Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Léon Bartholomeus Huygen

Uit Wikisage
Versie door O (overleg | bijdragen) op 31 mrt 2016 om 17:52 (https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=L%C3%A9on_Bartholomeus_Huygen&diff=cur&oldid=46323779 17 mrt 2016 ‎ Gusditz 15 mrt 2016)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Ir. Léon Bartholomeus Huygen (Amersfoort, 11 juli 1881 - Maastricht, 22 augustus 1966) was een civiel-ingenieur en directeur van de N.V. Huygen & Wessel en directeur van de N.V. Wolter & Dros.

Op 11 juli 1881 geboren te Amersfoort, als zoon van ir. Constant August Huygen en Elisabeth Maria van Berckel. Op 19 september 1910 trad hij in het huwelijk met Judith Francisca Maria Tellegen, die het leven schonk aan 6 kinderen.

Hij bezocht de Technische Hogeschool te Delft en voltooide zijn opleiding door praktische arbeid in Duitsland. Hij was één der voornaamste autoriteiten op het gebied van centrale verwarming en luchtconditionering. Vooral zijn studies inzake de verwarming door straling (een toenmalige nieuwe Engelse vinding panelheating) zijn van groot belang. Er staan diverse patenten waaronder op het gebied van de ketelbouw, op zijn naam. De N.V. Huygen & Wessel, waarvan hij sedert 1913 directeur was, werd in 1885 opgericht door zijn vader en legde zich toen speciaal toe op centrale verwarming en ventilatie.

De N.V. verschafte werk aan ongeveer 300 mensen. Zij voerde onder andere de installaties uit in de Koninklijke Paleizen te 's-Gravenhage, 't Loo en Soestdijk, het Koloniaal Instituut en het Rijksmuseum. In het buitenland werden zijn patenten in licentie uitgevoerd. In de vaktijdschriften zowel in binnen- als buitenland, heeft hij over verwarming, ventilatie, luchtconditionering en panelheating geschreven. Herhaaldelijk vroegen belangrijke buitenlandse verwarmingsfirma's om zijn advies.

In 1938 werd hij mede-directeur van de N.V. Wolter & Dros & Huygen te Amersfoort en verliet als zodanig Huygen & Wessel. Verder was hij nog leider van de Société Industrielle de Construction et de Controle Thermique te Parijs, lid van de Kamer van Koophandel, voorzitter van de R.K. Vereeniging van Werkgevers in de verwarmingsindustrie, van de commissie tot verbetering van de toestanden in de verwarmingsindustrie en van de Industrieele Club te Amsterdam. Daarnaast was hij lid van het natuurkundig gezelschap van 1777 te Utrecht. Hij had tevens veel belangstelling voor beeldende kunsten en architectuur.