Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Zillion
Zillion was een discotheek in de Belgische stad Antwerpen van 1997 tot 2004. Het werd gerund door Frank Verstraeten. De Zillion ligt aan de Van der Sweepstraat, vlakbij het gedempte Steendok.
In 1997 gingen de deuren open zonder de mediahype die de discotheek later zou kennen. De meeste bezoekers kwamen uit de provincie Antwerpen en Nederland. Opvallend aan de discotheek was de immense technische infrastructuur. Na de opkomst van eerdere megadancings als Dockside (nu Verzus) in Hasselt en Boccacio (nu The Temple) in Destelbergen waren er weinig nieuwe megadancings meer opengegaan en waren vooral kleinere, gespecialiseerde discotheken populair. De Zillion veegde deze traditie in wording van tafel en zette megadancings opnieuw op de kaart. Met een lichtshow die volledig roteerde om de dansvloer, en bestond uit zo'n 500 intelligente spots zoals moving heads en scans, viel de Zillion meteen op. Daarnaast werd, om het visuele aspect te versterken, gebruik gemaakt van industrierobots, vuurwerk en een dansvloer die bij de nodige luchtdruk ongeveer 30 cm kon wegvallen.
De muziekstijl kon onder de noemer commerciële dance geplaatst worden. Dit was voor veel mensen het nadeel van de discotheek: op technisch vlak meer dan vernieuwend, maar muzikaal zeker niet meeslepend.
Vanaf de opening waren er allerhande problemen rond de zaak: van parkeeroverlast in de buurt tot ontbrekende vergunningen (de zaal stond beschreven als een polyvalente sporthal waar sporadisch een feest gehouden mocht worden; het verhaal gaat dan ook de ronde dat er volleybalwedstrijden op de dansvloer werden gehouden om aan te tonen dat de zaal wel degelijk een polyvalente functie had. Of dit een urban legend is, is tot op heden nog niet duidelijk.
Als een van de meest besproken discotheken in België moest Zillion uiteindelijk zijn deuren sluiten na fraude.
Naast discotheek werd de zaal ook regelmatig gebruikt voor grote TV-evenementen van TMF en andere jongerenzenders.
XX
Februari 1997: De 29-jarige Frank Verstraeten vraagt een bouwvergunning aan voor het "ombouwen van een sportcomplex tot een multifunctionele ruimte" aan de Jan van Gentstraat 4 op het Antwerpse Zuid. De dancing is slechts een klein onderdeel hiervan, en er worden maximaal 1.500 bezoekers voorzien.
16 oktober 1997: feestelijke opening van dancing Zillion. De bouwvergunning is niet gerespecteerd: van de beloofde sport- en theaterzalen is niets te bespeuren en de dancing biedt plaats van 4.000 mensen.
Oktober 1997: De Antwerpse politie stelt de eerste PV's op, o.a. voor het niet naleven van de bouwvergunning, brandgevaar en nachtlawaai.
5 maart 1998: Twintig kisten vuurwerk plus enkele verboden wapens worden in beslag genomen.
13 maart 1998: Burgemeester Leona Detiège sluit de dancing. Verstraeten dient meteen protest in bij de Raad van State.
30 maart 1998: De Raad van State fluit de stad Antwerpen terug wegens procedurefouten. Over de grond van de zaak spreekt de Raad zich niet uit.
9 april 1998: Met 4 stemmen tegen 2 besluit het Antwerpse schepencollege dat de Zillion weer open mag.
31 augustus 1998: Gangsters maken 3,5 miljoen frank buit bij een overval op de Zillion. Ze worden nadien gepakt en veroordeeld.
September 1998: Bij het afschieten van vuurwerk in de zaal worden enkele bezoekers gewond. Er wordt vuurwerk in beslag genomen.
Oktober 1998: Frank Verstraeten komt het stadsbestuur tegemoet door een aantal aanpassingen. Zo wordt het parkeerprobleem opgelost door een shuttledienst in te stellen vanaf de Scheldekade.
26 oktober 1998: De Antwerpse politie betrapt de portiers van de Zillion op het bezit van een uitschuifbare matrak, een baseballknuppel en een steekmes.
Oktober 1998: Bij het afschieten van schuimkanonnen krijgen de bezoekers detergenten binnen, met een verbrande keel tot gevolg.
19 oktober 1998: Bij de viering van één jaar Zillion moet de zaal ontruimd worden wegens een vals bomalarm.
13 november 1998: Uitreiking van de MTV Music Awards met als eregast prins Laurent.
16 maart 1999 : Agenten in burger pakken in de Zillion twee drugdealers op die een mooi assortiment drugs op zak hebben.
30 maart 1999: Inspecteurs van de Economische, de Financiële en de Sociale Inspectie en van de Inspectie op Sociale Wetten vallen binnen in de Zillion en houden hem enkele uren gesloten. De inspecteurs krijgen bijstand van de rijkswacht, die de zaak controleert op drugs. Frank Verstraeten wordt enkele uren vastgehouden, hij staat immers voor 13 feiten geseind.
September 1999: Frank Verstraeten zet de Zillion te koop voor 250 miljoen frank maar trekt dit aanbod later weer in.
December 1999: Schepen voor Ruimtelijke Ordening Erwin Pairon eist dat de Zillion binnen de zes maanden een vergunning voor een dancing aanvraagt én een milieueffectrapport verwerft.
10 januari 2000: Antwerpse stadsambtenaren krijgen de Zillion gratis voor de organisatie van hun "Millenniumfeest". Op de vraag van buurtbewoners om dit feest te verbieden antwoordt burgemeester Detiège dat de stad dat wel zou kunnen, "maar we moeten dat ook nog willen".
7 december 2000: bij een homejacking in de Antwerpse Cuylitsstraat worden Frank Verstraeten en zijn vriendin, ex-Miss België Brigitta Callens in elkaar geslagen. De gangsters gaan aan de haal met de juwelen van Callens, 400.000 frank en de Mercedes van 4 miljoen van Verstraeten. Die wordt twee maand later in Duitsland teruggevonden. De daders blijven ongestraft maar worden gezocht in het dancingmilieu, waar Verstraeten vele vijanden heeft. Na een ruzie beschuldigt Callens Verstraeten van opgezet spel. Ze chanteren elkaar met respectievelijk naaktfoto's en een zwarte boekhouding.
1 januari 2001: Portiers van de Zillion slaan in de Nieuwjaarsnacht enkele bezoekers in elkaar. Kort nadien verdwijnt Yves Vanopslagh, de hoofdportier van de Zillion, naar het buitenland, om "persoonlijke redenen". Gaëtano Van der Brempt volgt hem op en belooft een correct optreden, evenals een "oorlog tegen drugs".
Maart 2001: Een VTM-reportage over erotische shows in de Zillions zorgt voor ophef in de media omdat VTM met een band waarop een al te expliciete dansact naar de politie is gehold. Minister van justitie Verwilghen wordt in de Kamer geïnterpelleerd en belooft een harder optreden tegen megadancings.
28 september 2001: Frank Verstraeten wordt aangehouden op verdenking van poging tot doodslag. Hij zou gepoogd hebben een oud-werknemer, Ferre H. uit 's-Gravenwezel, te vermoorden omdat die hem zou hebben opgelicht. Verder heeft hij nog onderzoeken tegen zich lopen voor BTW-fraude, zwarte boekhouding, slagen en verwondingen, inbreuken op de bouw- en milieuwetgeving, openbare zedenschennis, een dubieuze homejacking, bedreigingen, opslag van vuurwerk en vrouwenhandel. Omkoping of poging daartoe kan daar nog bij komen. In totaal zijn tegen Verstraeten en zijn Zillion 150 klachten ingediend.
9 oktober 2001: De dancing wordt verzegeld.
15 oktober 2001: Onder de dansvloer wordt 500 kilogram vuurwerk gevonden, plus ettelijke kilo's buskruit en verboden wapens.
17 oktober 2001: Het parket verwijdert de zegels maar de Zillion blijft voorlopig dicht.
22 oktober 2001: Mario Verschueren, ex-manager van de Zillion, zegt dat Frank Verstraeten in 1997 9 miljoen frank smeergeld zou betaald hebben om de Zillion te kunnen openen. In 1998 is dat vastgelegd in een pv bij de Antwerpse rijkswacht, maar de zaak is nooit uitgezocht. Alle mogelijke betrokkenen (stadsbestuur, ordediensten, inspecties) ontkennen omgekocht te zijn.
24 oktober 2001: Schuldeisers leggen bewarend beslag op de Zillion. De heropening wordt uitgesteld. De SP.A-fractie in de Antwerpse gemeenteraad vraagt de definitieve sluiting van Zillion. Advocaat Jan Calewaert weigert nog langer voor Frank Verstraeten te werken.
25 oktober 2001: Tijdens een onderhoud in de gevangenis met burgemeester Detiège zegt Frank Verstraeten dat hij zelf de Zillion voor onbepaalde tijd sluit.
2 november 2001: De Antwerpse raadkamer vraagt de vrijlating van Frank Verstraeten en Danny Vuylsteke, omdat verdere aanhouding niet langer vereist is voor het onderzoek.
5 november 2001: Verstraeten blijft nog minstens twee weken in de gevangenis. Het parket gaat in beroep tegen de invrijheidstelling. Verstraeten moet nu een vleugel delen met één van de drie verdachten die hem en Brigitta Callens eind vorig jaar hebben gehomejackt. Nu pas raakte bekend dat de federale politie één van de drie verdachte homejackers heeft gevat. Volgens het Antwerpse parket is deze vermeende mededader sinds 18 oktober aangehouden. Hij ontkent dat hij iets met de homejacking te maken heeft, maar joeg Verstraeten in de gevangenis al wel de stuipen op het lijf.
19 november 2001: Verstraeten wordt nu ook officieel aangehouden op verdenking van mededaderschap aan de op 7 december 2000 gepleegde homejacking. Hij zou de brutale homejacking zélf hebben geënsceneerd. In het verslag van de speurders van de federale politie o.l.v. onderzoeksrechter Bernard Van Camp wijzen eenentwintig bevindingen in het nadeel van Verstraeten. Zo vinden de speurders het onder meer verdacht dat Verstraeten vlak voor de homejacking een Mercedes Coupé van 4 miljoen frank (100.000 euro) kocht. De drie uitvoerders van de homejacking gingen er met die wagen vandoor nadat ze Brigitta Callens in haar Antwerpse appartement in de Cuylitsstraat hadden gekneveld en Verstraeten murw hadden geslagen. Verstraeten heeft altijd gezegd dat hij niets met de homejacking te maken had.
20 november 2001: De West-Vlaamse compaan van Verstraeten, Danny Vuylsteke, wordt na zes weken cel vrijgelaten. Bij het verlaten van de gevangenis getuigt hij dat «Frank Verstraeten is geknakt toen hij te horen kreeg dat hij werd beschuldigd van zijn eigen homejacking.»
21 november 2001: Terwijl een vierde verdachte is aangehouden voor de homejacking en het voeren van illegale publiciteit voor zijn megadancing Verstraeten woensdag in beroep een voorwaardelijke celstraf van acht dagen en een boete van 20.000 frank kost, zegt Verstraeten dat het gerecht hem in de greep wil houden tot hij de Zillion sluit. "Eén dag voor mijn vrijlating word ik aangehouden in het onderzoek naar de homejacking, waaraan speurders al van december vorig jaar werken. Dat is géén toeval, maar opgezet spel. De lijst met zogenaamd bezwarende elementen tegen mij is om te lachen. Eén van de drie homejackers, een Pool die vastzit voor dubbele moord, heeft 'een dancinguitbater' aangewezen als brein achter de homejacking. Zou hij het niet hebben over die andere dancinguitbater, die al is ondervraagd? Hij had op het ogenblik van de homejacking een affaire met Brigitta Callens. Een van de homejackers die vastzitten, is een ex-portier van die discotheekuitbater. Ik ga toch niets ensceneren met het personeel van de vijand zeker? Waanzin! Ik ben verdomme halfdood geslagen tijdens die homejacking..."
22 november 2001: Zowel een gerechtsdeskundige, tevens docent aan de Vlaamse Economische Hogeschool (Vlekho), als een medewerkster van een curator hebben witwasoperaties opgezet voor Zillion-baas Frank Verstraeten. Ook zou nu blijken dat SMC-International niet de feitelijke, maar slechts de papieren eigenaar van het gebouw van de Zillion is. Frank Verstraeten zélf zou er met illegaal kapitaal achter zitten. Intussen raakt ook bekend dat een Nederlandse groep uitgerekend nu de Zillion wil kopen. Verstraeten heeft de Zillion in het verleden tevergeefs te koop gezet voor een kwart miljard (6 miljoen euro).
23 november 2001 : Verstraeten kiest vrijwillig voor een langer verblijf in de cel. Dat geeft zijn advocaten meer tijd om de 7.000 bladzijden van het dossier van de homejackting te bestuderen.
6 december 2001: Verstraeten verschijnt voor de rechter voor een verchtpartij in de Zillion in 1998 waarbij twee gewonden vielen. Uitspraak 20 december.
12 december 2001: Frank Verstraeten is in de cel een boek aan het schrijven over de homejacking.
18 december 2001: De 27-jarige Doudah Marzouk uit Antwerpen is door de rechtbank van Dendermonde veroordeeld tot 15 maanden effectief voor het afranselen van klanten. Marzouk zat onlangs al een tijd in de cel, op verdenking van mededaderschap bij de moordpoging waarvan Zillion-baas Frank Verstraeten wordt verdacht. Hij was ook betrokken bij de schietpartij voor dancing The Maxx in Haasdonk-Beveren, waarbij een portier de dood vond.
20 december 2001: Verstraeten gaat, op basis van procedurefouten, vrijuit in verband met de vechtpartij in de Zillion in '98. Twee portiers krijgen elk zes maanden cel.
21 december 2001: Een allochtoon bedreigt Verstraetens moeder, vriendin Stephanie en Dennis Black Magic, bij het verlaten van de gevangenis na een bezoek aan Frank, met de dood. Stephanie wordt ook op haar gsm bedreigd. Ze dienen een klacht in bij de politie.
26 december 2001: Manager Willy Geerts verzekert dat de Zillion op zaterdag 19 januari opnieuw opengaat. Dankzij de vrijwillige sluiting kan de dancing de procedure tot sluiting, ingezet door het stadsbestuur, ontwijken. Op 19 januari verstrijkt de termijn van drie maanden waarin de Zillion de tijd kreeg om zich, na het bevel tot sluiting, in regel te stellen. Of dat zo is, moeten controles uitwijzen, zegt burgemeester Detiège. Het stadsbestuur zal in ieder geval alles wat juridisch binnen de mogelijkheden ligt aanwenden om de Zillion gesloten te houden.
28 december 2001: Annette, de moeder van Frank Verstraeten, en de Zillion-baas zelf zijn door de Antwerpse onderzoeksrechter in verdenking gesteld voor witwassen en fiscale fraude. Een gerechtsdeskundige en een medewerkster van een curator, aangesteld bij het frauduleus faillissement van Verstraetens vroegere computerbedrijfje Infobrix, worden verdacht van witwassen en fiscale valsheid in geschrifte. De speurders beschikken op dit ogenblik over aanwijzingen dat 35 miljoen frank (867.627 euro) van het kapitaal waarmee de Zillion werd opgestart, zwart geld was. Ondertussen werd ook de procedure opgestart om bewarend onroerend beslag te leggen op de Zillion zelf.
1 januari 2002: Commerciële radiozender Radio Contact dient klacht in tegen Verstraeten. Hij zou de spil zijn in een zaak van voorkennis: een dag voordat concurrent 4FM, dat voor de helft in handen is van de mediagroep Think-Media (P-Magazine), z'n felbegeerde landelijke radiolicentie kreeg op 6 september 2001 werd er zodanig verhandeld met de aandelen van het beursgenoteerde Think-Media dat het 20% in waarde steeg. Daarom wordt handel met voorkennis vermoed. En dat Verstraeten enige invloed zou gehad hebben bij de opmerkelijke toekenning van de licentie. Verstraeten is officieel niet betrokken bij Think-Media, maar volgens sommigen is het geen geheim dat hij er een voet in huis heeft.
2 januari 2002: Het appartement van Frank Verstraeten krijgt bezoek van inbrekers. Er werd niets gestolen, maar enkele beelden en andere zaken werden op de grond gegooid. «Gelukkig sliep Stephanie die nacht niet thuis,» reageert Verstraeten vanuit de gevangenis. «Ik vrees dat het een aanslag op haar leven was. In een brief, die ik heb gekregen in de cel, wordt gedreigd iedereen, die mij lief is, om te brengen.» Think-Media dient een klacht in tegen Radio Contact wegens laster.
10 januari 2002: Het Antwerpse parket tekent beroep aan tegen de vrijlating door de Raadkamer van Zillionbaas Frank Verstraeten. De raadkamer besliste eerder op de dag om Verstraeten vrij te laten in het dossier rond de homejacking. Eerder was al beslist dat zijn aanhouding in de moordzaak niet meer vereist is.
15 januari 2002: De arbeidsauditeur start met een opsporingsonderzoek waarbij ook de sociale inspectie ingeschakeld wordt omdat blijkt dat Verstraeten sinds de opening van de Zillion zijn personeel deels of zelfs integraal in het zwart uitbetaalde en er aan de lopende band illegalen liet werken. De omvang van dit zwarte circuit loopt in de miljoenen euro's. Het onderzoek komt er na getuigenissen van ex-werknemers en verklaringen van één van de huidige Zillion-managers. Het management zegt «officieel van niks te weten». Verstraeten wist alle controles te omzeilen : flikkerden achter de Zillion-bars plots rode lampjes, dan gaven de portiers daarmee aan dat de politie in aantocht was. Zwartwerkers sprongen dan inderhaast uit hun Zillion-shirts en gingen op in de dansende massa.
16 januari 2002: De federale politie van Antwerpen doorzoekt de ouderlijke woning van Frank Verstraeten in Meise, op zoek naar bewijzen van fraude. Moeder Verstraeten wordt opgepakt voor verhoor. In één ruk door vielen speurders ook binnen bij het beursgenoteerde bedrijf Think-Media en haar dochters 4FM en De Vrije Pers. De huiszoekingen zijn bedoeld om na te gaan waar het zwart kapitaal van Frank Verstraeten precies is beland.
21 januari 2002: Verstraeten wordt op verdenking van witwaspraktijken en fiscale fraude voor de derde keer in vier maanden tijd officieel aangehouden. De nieuwe arrestatie komt niet onverwacht na de huiszoekingen bij de ouders van Verstraeten, Think-Media, 4FM en De Vrije Pers in het kader van een fraudeonderzoek. Alle hoop op een spoedige vrijlating kan de Zillion-baas nu wel vergeten.
8 februari 2002: De Antwerpse raadkamer beslist dat Verstraeten voorwaardelijk vrijgelaten mag worden in het dossier van de homejacking. Hij blijft echter in de cel omdat hij nog steeds is aangehouden in het fraudedossier.
16 februari 2002: Verstraeten bekent voor de zedenpolitie dat hij zijn kameraad Dennis Black Magic toestemming heeft gegeven om porno te schieten in de Zillion. Tot dan toe heeft hij dat altijd ontkend, zeer tegen de zin van Black Magic die met Verstraeten wordt geconfronteerd. Tijdens de opnamen maakte ook VTM beelden, die dan prompt aan de politie werden overhandigd en wat leidde tot een onderzoek naar zedenschennis. Dennis Black Magic ziet echter geen graten in de opnamen zelf, die gebeurden met toestemming van de meerderjarige acteurs.
26 februari 2002: de inboedel van de Zillion wordt openbaar verkocht, ondanks een aanvraag voor de rechter in kortgeding van Verstraeten om de verkoop uit te stellen. Alle geluids- en lichtapparatuur, maar ook attributen zoals pluche beesten, carnavalsmaskers, diademen met pluimen, heuse robots, een torpedobom en zelfs een tandartsstoel worden bij opbod verkocht. Maar het waardevolste lot is alvast niet meer te koop. De onderzoeksrechter legt beslag op de naam 'Zillion.' Volgens het Antwerpse parket kadert het beslag in een nieuw onderzoek naar witwaspraktijken. De verkoop brengt overigens slechts 550.000 euro op, ondanks de honderden kooplustigen. Deze opbrengst is ruim onvoldoende om de schulden van de Zillion (minstens 2 miljoen euro) in te lossen. De gecarjackte Mercedes van Verstraeten was nog het topstuk: die ging van de hand voor 81.420 euro (3,2 miljoen frank).
25 maart 2002: de rechtbank van Dendermonde spreekt Verstraeten en vier medebeklaagden op grond van twijfel vrij van heling van champagne. Negen anderen worden veroordeeld tot straffen van maximum één jaar. Na diefstal van twee Franse opleggers met champagne Moët et Chandon in oktober '99 werd bij de 14 een deel van de buit teruggevonden.
16 april 2002: de KI bevestigt de aanhouding van Verstraeten in de witwaszaak. Verstraeten en de Antwerpse zakenman Patrick Callewaert worden nu beschuldigd van actieve omkoping. Verstraeten benaderde Callewaert in maart '98 met 'enkele duizenden euro's' om 'iets te regelen' met het stadsbestuur dat de Zillion op dat moment gesloten hield. Enkele dagen later ging de disco effectief terug open, maar Callewaert zou het geld zelf op zak gestoken hebben.
18 april 2002: Maurice De Velder neemt ontslag als bestuurder van Think-Media, het bedrijf achter 4-FM, P-Magazine en Ché, dat mede gefinancierd zou zijn door zwart Zillion-geld. Het gerecht zou hem graag aan de tand voelen, in het kader van het onderzoek naar voorkennis: vlak voordat 4-FM van de overheid haar radiolicentie kreeg, stegen de aandelen van Think Media spectaculair. Maar De Velder, die nu zijn ontslag geeft onder deze gerechtelijke druk, geeft niet thuis. Enkele dagen lang is hij compleet spoorloos.
22 april 2002: De Velder komt zich aangeven bij de Antwerpse politie en wordt aangehouden. Maurice De Velder wordt verdacht van beursmanipulatie, oplichting en valsheid in geschrifte. Als deze correctionele misdrijven worden bewezen, riskeert hij een celstraf van vijf tot tien jaar. Hijzelf echter vindt dat hij niets illegaals gedaan heeft.
13 mei 2002: Frank Verstraeten dient een klacht in tegen De Velder. Hij beweert dat die de koers van het grote pakket aandelen Think-Media dat hij in 2000 en 2001 kocht, kunstmatig opdreef.
28 mei 2002: Frank Verstraeten wordt vrijgelaten uit de gevangenis van Mechelen.
30 mei 2002: Verstraeten beweert vooraf op de hoogte te zijn geweest van de 4FM-licentie. Waarop de CD&V in het parlement het ontslag van de mediacommissie eist, die volgens haar dus duidelijk wel degelijk gelekt heeft.
9 juli 2002: De Velder wordt er nu ook van verdacht eerst zijn eigen Think Media en daarna De Lijn voor 5 miljoen euro te hebben opgelicht.
8 oktober 2002: Verstraeten wordt veroordeeld tot het betalen van een boete van 272.700 euro omdat in maart '99 in megadancing Zillion inbreuken op de sociale wetgeving werden vastgesteld: er waren illegalen aan het werk en van de rest van het personeel was slechts een klein deel ingeschreven in het personeelsregister. Verstraeten schoof alle schuld naar zijn personeelsverantwoordelijke, maar ook die bleek geen arbeidsvergunning te hebben. De verdediging zegt het slachtoffer te zijn van een mediahetze.
7 november 2002: De raadkamer beslist dat De Velder op borgtocht (4 miljoen euro) kan worden vrijgelaten, maar volgens zijn advocaten kan hij dat niet betalen en moet hij noodgedwongen in de cel blijven. De 4 miljoen is het voordeel dat De Velder volgens het openbaar ministerie zou hebben genoten door de hem ten laste gelegde valsheden. Op 22 november, terwijl sympathisanten voor het gerechtsgebouw demonstreren tegen de lange voorhechtenis, herhaalt zich dit scenario.
13 december 2002: Verstraeten wordt door de Antwerpse strafrechter veroordeeld tot een effectieve celstraf van vier maanden voor geweldpleging op een werknemer in de Zillion, in mei '98. Ook de portier die erbij betrokken was, vliegt voor zes maanden achter de tralies. Die was al eerder (januari '99) veroordeeld voor zijn aandeel op de overval op een geldloper van de Zillion in augustus '98. Inmiddels plant Verstraeten een heropening van de Zillion midden 2003. Privé-personen, de belangrijkste schuldeisers van de voormalige Zillion-exploitant Media Hall en een bekende Nederlandse brouwerij leggen samen 3,8 miljoen euro op tafel voor een nieuw "polyvalent en multifunctioneel dansproject" op dezelfde locatie. Verstraeten zou er creatief directeur worden. De investereerders willen hun plannen bespreken met het Antwerpse stadsbestuur.
2 januari 2003: nadat de onderzoeksrechter de borgsom verlaagd heeft van 4 miljoen naar een kwart miljoen euro, verlaat Maurice De Velder de gevangenis. Opmerkelijk is echter dat hoewel Think-Media in september een klacht heeft ingediend tegen De Velder een deel van de som betaald werd door dochterbedrijf Business Panel: gedelegeerd bestuurder Ann Nissot is de levensgezellin van De Velder. Bij Think-Media leidt dat tot gemor: is dat geen vorm van belangenvermenging? De aandeelhouders van de groep vrezen ook dat De Velder met zijn aandeel van 19% weer deel zal nemen aan het beleid. Eind januari moet de groep beslissen over de verkoop van dochterondernemingen De Vrije Pers (P-Magazine, Ché) en Business Panel.
17 januari 2003: Frank Verstraeten wordt voor het mishandelen van een personeelslid in mei '98 veroordeeld tot vier maanden voorwaardelijk en een boete. De portier die hem daarbij hielp, krijgt geen bijkomende straf.
11 april 2003: Verstraeten wordt nog eens tot een voorwaardelijke celstraf van 4 maanden veroordeeld voor zware slagen met voorbedachtheid. De portier die de slagen effectief gaf, wordt bij verstek veroordeeld tot 6 maanden effectief. Op 24 juli 1998 hadden Verstraeten en de portier een lastige Zillion-klant met geweld buitengewerkt. Verstraeten ontkent de portier de opdracht gegeven te hebben de klant te slaan.
17 juni 2003: na afloop van de openbare verkoop van de inboedel worden nu ook de naam Zillion én het logo per opbod verkocht. Dit kan nu omdat het strafrechtelijk beslag op de naam Zillion wordt opgeheven; tot nu toe had Frank Verstraeten alleen het recht om de naam Zillion te gebruiken. "Wie de naam wil kopen, kan maar best eerst met mij aan tafel gaan zitten," vindt die. "De naam is niets waard als ik er niet aan verbonden ben. Zillion is meer dan een discotheek alleen, het is een concept." Zelf is Verstraeten geen kandidaat-koper: "Ik heb geen geld meer. Ze hebben alles afgepakt."
12 september 2003: ex-bajesklant Serge Lenglez is één van de weinige geïnteresseerden in de merknaam Zillion en volgens eigen zeggen koopt hij, via tussenpersoon August Verbeeck, die voor 26.000 euro. "Ik weet nog niet wat ik ermee ga doen, maar ik wil er wel geld uitslaan", zegt Lenglez, die in de cel zat voor afpersing en van banden met de Albanese maffia beschuldigd wordt. Volgens Verstraeten is hij een fantast en heeft Verbeeck en niet Lenglez de naam opgekocht.
17 september 2003: Verstraeten wordt in beroep veroordeeld tot een half jaar voorwaardelijk en € 1.000 boete voor de handtastelijkheden (door een portier die in zijn opdracht handelde) met een werknemer en een klant in mei en juni '98. In beide afzonderlijke zaken was hij eerder tot 4 maanden veroordeeld. Het Hof van Beroep voegde ze samen.
17 oktober 2003: Verstraeten wordt buiten vervolging gesteld in de zaak van de homejacking, waarvan hij en Brigitta Callens op 6 december 2000 het slachtoffer werden en waarvan het gerecht aanvankelijk dacht dat de hele boel in scène was gezet. Callens krijgt ook opschorting van vervolging (zij wordt verdacht van diefstal van de boekhouding van de Zillion) als zij gedurende die tijd van de opschorting niet meer in aanraking komt met het gerecht. Overigens worden de twee Marokkaanse homejackers op 19 januari 2004 veroordeeld tot 2 en 5 jaar cel, bovenop eerdere veroordelingen.
23 oktober 2003: In de nacht van 23 op 24 oktober is de Zillion open voor zo'n 200 gasten. Een illegale stunt want het exploitatieverbod is nog steeds van kracht. Op 24 oktober komen de milieupolitie, de veiligheidsadviseur van de stad en de brandweer de discotheek controleren op de acht punten van kritiek waarop de disco destijds werd gesloten. Aan bepaalde punten is goed tegemoet gekomen: het vuurwerk onder het podium is weg, er is een evacuatieplan en de onderrichtingen voor het personeel zijn in orde. De burgemeester moet nu beslissen of het exploitatieverbod wordt opgeheven. Op 27 oktober wordt een tweede feestje stilgelegd door de politie, die bij de zowat honderd feestvierders 15 xtc-pillen en enkele doses speed en cocaïne aantreft. In een open brief aan Patrick Janssens zegt Verstraeten dat hij vanaf eind november tot twee feesten per maand zal organiseren in de Zillion. Op 8 november grijpt de politie niet in: er waren 'maar' vijftig bezoekers en het feest had een privékarakter. Klachten uit de buurt kwamen er ook niet.
6 november 2003: Verstraeten en Dennis Black Magic moeten zich voor de correctionele rechtbank verantwoorden voor openbare zedenschennis en het aanzetten tot ontucht op een openbare plaats, zo beslist de raadkamer van Antwerpen na een onderzoek naar de erotische fuiven 'Zundays' (in de openbaarheid gebracht door Telefacts).
29 november 2003: Burgemeester Janssens maakt eigenhandig en ter plaatse samen met de politie een einde aan een zogezegd privé-feest in de Zillion. Verstraeten kon geen lijst met genodigden voorleggen, zodat het om een gewone maar hier illegale exploitatie van de discotheek ging en de zaak weer gesloten werd. Verstraeten heeft nochtans nog meer plannen: hij wil een eindejaarsfeest organiseren en vanaf januari weer beginnen met (op voorhand aangekondigde) seksfuiven. 18 december 2003: De KI roept Verstraeten samen met zijn ex-boekhouder voor de correctionele rechtbank voor fraude en witwasoperaties. De drie ex-toplui van de kredietmaatschappij van brouwerij Alken-Maes die eveneens verdacht werden, zijn door de KI buiten vervolging gesteld. 25 maart 2004: Verstraeten wordt door de Antwerpse correctionele rechtbank veroordeeld tot één jaar effectief voor het ontduiken van € 200.000 aan BTW. Dat was in 1994 toen hij met zijn computerbedrijfje Infobrix in een zwendel van onderdelen betrokken was. Naast een boete van € 2.500 wordt nog eens € 400.000 verbeurd verklaard. Verstraeten zegt dat hij destijds een minnelijke schikking van een half miljoen euro betaald heeft en zegt in beroep te gaan.
xx
Verstraeten was vier jaar baas op 't Zuid
In de wijk Zuid gelooft vrijwel niemand nog in de niet-betrokkenheid van de stad Antwerpen in het onverkwikkelijke Zillion-verhaal. Vier jaar lang was er nooit iets aan de hand, ook al werden er meer dan honderd processen-verbaal opgesteld en door het parket opzij gelegd. De bewoners, die zich verenigden in de vzw De Zuiderdokken, werden door een advocaat van de stad ooit omschreven als 'een bont allegaartje, gespeend van bijzondere roeping of karakter'. De burgers werden behandeld als intolerante lastposten.
Toen de megadancing Zillion op 16 oktober 1997 zijn deuren opende, was het al hommeles. Het zou niet meer ophouden. We gaan het hier niet hebben over portiersoorlogen, verboden wapens, drugs, racisme, slagen en verwondingen, bedreigingen, zedendelicten, enz. De helft van het strafwetboek is van toepassing op de Zillion. We beperken ons tot het sarren van burgers. Wat volgt, is een zeer onvolledig overzicht.
Een week na de opening lag er al een negatief rapport van de milieupolitie op het bureau van de burgemeester. Daarin stond dat de Zillion onmogelijk een polyvalente zaal kon zijn, maar overduidelijk een grootschalige dancing was. In november 1996 was er een vergunning gegeven als polyvalente zaal. De voorwaarden werden natuurlijk niet nageleefd. In een woonzone, waar alleen niet-hinderlijke bedrijven toegelaten zijn, kon een "nachtfabriek" als de Zillion natuurlijk niet. De gevolgen waren spectaculair: volle nachten straatlawaai, een enorme verkeersoverlast, beschadigingen aan auto"s en ander vandalisme, wildplassen, enz. De buurtbewoners wisten niet wat hen overkwam.
Tussen 13 maart en 9 april 1998 was de tent op last van burgemeester Leona Detiège gesloten uit veiligheidsoverwegingen, maar de Raad van State schorste dit besluit omdat de juiste procedure niet was gevolgd. De rechter sloot niet uit om "nieuwe aangepaste maatregelen" te nemen, maar de stad capituleerde totaal.
Vanaf dat moment kon de Zillion-uitbater doen wat hij wilde. Het college besliste de heropening toe te staan met slechts vier stemmen tegen twee, een zeldzame besluitvorming. De heropening op 9 april 1998 werd een hel voor de buurt. Een drieste bende danste op de auto"s, toeterde heel de buurt wakker en ondernam een poging om het wereldrecord urineren in keldergaten te verbeteren. De politie werd gebeld en nog eens gebeld, maar daagde niet op. De politie zou later toegeven dat ze "in snelheid was genomen door de beslissing van het stadsbestuur". De dagen daarna herstelde het wijkteam de orde, maar ondertussen was de woede in de buurt tot kookniveau gestegen.
Tegelijk werd de inhoud van een "gentlemen"s agreement" bekend tussen stadsbestuur en de eigenaar, de NV Media Hall. Wie de teksten las, kon zijn ogen nauwelijks geloven. De stad ging plat op de buik voor de dancingbaas. Alle bouw- en andere overtredingen zouden worden geregulariseerd. De uitbater zou binnen de 30 dagen nieuwe milieu- en bouwvergunningen aanvragen en de stad zou die vergunningen ook "onverwijld" geven. De Zillion had maar te vragen. Het stond er zwart op wit met de handtekeningen van Frank Verstraeten en waarnemend burgemeester Gilbert Verstraelen (SP) eronder. Daarnaast kreeg de Zillion nog een parking aan de kaaien cadeau. De buurtbewoners vroegen zich af wiens belangen eigenlijk werden verdedigd.
Toppunt was dat Frank Verstraeten zijn eigen "verordeningen" niet eens uitvoerde. Na 30 dagen waren die aanvragen er niet. Na 200 dagen leek er schot in de zaak te komen. Het was voor de Dienst Bouwaanvragen op de Desguinlei zo goed als in orde. Op zeker ogenblik werd Verstraeten zelfs "begeleid" door de directeur rechtszaken van de stad, een voorrecht dat niet elke burger kan genieten. Hij was daar 'om te zien op welke manier de plannen moesten worden opgevat'. Niemand begreep het.
Grotere problemen waren er met een nieuwe milieuaanvraag, want dan moest er zeker een nieuw openbaar onderzoek volgen. Verstraeten wilde dat in geen geval. Hij wilde geen aanvragen meer indienen zolang de stad niet op voorhand beloofde dat hij ook zeker de vergunningen zou krijgen. Een gewone burger moet dat eens eisen.
In de gemeenteraad bleef raadslid Corry Masson (VLD) – nu bestendig afgevaardigde – interpelleren zonder veel antwoorden te krijgen. Hij zei dat het gevaarlijk was voor de mensen van het Zuid om nog klachten in te dienen. 'De uitbater wordt voortdurend getipt', zei hij. Burgemeester Detiège zou navraag doen bij de politie. 'Die moet je het nu net niet vragen', zuchtte Masson.
De adviezen die sommige stadsdiensten binnen brachten, werden beschouwd als "goede grappen". Zo kon het gebeuren dat een indrukwekkende reeks bezwaren en overtredingen werden opgesomd en dat de conclusie niettemin een "gunstig advies" was. Geen enkele normale mens kon dit nog begrijpen. De brandweer leverde maar positieve verslagen af, ook al waren ze contradictorisch met de bevindingen van de Arbeidsinspectie.
De vergunningen-klucht bleef duren tot het dolgedraaid en totaal verdeeld college de termijnen liet verstrijken en er niets beters op vond heel het zaakje aan de stadsadvocaat te geven. Hij moest evalueren of de Zillion nu een hinderlijk bedrijf was of niet en of er een bouwvergunning mocht worden afgeleverd. De truc met de advocaat was een succes. Er gebeurde niets meer.
De nieuwe schepen van Ruimtelijke Ordening Erwin Pairon (Agalev), die schepen Mieke Vogels opvolgde, deed nog een verdienstelijke poging met een nieuw reglement voor dancings. Ook hij botste tegen de muur. Het dossier belandde altijd daar waar een geheimzinnige macht in de stad het per se wilde hebben: op de lange baan. Tot de Zillion-uitbater in de cel belandde voor een "alledaags doodsbedreiginkje" en een gespecialiseerde fraudecel in de Jan Van Gentstraat neerstreek. De hand boven het hoofd van de "baas van het Zuid" lijkt plots weg. Maar voor hoelang?
Als slot nog een klein voorval, dat me bijzonder trof in mijn hopeloze en naïeve strijd tegen de normvervaging. Op een politieke meeting, einde januari 2000, werd ik plots aangesproken door een man die het niet eens was met mijn Zillion-commentaren. Hij was advocaat. Advocaat voor de NV Media Hall of voor Frank Verstraeten, dacht ik. Fout, hij was... advocaat van de stad.
Als ooit alle riooldeksels van het Zillion-dossier worden gelicht – wat allicht nooit gaat gebeuren – dan zal de schaamte zich over de koekestad verspreiden. In Nederland zou de ontdekking van kilo"s vuurwerk en springstoffen onder een dansvloer al genoeg zijn. Niet bij ons. Hier vraagt men zich af of de zegels niet moeten worden gelicht. De amusementsindustrie moet floreren, ten koste van alles.
Externe link
- Dossier van de Gazet van Antwerpen over Zillion.
Hulp genealogie en geschiedenis (Nederland) • Deepl vertaler • Schrijfassistent VRT • ChatGPT (Opgepast! Altijd verifiëren!) • Claude.ai (Opgepast! Altijd verifiëren!) • Copilot (Opgepast! Altijd verifiëren!) • tekst herschrijven met scribbr.io •