Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Bob Michiels
1. Biografie
Bob Michiels werd geboren te Wilrijk op 27 mei 1950 en studeerde klassieke humaniora (latijn-grieks) aan het Antwerpse Sint-Jan Berchmanscollege, waarna hij rechten studeerde aan UFSIA en de VUBrussel. Hij ging eerst aan de slag als advocaat, om vervolgens als bedrijfsjurist over te stappen naar de banksector (KB, later KBC). Gedurende zijn loopbaan leerde hij geduldig zijn kritische en maatschappelijk geëngageerde pen te scherpen en vanuit herhaaldelijke veelheid te streven naar steeds meer eenheid en visie.
2. Bibliografie
In 2018 liep bij uitgeverij Garant “Terra Socialis – Een Nieuwe Copernicaanse Omwenteling” van stapel, een non-fiction boek dat dieper inging op de neoliberale obsessie van de voorbije vijftig jaar om onbegrensd te blijven groeien in een begrensde wereld. Die obsessie, zo blijkt hoe langer hoe duidelijker, leidt de mensheid naar de afgrond. Tegenover die dreiging is er gelukkig een groeiend inzicht dat onze menselijke evolutie nog niet voltooid is en dat we onze ontwikkeling moeten verder zetten, van een homo economicus naar een homo socialis. Daarbij moeten we onder andere leren inzien dat wel-zijn belangrijker is dan ‘hebben’ en dat er slechts één morele hoofdwet is die alle andere overklast: de wet van het meervoud. Met meer aandacht voor onze aangeboren neiging tot altruïsme, empathie en socialisatie, is het dan ook hoog tijd om te gaan dromen van een nieuwe Copernicaanse omwenteling van waarden en van een betere wereld met andere prioriteiten. Die droom zijn we aan onze kinderen en kleinkinderen verschuldigd.
In “Het Ethisch Gen – Corona Getoetst en Politiek Vertaald” (Aspekt, 2020) werd daar verder op doorgegaan. Met de corona-pandemie klonken plots allerhande vragen steeds luider: hoe geraken we hieruit zonder kleerscheuren, welk maatschappijmodel moeten we nastreven, heeft het neoliberalisme definitief afgedaan, hoe gaan we de rekeningen betalen en waar leggen we onze prioriteiten. Hoe gaan we er maatschappelijk in slagen om de juiste beslissingen te nemen? Met voorrang te geven aan het algemeen belang? Gelukkig – zo luidt de thesis - beschikt de mens over een moreel kompas dat hem de weg zal wijzen naar het goede en naar een meer rechtvaardige samenleving, met dank aan een betere kijk op begrippen zoals vrijheid, verantwoordelijkheid, rechtvaardigheid, mensenrechten, verlichting en vooral aan een beter inzicht in wat het juist betekent om te leven in een welvaartsstaat. En die inzichten zijn dan weer het resultaat van onze spirituele evolutie, die te vergelijken is met een opgaande roltrap: eens je erop staat, kan je er niet meer af én hij brengt je alsmaar hoger.
Met het essay “Fiscale Rechtvaardigheid na Corona” (Kritak, 2021) werd het begrip rechtvaardigheid maatschappelijk geconcretiseerd, waarbij de link met de welvaartsstaat nog duidelijker werd gemaakt. Dankzij de coronacrisis van 2020 werden begrippen zoals ‘samen’ en ‘solidariteit’ plots zoveel belangrijker, zeker in het licht van het enorme budgettaire deficit dat werd gecreëerd door de geldsluizen van onze sociale zekerheid alsmaar wijder open te zetten. En dus werd het de evidentie zelf dat iedereen – ook de rijkeren - voor de kosten hiervan mee zouden moeten opdraaien, wat helemaal niet zo evident is omdat ons Belgisch fiscaal systeem tot op de dag van vandaag onrechtvaardig is. Fundamentele juridische beginselen van onze Grondwet, zoals het gelijkheids- en draagkrachtprincipe, worden flagrant met de voeten getreden. De sterkste schouders die de zwaarste lasten moeten dragen: het klinkt allemaal mooi, maar het blijven helaas al te dikwijls betekenisloze intentieverklaringen. Het resultaat is dan ook dat elke euro die de rijken blijven besparen met hun agressieve vormen van ontwijking en ontduiking extra moet opgehoest worden door de doorsnee burger die noch het geld, noch de kennis heeft om de wet naar zijn hand te zetten. We worden in essentie geconfronteerd met een scheeftrekking van het sociaal contract dat ons allen bindt met de overheid. En deze overheid moet over voldoende middelen beschikken om onze welvaartsstaat draaiende te houden. Juist daarom is het haar taak om er met een eerlijke en transparante fiscale wetgeving voor te zorgen dat iedereen zijn deel aan belastingen betaalt, overeenkomstig zijn of haar draagkracht. Dit is wat bedoeld wordt met fiscale rechtvaardigheid. En dus zou het verruimen van onze belastbare basis – ondermeer met een volwaardige vermogensbelasting - één van de hoofdopdrachten van de regering-De Croo moeten worden.
- Bronnen
