Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Anselmina Leemans

Uit Wikisage
Versie door IPA (overleg | bijdragen) op 3 mrt 2022 om 02:23 (Nieuwe pagina aangemaakt met ''''Anselmina 'Julia' Leemans''' (ook gekend als '''Julia Dehaes''', de achternaam van haar echtgenoot) (Sterrebeek 1911 - Tremelo 1984) was een vrou...')
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Anselmina 'Julia' Leemans (ook gekend als Julia Dehaes, de achternaam van haar echtgenoot) (Sterrebeek 1911 - Tremelo 1984) was een vrouw die tijdens de Tweede Wereldoorlog met 1 telefoontje een carrousel in gang zette die tientallen Joden zou redden van een transport naar een concentratiekamp.[1]

Levensloop

Dehaes was werkvrouw in Home d'OPhem, een Joods opvangetehuis voor kinderen die bijvoorbeeld leden aan tuberculose. Tijdens de Tweede Wereldoorlog ving het vooral kinderen op van wie de ouders gedeporteerd waren naar de concentratiekampen.

Op 30 oktober 1942 vielen de Duitsers het home binnen. Ze gaven de directrice het bevel het niet-Joodse personeel nog uit te betalen en weg te sturen, vooraleer iedereen te arresteren. De directrice gaf hierop Dehaes haar loon, maar gaf haar onder neus van de Duitsers ook het telefoonnummer van Nationaal Werk voor Kinderwelzijn met de geschreven boodschap "telefoneer onmiddellijk". Omdat het geplande volgende treintransport al volzat werden diezelfde avond nog 58 kinderen, 9 personeelsleden en 6 onbekende kinderen vrijgelaten uit de kazerne, alsook een baby die directrice Blum nog wist los te weken bij de Duitse commandant Steckman.

Dat de kinderen vrijkwamen was te danken aan het telefoontje dat Dehaes deed met het Kinderwelzijn, wiens directrice Yvonne Nevejean ook lid van van de Vereeniging van Joden in België, een vereniging die werkte in de opdracht van de bezetter en die zelf onder meer weeshuizen uitbaatte. Nevejean zette op haar beurt een molen van contacten in gang die uiteindelijk Koningin Elisabeth bereikte, de patrones van Kinderwelzijn. Koningin Elisabeth bewerkte op haar beurt de Duitse bevelhebber Alexander von Falkenhausen die de vrijlating van de kinderen en hun begeleiders uit de Dossinkazerne beval. Een cascade aan gebeurtenissen die begonnen met het telefoontje van Dehaes.

Leemans werd in 2007 door het Yad Vashem benoemd tot Rechtvaardige onder de Volkeren.[2]

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
rel=nofollow
rel=nofollow