden en Normen in te trekken. Hij zorgde er ook voor dat voorgenomen windmolenpark in de Eendragtpolder werd afgeblazen. Hij verijdelde een coffeeshop pal aan de grens (door melding bij de verantwoordelijke minister), een onrechtmatige staatssteun (rekest aan het kabinet van de Koningin). Hierdoor is het project ‘Kop van de Noordstraat’ voor betrokkenen niet langer financieel interessant en wordt het daarvoor opgerichte samenwerkingsverband ‘Bellevue’ ontbonden. De bioscoop wordt elders in de stad gebouwd. De aanvraag tot verbetering van rijbanen van de Willem de Zwijgerlaan werd na gesprek met de wethouder en diens verkeersdeskundige afgewezen, maar enige maanden later als collegevoorstel met krediet van zestigduizend gulden door de voltallige raad aangenomen. Toen 50PLUS in 2014 niet aan de gemeenteraadsverkiezingen wilde meedoen, richtte hij de partij ‘55terneuzen’ op, wat de partij twee zetels opleverde. Een samenwerkingsverband met de Boerburgerbeweging in 2022 gaat niet door. Na contact met één hoofdbestuurslid moet in korte spanne tijd een notariële akte worden geproduceerd, wat lukte, maar het rayonhoofd van wiens bestaan Freeke niet op de hoogte is, weet van niets.

Studie

Freeke doet in 2008 toelatingsexamen voor de opleiding Nederlands Recht, later gewijzigd in ‘Rechtsgeleerdheid’ aan de universiteit van Tilburg. In 2009 werd zijn studie onderbroken door een draaiing in zijn darmen; na binnenkomst in het ziekenhuis werd hij meteen geopereerd. Met een medestudent moest hij voor het vak Privaatrecht A (zeven studiepunten) een bachelorsscriptie maken. Hoewel beiden eenzelfde tekst inleverden (vrijdag de medestudent en Freeke één dag eerder) kreeg hij een onvoldoende en de medestudent een voldoende. Extra pijnlijk was dat de medestudent gefreeweeld had en voornamelijk zijn tekst had gebruikt. Het bezwaar werd door een commissie van de universiteit afgewezen; zij wilden duidelijk de docent niet afvallen. Freeke ging in hoger beroep; immers het gelijkheidsbeginsel was naar zijn oordeel geschaad. Die commissie was daar niet mee eens; zij vond dat er uiteindelijk twee versies waren. De uitslag stond kennelijk al vast, want de commissie wilde ook niet zijn pleitnota aanhoren, wat hij niet acceptabel vond. Het werd nogal hilarisch omdat de publieke tribune bezet was door studenten van de Eramus Universiteit en zichtbaar lol hadden in de discussie. Het vak moest herkanst worden. Maar intussen was er een structuurwijziging in alle vakken van alle semesters doorgevoerd: alle vakken werden zes studiepunten. Hierdoor werd zijn overgang naar de masterfase geblokkeerd; één studiepunt tekort. Het vak Europese rechtsgeschiedenis A was opgewaardeerd van vier naar zes studiepunten; daarom deed Freeke dit vak ook opnieuw. Ten slotte studeert Freeke als enige met 241 studiepunten af in de rechtsgeleerdheid met als accent Arbeids- en pensioenrecht. De samenvatting van zijn masterscriptie werd 17 juni 2015 door Secjure geplaatst met als titel: ‘Het nieuwe ontslagrecht: het principe van volledige schadevergoeding wordt voor de ontslagen werknemer overboord gezet’. Na zijn studie houdt Freeke zich bezig met heikele onderwerpen, zoals pensioenen (hij is faliekant tegen het nieuwe pensioenstelsel met name tegen de drogreden dat daardoor ‘de jongeren worden beschermd’ en de ‘verzonnen rekenrente’), immigratie (de basis van alle verdere crises, want sinds 1995 bijna drie miljoen nieuwkomers leveren een tekort op in zorg, onderwijs en huizen), Rechtsbescherming tegen de machtige overheid. Aangaande het OM noemt hij Lucia de B.; Cees B., Viets en Dubois, Ina Post, Martien Hunnink, etc. en op regeringsniveau het teloor gaan van de volkssoevereiniteit, de wil van het volk is niet langer doorslaggevend maar de wil van de overheid die zich laat leiden door supranationale organen en vier coalitiepartijen die daarmee instemmen), Geschiedenis van het belastingrecht volgde hij als keuzevak in de masterfase.

Privé

Freeke trouwt met Eustachia A.M. de Goeij en er komen zes kinderen; drie jongens en drie meidjes. Scheiding in 1999. In 2000 trouwt Cees Freeke met Yvonne F. Broekhuijzen.

Boeken

Freeke heeft zes boeken geschreven.

‘Immigratie, bang dat vluchtelingen terrorisme aanwakkeren’. (2018)

‘Pensioen, ónze poen’ (2019)

‘Alapin en Evans, Two Knights en Max Lange, Draak en Dutch’ (schaakboek (2019, geen herdruk).

‘Rechtsbescherming tegen de machtige overheid’. (2020)

‘Hoofdstukken uit de Geschiedenis van het Belastingrecht 1795-1964’. (2022)

‘Politiek manipuleert omwille van het gouden spaarvarken van de pensioenfondsen’. (2022)

.