Overleg:Jos Kruisbergen

Beste redactie,

Graag uw hulp.

In overleg met Tweestromenland in Beeld en geluid willen we graag aanvullingen bij documentaires. Maar wij kunnen geen aanvullende pagina aanmaken.

Zie 'enkele bijlages documentaires'. zijn de documentaires goed aangegeven met indien nodig bronvermelding. En kan het vervolgens geplaats worden op een pagina in wikisage. Zou u vervolgens info/documentaires er een keer op willen zetten. Zodat wij het straks zelf goed de bronnen kunnen vermelden. Mocht dit niet goed zijn, graag uw adviezen.

Mijn vriendelijke dank, Wamel 2000

Beste Wamel 2000,

In principe mag u dit ook zelf toevoegen.

Om het niet verkeerd te begrijpen, even de volgende vraag: is het onderstaande eerst de naam van de documentaire, gevolgd door de bron, en dan een samenvatting? Als bron zie ik steeds een persoonsnaam. Hoe is dit als bron te begrijpen?

Groet, Mendelo 10 mei 2018 10:04 (CEST)

---

Veerman Johan van Soest

Bron: Ruud Stoeten

Het is een indrukwekkend portret dat Jos Kruisbergen in 1983 maakte van veerman Johan van Soest, destijds wereldberoemd in Alphen en de rest van Maas en Waal. De in 1911 geboren pontbaas hing zijn alpinopet aan de wilgen nadat hij zowat een mensenleven lang de veerverbinding over de Maas tussen Alphen en Lith had verzorgd.

Wamel een dorp onder vuur 1993

Bron: Ruud Stoeten

Het dorp Wamel bestond 1100 jaar. Cineast Jos Kruisbergen en zijn dorpsgenoot Frans van Oijen maakten ter gelegenheid van die herdenking in het jaar 1993 een documentaire over de betekenis van de Tweede Wereldoorlog voor hun dorp. ‘Een meesterwerk’, zo kopten landelijke en regionale kranten en ook de televisie besteedde er ruime aandacht aan. De zwartste dag uit de geschiedenis van het Waaldorp was op 20 september 1944. De Duitsers staken vanuit Tiel met de veerpont de Waal over om veertien onschuldige inwoners van Wamel op te pakken. Ze werden vóór de Tielse walmuur gefusilleerd. Alle veertien slachtoffers werden begraven in een massagraf op het Tielse kerkhof. Talrijke ooggetuigen zijn door de Wamelse filmmakers geïnterviewd. Het tweetal sprak op paleis Soestdijk zelfs met prins Bernard die destijds de Stoottroepers had bezocht. De film is zonder één cent subsidie gemaakt. Er kwamen wel bijzondere bijdragen. Van de Tilburgse componist Jan van Dijk bijvoorbeeld. Hij componeerde gratis de filmmuziek. Harmonie Koningin Wilhelmina uit Wamel o.l.v. Jan Bosveld voerde die muziek gratis uit. Een speciale geluidswagen van de omroep uit Hilversum kwam die uitvoering kosteloos opnemen. En de Rijks Voorlichtings Dienst stelde gratis originele filmbeelden uit de oorlogstijd ter beschikking. Haachefilm zette al dat historische filmmateriaal over. Yvonne Engelaar van de NOS verzorgde belangeloos de montage, en John Reijnders de voice-over. Na deze oorlogsdocumentaire werd op 11 januari 1994 de Stichting Tweestromenland in Beeld en Geluid opgericht door Jos Kruisbergens televisie-leermeester Gijs Stappershoef.

Op de rand van land en water (1995)

Bron: Geert Geenen

Het water stond tot aan de kruin van de dijk. Er werd door de bewoners van Maas en Waal, onder wie filmmaker Jos Kruisbergen, al gesproken over een mogelijke evacuatie, voordat de bevoegde instanties in de gaten kregen hoe ernstig de situatie was. Kruisbergen, zelf bijna in het water geboren, kent Maas en Waal als geen ander. Een week voordat er geëvacueerd moest worden, filmde hij de aanloop naar de op handen zijnde ontruiming van het bedreigde gebied. In de evacuatieperiode trokken nieuwsjagers uit de hele wereld naar het Rivierenland. Het was spannend, vooral in de omgeving van de Waaldijk bij Ochten, want die stond op doorbreken. Maar het verlaten Land van Maas en Waal was verboden gebied: ook de pers werd er uit gezet. Behalve dan Jos Kruisbergen, die van de plaatselijke politiecommandant Wim Deneke en zijn team mocht blijven filmen. Daardoor is een uniek tijdsbeeld van voor en na de evacuatie ontstaan. Niet alleen tijdens de evacuatie filmde Kruisbergen dag en nacht. Toen de landelijke pers al lang verdwenen was, ging hij door met zijn werk. Op die manier zorgde hij ervoor dat de buitenwereld haarfijn in beeld kreeg wat de werkelijke gevolgen waren in het kwetsbare Land van Maas en Waal. Deze bijzondere twee uur durende documentaire kreeg veel lof in de landelijke media. De voorstellingen zijn intussen al door meer dan 25.000 bezoekers bekeken. Bron: Theo Leeuwenburgh

Bewogen beeld van een fotograaf

Bron: Theo Leeuwenburgh

Cineast Jos Kruisbergen maakte een prachtige documentaire van Gelderlanderfotograaf Jan Rikken uit Dreumel. De oud-slager die later uitgroeide tot dé fotograaf in het Land van Maas en Waal maakte duizenden foto’s van zijn geliefde streek en ook daarbuiten. Iedereen kende Jan en Jan kende iedereen. Het is een bijzonder portret geworden van een man die zichzelf niet belangrijk vond, maar die tijd nog moeite spaarde om steeds weer dé foto van de dag te maken. Hij liep graag in de uiterwaarden van ‘zijn beloofde land’. Jan Rikken overleed op 17 augustus 2016.

Pleinpop Alphen Een wereldfestival

Bron: Bas van der Hoeven

In de feesttent in Alphen zijn tijdens Pleinpop bijna twee keer zoveel mensen dan er de rest van het jaar in het dorp wonen. Van heinde en verre komen muziekliefhebbers en feestvierders in het eerste weekend na Hemelvaart massaal naar Alphen aan de Maas. Voor de artiesten, maar vooral voor de gezelligheid. Hoe krijgt zo’n klein dorp dat voor elkaar? Hoe kan het dat het festival elk jaar vlekkeloos verloopt? Filmer Jos Kruisbergen vroeg zich dat ook af en ging kijken. Vanaf januari 2017 tot en met de feestweek in april legde hij de voorbereidingen en de festivaldagen vast. Van het eerste ochtendgloren tot diep in de nacht was de cineast van Tweestromenland in Beeld en Geluid met camera en microfoon aanwezig. Om het zeskoppige bestuur aan het werk te zien en te horen vertellen waarom het zo geweldig is je acht dagen achter elkaar uit de naad te werken voor Alphen. Na drie dagen feest gaan bestuur en vrijwilligers de tent afbreken en de rommel opruimen. Het Burgemeester Baltussenplein is weer een jaar lang een kale vlakte in een klein dorp. Vooral Alphenaren zullen deze prachtige documentaire met plezier en trots bekijken. De film geeft een beeld van een dorp waar het leven goed is. Waar iedereen meetelt, waar rekening gehouden wordt met elkaar. Alphen bewijst dat leefbaarheid niet zoveel te maken heeft met voorzieningen, maar vooral met mentaliteit, met gemeenschapszin.

Prinses Marleen: de mooiste prinses van Nederland

Bron: Ruud Stoeten

De Wijchense kerkdorpen die meestal Bergharen, Hernen en Leur worden genoemd, zijn gedurende de carnavalsdagen omgedoopt tot het Wurmensoppersrijk. Het gezamenlijke ontmoetingspunt heet De Tolbrug en ligt precies op de grens van de dorpen. Daar rond die dorpen is op gewone dagen sprake van een lichte onderliggende spanning, zo af en toe zelfs een klein beetje strijd. Behalve met carnaval. Wurmensoppers voorzitter Pier Basten vertelt dat de eenden van Bergharen en de kippen van Hernen elkaar 45 jaar geleden gevonden hebben. Cineast Jos Kruisbergen maakte een documentaire met de mooiste carnavalsprinses van Nederland: Marleen. Carnaval heeft voor haar een diepere betekenis dan alleen lol maken en doordrinken. Vooral ook de jaarlijkse optocht mag er zijn. Er liepen in het vroege voorjaar van 2017 maar liefst 657 mensen in mee en er waren 47 startnummers uitgegeven. Kortom: het is een solide club. Kijk alleen maar naar de Raad van Elf: die bestaat uit achttien man, want niemand wil eruit…