Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Algemene Bond Uitzendondernemingen
| ABU | ||
| Oprichting | 25 januari 1961 | |
| Sleutelfiguren | Sieto de Leeuw (voorzitter),
Jurriën Koops, (directeur) | |
| Website | ABU | |
De Algemene Bond Uitzendondernemingen (ABU) is, naar omzet van de leden gemeten, de grootste Nederlandse branchevereniging van uitzendondernemingen en payrollbedrijven. Tot de ruim 500 leden behoren de grote Nederlandse uitzendconcerns, waaronder Randstad, USG en Manpower.
Doelstelling
De doelstelling van de ABU is om uitzendwerk van waarde te laten zijn voor uitzendkrachten, bedrijven en de samenleving als geheel. Belangrijke actuele beleidsthema's zijn:
- Bestrijding van malafiditeit in de branche
- Een gelijk juridisch speelveld voor verschillende vormen van flexibele arbeidsrelaties
- Een uitzendbranche zonder discriminatie
CAO voor Uitzendkrachten
De ABU is een van de partijen die periodiek tot een nieuwe CAO voor Uitzendkrachten komt, in onderhandeling met onder andere de FNV en de NBBU. De CAO voor Uitzendkrachten is sinds 2020 algemeen verbindend verklaard. Dat wil zeggen dat deze CAO nu geldt voor alle uitzendkrachten in plaats van enkel de uitzendkrachten die werken voor bedrijven die lid zijn van de ABU en NBBU.
Geschiedenis
De ABU is opgericht in 1961. In de jaren 60 en 70 was de acceptatie van de branche een belangrijke doelstelling. Eind jaren 60 werd de samenwerking met de vakbonden gezocht. Een mijlpaal was in 1967 de eerste beloningsregeling voor uitzendkrachten. De eerste uitzend-cao, voor administratieve krachten, wordt in 1971 bekrachtigd. Deze wordt twee jaar later algemeen verbindend verklaard. In de vroege jaren 80, met hoge werkloosheid, zien overheden en vakbonden meer en meer het nut in van uitzendarbeid. In 1987 is de eerste cao voor alle uitzendkrachten een feit. Deze wordt algemeen verbindend verklaard. De jaren 90 is een periode van verdere professionalisering van de uitzendbranche. Zo wordt in 1990 de Arbeidsvoorzieningswet aangenomen. In het STAR-akkoord uit 1996 wordt een nieuwe balans tussen flexibiliteit en zekerheid gecreëerd. In 1998 worden het vergunningenstelsel en de maximale uitzendtermijn afgeschaft. In 1999 treedt de Wet flexibiliteit en zekerheid in werking, waarmee een uitzendovereenkomst een heuse arbeidsovereenkomst wordt en een uitzendwerkgever een officiële werkgever. In 2004 wordt de Stichting Naleving Uitzendkrachten opgericht, om de naleving van de cao te toetsen. In de jaren 00 werken steeds meer buitenlanders als uitzendkracht in Nederland. In 2009 ontwikkelt de ABU het huisvestingskeurmerk voor arbeidsmigranten. In de jaren 10 zijn online platforms in opkomst. De ABU pleit voor regulering van deze vorm van flexwerk die werknemers extra kwetsbaar maakt. In 2019 lanceert de ABU een campagne tegen discriminatie op de arbeidsmarkt: Werk jij mee, zeg nee!
Lidmaatschapseisen
Ondernemingen die lid zijn of willen worden van de ABU moeten aan een aantal kwaliteitseisen voldoen, waarvan enkele belangrijke zijn:
- Een toetredingsaudit toont aan dat de CAO voor Uitzendkrachten wordt nageleefd.
- De uitzendonderneming is gecertificeerd door Stichting Normering Arbeid (SNA).
- Als de onderneming huisvesting aanbiedt aan arbeidsmigranten, moet de onderneming geregistreerd zijn bij Stichting Normering Flexwonen (SNF).