Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Jan G.M. van der Burg
Jan G.M. van der Burg is geboren op 3 december 1949. Zoon van handelsman P.A.M. van der Burg en M.W. Hulst. Voor een dubbeltje geboren sliep hij - tijdens de tijdelijke inwoning van zijn ouders bij zijn grootouders - in de kousenla van de commode in het "Kasteeltje" van Berkel en Rodenrijs. Hij groeide op in een beschermde omgeving in de periferie van de Rotterdamse haven. Na de middelbare (kostschool)tijd met HBS opleiding in de roerige zestiger jaren en de bekende 12 ambachten en 13 ongelukken ontwikkelde hij zich via een praktijkopleiding op een reclamebureau, een Amerikaanse Art cursus en diverse workshops tot grafisch ontwerper. Zijn eigen studio voor grafische vormgeving groeide uit tot een gerenommeerd designbureau met een reputatie op het gebied van identiteit. Voor veel nationaal en internationaal bekende bedrijven en producten ontwierp hij logo’s, huisstijlen, verpakkingen en winkelformules.
De ervaring met standbouw ontwerpen en diverse vingeroefeningen met architectuur design resulteerde in 1998 in een ontwerp voor zijn eigen huis "Waterburgt". Een bijzonder huis op een bijzondere plek in het tweestromen land tussen de rivier de Rotte en een boezemwater. Het huis kreeg veel media aandacht en lovende kritieken, zoals bijvoorbeeld van Ir. Frank Ruiter die schreef "Een gebouw met een ziel. Moderne architectuur leeft en blijft eeuwig jong of we nu praten over de villa's van Berlage, de woningbouwcomplexen van de Amsterdamse school of de woningen van Rietveld, Duiker, Brinkman en Van der Vlugt. In dit rijtje past ook dit manifest aan de Rotte".
Pas tijdens een sabbatical op zijn vijftigste kwam hij toe aan andere creatieve passies. Stoelontwerpen, architectuur, kunst en schrijven. Als zijn alter ego, kunstenaar Yannik, maakte hij op fotografie gebaseerd en digitaal gemanipuleerd, vaak bijna abstract, werk en trad daarmee voor het eerst naar buiten tijdens de eeuwwisseling expositie in galerie Port Zélande. Zijn werken “op de grens van land en water” pronkten daar direct al tussen erkende grootheden als Nic Jonk en Henk Helmantel. Zijn opvallende en kleurrijke portretcollages vonden hun weg tot aan het Nederlandse hof.
De goede ervaringen tijdens het sabbatical en de verkoop van "Waterburgt" maakte het mogelijk om 'het roer om' te gooien. Dat werd een verblijf van vijf jaar in het (culinair) aantrekkelijke binnenland van Zuid-Frankrijk en nog eens tien jaar aan de zuidkust van Spanje. Daar werkte hij ook intensief aan de ontwikkeling van een kunstpaleis in de haven van Marbella. Doel: meer begrip voor elkaars cultuur door uitwisseling tussen mensen van drie religies rondom de Middellandse Zee. Niet op basis van politiek of overtuiging, wat mensen alleen maar scheidt, maar op wat ze verenigt, de liefde voor kunst.
Over de ervaringen tijdens de periodes in Frankrijk en Spanje publiceerde hij de boeken “Enchanté...” (ISBN 97890860012) en “En nu naar SPANJE” (ISBN 9789086550050). Opgezadeld met een aangeboren neiging tot overgewicht bestudeerde hij verder jarenlang alle publicaties en onderzoeken over gezondheid, bewegen en (lekker) eten. Hij schreef daarover vervolgens het boek “VERGEET DiETEN” (ISBN 9789086550005). Een poging om media aandacht te verschuiven van heilloze diëten naar een gezonde leefstijl met het accent op lang vergeten simpele goede gewoontes.
Nog steeds schrijft hij columns en blogs en doet hij naast de vrije kunst ook nog aan architectuur design en fotobewerking.