Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Vakgroep Vertalen, Tolken en Communicatie (UGent)
De Vakgroep Vertalen, Tolken en Communicatie (VTC) in Gent is de opleiding Toegepaste Taalkunde van de Universiteit Gent.
Geschiedenis
De opleiding bouwt sinds 2013 voort op een lange traditie van vroegere vierjarige vertaal- en tolkopleidingen in Gent, die werden gegeven in de voorlopers van VTC: het Departement Vertaalkunde van de Hogeschool Gent, het Departement Vertaalkunde van de Mercator Hogeschool, de Provinciale Hogeschool voor Vertalers en Tolken (PHVT) en het Hoger Instituut voor Vertalers en Tolken (HIVET) [1]. De opleiding tot licentiaat-vertalers en –tolken startte in 1968 als onderdeel van het hoger onderwijs dat door de Provincie Oost-Vlaanderen werd georganiseerd. Daar kwam het ‘Hoger Instituut voor Vertalers en Tolken’ (HIVET) uit voort, dat tot in 1985 bestond als onderdeel van het Provinciaal Instituut voor Hoger Onderwijs (PIHO). Toen werd het instituut een volledig afzonderlijke instelling met een nieuwe naam: de ‘Provinciale Hogeschool voor Vertalers en Tolken’ (PHVT). In 1995 werd het hoger onderwijs van de Provincie Oost-Vlaanderen weer samengevoegd en zo ontstond de Mercator Hogeschool. In 2001 ging de Mercator Hogeschool op in de Hogeschool Gent, die vanaf 2003 deel uitmaakte van de Associatie Universiteit Gent.
Academisering
Bij de invoering van de bachelor-masterstructuur in het Vlaamse hoger onderwijs waren de vroegere opleidingen van twee cycli van de hogescholen (industrieel ingenieur, vertaler/tolk, handelswetenschappen, kunstonderwijs) een traject van academisering gestart. Die academisering beoogt de band tussen het onderzoek en het onderwijs in die opleidingen te versterken, zodat deze opleidingen in de toekomst als volwaardige academische opleidingen beschouwd kunnen worden. Sedert de voltooiing van de academisering in 2013, zijn de masters van de vroegere hogeschool evenwaardig aan die van de universiteiten.[2] Het Departement Vertaalkunde van de Hogeschool Gent is toen een onderdeel geworden van de faculteit Letteren en Wijsbegeerte van de Universiteit Gent.
Opleidingen
Vakgroep Vertalen, Tolken en Communicatie biedt drie academische opleidingen aan: Bachelor Toegepaste Taalkunde, Master Vertalen en Master Tolken. De bacheloropleiding duurt drie jaar (180 ECTS-punten). De masteropleidingen duren één jaar (60 ECTS). Het universitaire masterdiploma geeft tevens toegang tot doctoraatsopleidingen, bijvoorbeeld in de vertaal- en tolkwetenschap. Er worden ook drie postgraduaten georganiseerd: Conferentietolken, Computer-Assisted Language Mediation (CALM) en Dutch and Translation.
Gebouwen
De vakgroep huist op Campus Mercator in gebouwen aan de Abdisstraat en de Groot-Brittanniëlaan in Gent, die door de provincie Oost-Vlaanderen werden aangekocht. Mercator gebouw A wordt sinds 2002 gebruikt voor onderwijs, aanvankelijk door de Hogeschool Gent en sinds 2013 door de Universiteit Gent. Het is een voormalig kantoorgebouw van de verzekeringsmaatschappij "De Noordstar en Boerhaave" gebouwd in nieuwe zakelijkheid naar ontwerp van architect Marc Neerman (1932) met een uitbreiding naar ontwerp van Henk De Smet (1986) [3]. Mercator gebouw B is een herenhuis aan de Groot-Brittanniëlaan 45, de voormalige woon- en werkvertrekken van textielbaron Fernand Hanus. Het herenhuis werd in 1928 opgetrokken als meesterwoning en zetel van de Etablissements Textiles Fernand Hanus. Het pand werd gebouwd in brede bak- en zandstenen in neo-Lodewijk XV-stijl, naar een ontwerp van architect N. Fetu.
Oud-studenten
Externe link
Bronnen, noten en/of referenties
|