Frans Peters

Frans Peters is het synoniem voor Frans de Hoo en hij werd geboren in s’Gravenhage op 7 mei 1934 als zoon van Sybren de Hoo en Jacoba Johanna Hanse. In die tijd was de vader van Frans referendaris op het Ministerie van Economische zaken. Toen de tweede wereld-oorlog begon werd Sybren hoofd van het Centraal Distributie Kantoor, kortweg het CDK. Vóór haar huwelijk met de Hoo verwierf moeder Jacoba ( roepnaam Coos ) in den Helder haar inkomsten door viool te spelen in de aldaar gevestigde bioscoop, bekend onder de naam “Tivoli. Zij was niet alleen violiste maar vervulde ook de rol als dirigente. Een gedeelte van dat orkest bestond uit mensen van de Mariniers-kapel. Naast de normale melodieuze werkjes uit die tijd bestond het programma uit sfeer-muziek die de verschillende scènes in de toen nog “Stomme” film ondersteunden, zo niet moest accentueren. Haar zuster Adriana Petronella ( die Cello speelde ) bleef haar vrijwel haar gehele leven vergezellen ook ná haar huwelijk met Sybren. Na de verhuizing van den Haag naar Wassenaar en het uitbreken van de oorlog volgde in 1941 een scheiding, waarbij de enige zoon Frans officieel werd toegewezen aan het gezag van zijn vader met een bezoekregeling om moeder Coos frequent te kunnen ontmoeten. Dat kon zijn voor één of meerdere dagen. Een half jaar later deed Fokkelina Berendina Pistorius haar intrede in huize de Hoo en bleek niet alleen de secretaresse maar nu ook de vaste vriendin van Sybren. Na het beëindigen van de oorlog in mei 1945 werd Sybren aanvankelijk verdacht van collaboratie met de Duitsers maar dat was heel snel over toen duidelijk bleek dat de Hoo een aantal onderduikers in huis had gehad en met zijn eigen spaargeld 200 Joodse kinderen van het concentratiekamp had gered. Een corrupte SS-officier moest daartoe met alle risico’s van dien worden omgekocht. Zijn omgang met de Duitser bleek weliswaar omstreden maar was destijds nodig om de bezetters om de tuin te leiden, bij verschillende riskante acties. Frans de Hoo herinnert zich nog altijd goed de dag waarop een SS-commando het huis bestormde en iedereen ( met de handen omhoog ) buiten tegen de muur werd gezet. Kleine Frans stond daar ook meer dan een uur met z’n armpjes omhoog, totdat de opper SS-er zijn excuus aanbood en de hele vertoning voorbij was. Gelukkig ontsprongen niet alleen wij maar ook de ondergedoken chauffeur en tuinman de dans. Op het nippertje wisten die het bos in te vluchten en werden dus niet in huize de Hoo aangetroffen.

Wordt vervolgd