Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Laurentius van Rome
Laurentius van Rome, Sint-Laurens, (225 – Rome, 10 augustus 258) was een van de zeven Romeinse diakens die ten tijde van bisschop (paus) Sixtus II van Rome de marteldood stierven als gevolg van de christenvervolgingen onder keizer Valerianus. Hij wordt in verschillende kerkgemeenschappen als heilige vereerd. Zijn feest in de rooms-katholieke, orthodoxe, anglicaanse en protestantse kerken is 10 augustus, en in de Armeens-Apostolische Kerk is het 11 augustus.
Leven
Laurentius verondersteld geboren te zijn op 31 december 225 in Valencia, de plaats waar zijn ouders vandaan kwamen in de toenmalige Romeinse provincie Hispania Tarraconensis (de latere regio Aragon in Spanje). Minder waarschijnlijk is dat hij afkomstig is uit in Osca (nu Huesca) (Spanje). Wanneer men aanneemt dat zijn naam begrepen moet worden als ’man uit Laurentum’, is het ook mogelijk dat hij in werkelijkheid afkomstig is uit de stad Laurentum, ten zuidwesten van Rome. Zijn naam kan ook betekenen ’de gelauwerde’.
Volgens de traditie was hij als aartsdiaken van Rome verantwoordelijk voor het beheer van de plaatselijke kerkelijke bezittingen en het gebruik ervan voor sociale doeleinden. Nadat de Romeinse keizer Valerianus paus Sixtus II had laten onthoofden, werd Laurentius gegeseld en bevolen de kerkkas binnen drie dagen te overhandigen. Laurentius verdeelde deze vervolgens onder de leden van de gemeente, verzamelde een menigte armen en zieken, kreupelen, blinden, melaatsen, weduwen en wezen en presenteerde hen aan de keizer als „de ware schat van de kerk”. De centurio voor wie Laurentius verscheen liet hem hiervoor meerdere malen martelen en vervolgens executeren op een gloeiend ijzeren rooster. Daarom wordt de martelaar afgebeeld met het rooster als attribuut. Volgens sommige overleveringen maakte hij vrolijk grapjes terwijl hij de folteringen onderging. Zijn laatste woorden zouden gericht zijn aan de keizer: „Arme man, voor mij is dit vuur een verkoeling, maar voor u brengt het eeuwige kwelling.”
Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Saint Lawrence op Wikimedia Commons.
Hulp genealogie en geschiedenis (Nederland) • Deepl vertaler • Schrijfassistent VRT • ChatGPT (Opgepast! Altijd verifiëren!) • Claude.ai (Opgepast! Altijd verifiëren!) • Copilot (Opgepast! Altijd verifiëren!) • tekst herschrijven met scribbr.io •