Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Paul-Henri Spaak
Paul-Henri Spaak | ||
Geboren | 25 januari 1899 Schaarbeek | |
Gestorven | 31 juli 1972 Eigenbrakel | |
40ste Premier van België | ||
Aangetreden | 15 mei 1938 | |
Einde termijn | 22 februari 1939 | |
Voorganger | Paul-Emile Janson | |
Opvolger | Hubert Pierlot | |
43ste Premier van België | ||
Aangetreden | 13 maart 1946 | |
Einde termijn | 31 maart 1946 | |
Voorganger | Achille Van Acker | |
Opvolger | Achille Van Acker | |
1e Voorzitter van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties | ||
Aangetreden | 31 maart 1946 | |
Einde termijn | 20 maart 1947 | |
Voorganger | Positie gecreëerd | |
Opvolger | Oswaldo Aranha |
Paul Henri Charles Spaak (Schaarbeek, 25 januari 1899 - Eigenbrakel, 31 juli 1972) was een Belgisch socialistisch politicus en regeringsleider.
Biografie
Paul-Henri Spaak werd geboren in Schaarbeek als kleinzoon van de liberale politicus Paul Janson en neef van een ander liberaal politicus, Paul-Emile Janson, die kort Eerste Minister van België was van 1937 tot 1938. Zijn moeder, Marie Janson, was de eerste vrouwelijke senator. Zijn vader, Paul Spaak was advocaat en schrijver. Zijn dochter Antoinette Spaak werd na zijn dood politica voor de FDF en later voor de MR.
Spaak studeerde rechten te Brussel en werd lid van de Belgische Socialistische Partij in 1920. Hij zetelde als socialistisch volksvertegenwoordiger voor het arrondissement Brussel van 1932 tot 1957 en van 1961 tot 1966.
Politieke loopbaan
- februari 1936 - mei 1938: Minister van buitenlandse zaken onder Paul Van Zeeland
- mei 1938 - februari 1939: Eerste Minister
- september 1939 - februari 1945: Minister van buitenlandse zaken onder Hubert Pierlot
- februari 1945 - januari 1946: Minister van buitenlandse zaken onder Achille Van Acker I
- 13 maart 1946 - 31 maart 1946: Eerste Minister en Minister van buitenlandse zaken in de kortste regering ooit.
- maart 1946 - augustus 1946: Minister van buitenlandse zaken onder Achille Van Acker III
- augustus 1946 - maart 1947: Minister van buitenlandse zaken onder Camille Huysmans
- maart 1947 - augustus 1949: Twee maal Eerste Minister en Minister van buitenlandse zaken. (Koningskwestie)
- Hij werd benoemd tot minister van Staat op 11 augustus 1949.
- april 1954 - juni 1958: Minister van buitenlandse zaken onder Achille Van Acker IV
- april 1961 - juli 1965: Minister van buitenlandse zaken onder Theo Lefèvre
- juli 1965 - maart 1966: Minister van buitenlandse zaken onder Pierre Harmel
Internationale carrière
Nog terwijl Spaak in ballingschap te Londen was, lag hij aan de grondslag van de samenwerking tussen België, Nederland en Luxemburg (zie Benelux). In augustus 1949 werd hij voorzitter van de Raadgevende Vergadering van de Raad van Europa. Van 1952 tot 1953 was hij voorzitter van de Gemeenschappelijke Vergadering van de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal. Het Spaak-rapport deed de aanbeveling tot oprichting van een Europese Economische Gemeenschap en een Europese Gemeenschap voor Atoomenergie. De EEG en Euratom worden opgericht door de Verdragen van Rome, die ondertekend worden op 25 maart 1957.
Spaak werd internationaal bekend toen hij in 1946 voorzitter werd van de eerste Algemene Vergadering van de Verenigde Naties. In 1957 werd hij secretaris-generaal van de NAVO als opvolger van Lord Ismay en bleef dit tot 1961.[1]
Paul-Henri Spaak trok zich terug uit de politiek in 1966. Hij overleed op 73-jarige leeftijd in zijn huis te Eigenbrakel.
Literaire loopbaan
Minder bekend is dat Paul-Henri Spaak evenals zijn vader literair actief was. Sinds 1945 was Spaak verkozen tot lid van de Académie royale de langue et de littérature françaises de Belgique.
Onderscheidingen
- 1957 Internationaler Karlspreis zu Aachen
- 1961 Presidential Medal of Freedom - uitgereikt door President Dwight D. Eisenhower[2]
Trivia
- Net als vele andere Belgische politici had ook Spaak regelmatig een cameo in de stripreeks Nero:
- Hij werd samen met Camille Huysmans gecast in de rol van opstandelingen in het "De Hoed van Geeraard de Duivel" (1950). Het tweetal wil in strook 233 dat de Indische vorst aftreedt. Dit is een parodie op het verzet van de socialisten tegen de terugkeer van Leopold III tijdens de koningskwestie.
- Nadat Nero in het album "De Witte Parel" (1960) als voetballer van Real Madrid Benfica verslagen heeft krijgt hij in strook 27 gelukwensen van onder meer Spaak.
- Spaak stapt in strook 87-88 van het Neroalbum "De Driedubbelgestreepte" (1962) vlak na Tuizentfloot uit het vliegtuig.
- Hij wandelt voorbij met een krant in zijn hand in strook 57 van het Neroalbum "Het Bobobeeldje" (1965).
- Hij is ook te zien in het Neroalbum "De Wallabieten" (1968) als minister in een Arabisch paleis (strook 71-72).
- In strook 26 van "Het Spook uit de Zandstraat" (1995) staat hij op de voorpagina van een oude krant.
- In 2005 eindigde hij op nr. 40 in de Vlaamse verkiezing voor De Grootste Belg. In de Franstalige verkiezing eindigde hij op nr. 11.
- Er is een vleugel in het gebouw van het Europees Parlement te Brussel naar hem genoemd.
- Evenals een hogeschool: Haute Ecole de la Communauté Française Paul Henri Spaak
Externe links
Bronvermelding
Bronnen, noten en/of referenties:
- nndb.com
- Spaak, Paul-Henri (1971). The Continuing Battle: Memoirs of a European, 1936–1966. trans. Henry Fox. London: Weidenfeld. ISBN 0-297-99352-6.
- Thomson Gale (2007) "Paul-Henri Spaak." Almanac of Famous People, 9th edition.
- º europa.eu - Paul Henri Spaak (1899-1972)
- º U.S. Medal of Freedom Recipients, 1954–1961
Belgische premiers | ||
Voorganger: |
Regering-Spaak I (1938-1939) | Opvolger: |
Voorganger: |
Regering-Spaak II (1946-1946) | Opvolger: |
Voorganger: |
Regering-Spaak III (1947-1949) | Opvolger: |
Voorganger: Octave Dierckx |
Minister van Verkeerswezen 1935-1936 |
Opvolger: Marcel Jaspar |
Voorganger: Paul van Zeeland |
Minister van Buitenlandse Zaken 1936-1939 |
Opvolger: Eugène Soudan |
Voorganger: Hubert Pierlot |
Minister van Buitenlandse Zaken 1940-1949 |
Opvolger: Paul van Zeeland |
Voorganger: Paul van Zeeland |
Minister van Buitenlandse Zaken 1954-1958 |
Opvolger: Pierre Wigny |
Voorganger: Lord Ismay |
Secretaris-generaal van de NAVO 1957-1961 |
Opvolger: Dirk Stikker |
Voorganger: Pierre Wigny |
Minister van Buitenlandse Zaken 1961-1966 |
Opvolger: Pierre Harmel |
- Uitgereikt door President Dwight D. Eisenhower
- 1961: James H. Douglas · Thomas S. Gates · Andrew J. Goodpastor · Gordon Gray · Christian A. Herter · George B. Kistiakowsky · Paul-Henri Spaak
- 1959: John Foster Dulles · Neil McElroy · Donald A. Quarles
- 1958: Lewis L. Strauss
- 1957: Charles E. Wilson
- 1956: Dr John Von Neumann
- 1955: Robert B. Anderson
- 1954: Genevieve de Galard-Terraube
- Pagina's met dubbele sjabloonparameters
- Belgisch diplomaat
- Belgisch minister
- Belgisch minister van Buitenlandse Zaken
- Belgisch minister van Staat
- Belgisch minister van Verkeerswezen
- Belgisch volksvertegenwoordiger
- Burgemeester van Sint-Gillis
- Premier van België
- Secretaris-generaal van de NAVO
- Voorzitter van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties
- Janson-Spaak