Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Schuttersvereniging E.M.M. Dinxperlo

Uit Wikisage
Versie door O (overleg | bijdragen) op 15 feb 2022 om 08:02 (https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Schutttersvereniging_E.M.M._Dinxperlo&oldid=60971905 -1- 31.20.54.148 29 jan 2022)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen


Het onstaan

De oudste vereniging in de gemeente Aalten, namelijk de schutterij E.M.M. , viert in 2012 haar 175 jarig bestaan. Een aantal jaren dat respect afdwingt. Toch is er reeds veel langer geleden sprake van schutters in Dinxperlo. De heer R.Wartenaar, voorheen archivaris van het streekarchivariaat waaronder ook Dinxperlo valt, heeft archiefstukken in het Fürstlich Salm-Salmsche archiev te Anholt geraadpleegd. Hieruit bleek, dat de schutters uit Dinxperlo in de 15e eeuw de processie in Anholt begeleidden. Dit betekent dat Dinxperlo 500 jaar geleden al een schutterij had. Een schutterij, die als taak had het dorp te bewaken en te verdedigen en die ook militaire hulp moest verlenen aan de heer van Anholt. Deze schutters zullen met de bovengenoemde activiteiten, ook hun jaarlijkse feest hebben gevierd. Waarbij ze onderling streden om de eer van de beste schutter.

Toen de reformatie omstreeks 1600 vaste voet kreeg in Dinxperlo, was het helemaal afgelopen met de schuttersfeesten. De nieuwe kerkelijke overheid moest niets hebben van dergelijke feesten, men vond dat “verfoeilijke gebruiken”. Het deelnemen aan het schieten op de vogel, papegaay-schieten noemde men dat, hoorde bij de“Crijtende en Hooghgaande Sonden”. De kerkelijke overheid kwam met een verbodsbepaling en men hield zich er in Dinxperlo aan, omdat in de notulen van de kerkraad in 1677 niets voorkwam over het papegaay-schieten. Hernieuwde schuttersactiviteiten

Hernieuwde schuttersactiviteiten

In het archief van de gemeente Dinxperlo vond men een brief d.d. 22-8-1815 waarin de burgemeester schrijft, dat enige jongelui in verband met de verjaardag van de Koningin op een schijf willen schieten. Was dit weer een soort schuttersfeest?

In 1837 wordt een schutterij opgericht. Niet belast met oude taken zoals die in de 15e eeuw golden, maar gewoon een vereniging die een jaarlijks feest hield met als wedstrijd element: het schieten.

De heer J.A. Jollens beschreef in 1932 de schutterijen in Gelderland en vond bij het onderzoek een advertentie van 1907 waarin sprake was van een 70 jarig jubileum. Er leefden toen ook nog mensen waarvan hun ouders de oprichting hadden meegemaakt. Als bewijsstuk vond men een vaandel uit 1837. Reden oprichting

Reden oprichting

In 1831 trokken jonge Dinxperlöers, welke tot de Gelderse schutterijen behoorden, naar België om deel te nemen aan de veldtocht tegen de Belgen die opstandig waren in die tijd en zelfstandig wilden worden. Nadat de schutters zich terugtrokken werden ze in Brabant gestationeerd en achter de hand gehouden voor eventuele escalatie met opstandige Belgen. De Dinxperlose kregen in Brabant een hechte band met elkaar. Dit zou er toe geleid hebben dat ze bij terugkomst in Dinxperlo zich verenigden in een schuttersvereniging. Vermoedelijk hadden ze in Brabant kennis gemaakt met schuttersfeesten. In Dinxperlo werd daarna jaarlijks een feest gehouden met als hoogtepunt het vogelschieten. Het ging er nogal Militaristisch aan toe. Geen wonder het waren meest oud militairen en dat wilden ze ook tonen met marcheren en defileren.