Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Elisabeth van Loon
.jpg){kind=link}
,_weduwe_van_Frank_van_Praet,_stichter_van_de_kerk_-_Mijnsheerenland_-_20159244_-_RCE.jpg){kind=link}
Elisabeth van Loon, vrouwe van Carnisse en Kijfhoek (ca. 1450 - 18 april 1514) was ambachtsvrouwe van Kijfhoek, Carnisse.[1] Puttershoek,[2] en West-Barendrecht.[3]
Ze was de oudste dochter van Arent van Loon van Kijfhoek (1410-1474), schepen van Dordrecht, en Petronella Veercoop (1423-1514), dochter van de burgemeester van Dordrecht Abel Veercoop.[4]
Rond 1470 trouwde ze in Dordrecht met Frank of Vranck van Praet, heer van Moerkerke en Merwede (1440-1473). Ze woonde verder in het Hof van Moerkerken,[5] waar ze in korte tijd drie zonen kreeg. Hun derde en jongste zoon was Lodewijk van Praet van Moerkerken (1471-1537).
Na het overlijden van haar vader in 1474 kwam ze in het bezit van de ambachtsheerlijkheid Kijfhoek en van Carnisse, die een leen was van de baronie van de Merwede.
Als vrouwe van Moerkercken en ambachtsvrouwe van Carnisse sloot ze op 20 december 1483 met Jacob Damis' zoon, ambachtsheer van West-Barendrecht, een belangrijke overeenkomst met Jan II van Wassenaer omtrent de bedijking en dijkrechten in de Riederwaard rond Barendrecht.[6][7] In 1373 was bij een dijkbreuk het land van Barendrecht onder water gelopen, en pogingen tot herbedijking hadden gefaald.[8] In 1484 lieten Jan van Wassenaar en Elisabeth van Loon ieder een stuk indijkten , Oost- en West - Barendrecht.[9]
In 1486 kwam ze ook in het bezit van de leen Puttershoek. Deze was op 23 februari 1486 door Pieter van Slingeland op haar overgedragen.[10][2] Op 4 mei 1491 werd haar ook de ambachtsheerlijkheid West-Barendrecht in leen gegeven.[11]
Frank van Praet had in Mijnsheerenland de Laurentiuskerk gesticht, waar ze beiden zijn begraven. In 1510 stichtte Elisabeth van Loon de Dorpskerk[12] in Barendrecht met toestemming van de abt Wilhelmus van de Sint-Paulusabdij in Utrecht.[13][14]
Trivia
In Mijnsheerenland is een straat naar haar vernoemd; de Elisabeth van Loonstraat.
Literatuur
- Allewijn, M. Van Grooten Waert tot Hoeksche Waard; Vijf eeuwen eilandhistorie Hoekse Waard; Hoeksche Waard: Hoogwerf, 1952
Bronnen, noten en/of referenties
|