Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Freddie Deronde
Freddie Deronde (Brussel 20 september 1938 - Waver 6 januari 2012) was een Belgisch jazzgitarist.[1][2]
Deronde was autodidact en begon met spelen toen hij 9 jaar oud was. Uiteindelijk schakelde hij onder invloed van Benoît Quersin over op contrabas.
Zijn eerste professionele optredens waren in de bigband van Al Goyens die toerde langs de amerikaanse legerbasissen in Duitsland. In 1958 vervoegde hij de band van Lennart Johnson waarmee hij doorheen heel Europa toerde.
In de vroege jaren '60 keerde hij terug naar Brussel, waar hij vast muzikant werd in "la Rose Noire", waar hij het podium deelde met een resem bekende jazzmusici waaronder Quincy Jones.
In 1961 trok hij op met het trio van de Nederlandse pianist Jack Van Poll. Hij bleef gedurende jaren '60 en '71 muziek spelen met grootheden uit de jazzwereld, zoals Chet Baker (met wie hij toerde door Italië) of Belgen zoals Marc Moulin of Philip Catherine.
In de periode 1983 - 1987 moest jij wegens ernstige ziekte stoppen met optreden, tot hij gebeld werd door J. R. Monterose en hij een toernee maakte in de Amerikaanse staat New York. Hij zou met Monterose blijven spelen tot diens dood in 1993. Hij was in die periode voornamelijk geriht op de states, maar trad in België onder meer op met Dré Pallemaerts, Bert Joris, ...
In 1989 bracht Deronde het album "Spontaneous Effort" uit, waaraan ook Monterose, Philip Catherine Michel Herr en Jan de Hass meewerkten.
Nadien speelde hij in verschillende Belgische jazzbands.
Deronde stierf op 6 januari 2012 aan leverkanker. Hij kon toen reeds enkele jaren niet meer spelen na een hartaanval.
Discografie
- 1989 Spontaneous Effort (Igloo IGL 081)
Bronnen, noten en/of referenties
|